Ырçа

Ырçа — çăнăх, тырă тата ытти япала усрамалли ешчĕк пек япала. Хуппи те пулма пултарать.

Ку ăнлава Арча тенипе пăтраштармалла мар

Ырçа тесе кулленхи пурнаçра теме те калама пултараççĕ, анчах та чи тĕрĕс тата тĕп пĕлтерĕшĕ çак статьяра асăнни.

Сăмахсарта çырнинчен^[1]:

Çăнăх хумалли ырçа ларь для муки. Вомбу-к. Çăнăх хумалли ырçа (хăммаран тăваççĕ).

Тупмалли юмах

Сенĕкĕ малта, ырçи варринче, шăпăрĕ хыçалта (Ĕне).

Вуламалли

• Ларь // Толковый словарь живого великорусского языка : в 4 т. / авт.-сост. В. И. Даль. — 2-е изд. — СПб. : Типография М. О. Вольфа, 1880—1882. — Т. 2.

Каçăсем

• Ларь // Малый академический словарь