Honoré de Balzac

Llenor o Ffrainc oedd Honoré de Balzac (20 Mai 1799 – 18 Awst 1850) a arbenigai yn y ddrama a'r nofel. Ei ' fagnwm opws' oedd nofel-ddilyniant o storiau byrion a nofelau a gasglwyd ynghyd dan y teitl La Comédie humaine, sy'n cynnig panorama o fywyd Ffrengig yn dilyn marw Napoleon Bonaparte yn 1815.

Honoré de Balzac
Ffugenw	Horace de Saint-Aubin, Lord R’Hoone, Viellerglé, Saint Aubin
Ganwyd	20 Mai 1799  Tours
Bu farw	18 Awst 1850  o madredd  Paris
Dinasyddiaeth	Ffrainc
Addysg	Bagloriaeth yn y Gyfraith
Alma mater	Prifysgol Paris Lycée Charlemagne Adran y Gyfraith Prifysgol Paris
Galwedigaeth	nofelydd, beirniad llenyddol, ysgrifennwr, rhyddieithwr, newyddiadurwr, beirniad celf, awdur ysgrifau, dramodydd, cyhoeddwr
Swydd	president of the Société des gens de lettres
Adnabyddus am	Père Goriot, The Human Comedy, Illusions perdues, Eugénie Grandet, Splendeurs et misères des courtisanes, La Peau de chagrin, Les Chouans
Prif ddylanwad	Walter Scott, Georges-Louis Leclerc, Comte de Buffon
Mudiad	realaeth
Tad	Bernard-François Balzac
Mam	Anne-Charlotte-Laure Sallambier
Priod	Ewelina Hańska
Partner	Olympe Pélissier, Maria du Fresnay, Caroline Marbouty, Laure de Berny, Henriette de Maillé de La Tour-Landry
Plant	Marie-Caroline Du Fresnay
Gwobr/au	Chevalier de la Légion d'Honneur, Q130762055
llofnod

Roedd Balzac yn hoff o'r manylyn lleiaf a disgrifiadau cignoeth o gymdeithas, gelwir ef yn un o bobl blaenllaw'r mudiad 'Realaeth' o fewn llenyddiaeth Ewropeaidd. Mae sawl ochr i'w gymeriadau, haenau o gymhlethdodau - sy'n aml yn bobl ag iddynt foesau amwys, anghonfensiynol. Dylanwadodd ar lawer, gan gynnwys y nofelwyr: Marcel Proust, Émile Zola, Charles Dickens, Anthony Trollope, Edgar Allan Poe, Eça de Queirós, Fyodor Dostoyevsky, Oscar Wilde, Gustave Flaubert, Benito Pérez Galdós, Marie Corelli, Henry James, William Faulkner, Jack Kerouac, a Italo Calvino, a'r athronwyr Friedrich Engels a Karl Marx. Trowyd llawer o'i waith yn ffilmiau ac fe'i cyfieithwyd i nifer o ieithoedd.

Llyfryddiaeth ddethol

Nofelau

• La Peau de chagrin (1831)
• Eugénie Grandet (1833)
• Le Père Goriot (1835)
• Les Illusions perdues (I, 1837; II, 1839; III, 1843)
• La Cousine Bette (1846)
• Splendeurs et misères des courtisanes (1847)

Dramâu

• Cromwell (1820)
• Ressources de Quinola (1842)
• Paméla Giraud (1843)
• La Marâtre (1848)
• Mercadet ou le Faiseur (1848)

Dolenni allanol

• Testun Ffrangeg Le Père Goriot Archifwyd 2005-12-19 yn y Peiriant Wayback

Eginyn erthygl sydd uchod am un o Ffrainc. Gallwch helpu Wicipedia drwy ychwanegu ato.