vika

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Substantiv

vika hunkøn

  1. uge

Bøjning

Bøjning Ental Flertal
Ubestemt Bestemt Ubestemt Bestemt
Nominativ vika vikan vikur vikurnar
Akkusativ viku vikuna vikur vikurnar
Dativ viku vikuni vikum vikunum
Genitiv viku vikunnar vika vikanna

Substantiv

vika hunkøn

  1. uge

Bøjning

Bøjning Ental Flertal
Ubestemt Bestemt Ubestemt Bestemt
Nominativ vika vikan vikur vikurnar
Akkusativ viku vikuna vikur vikurnar
Dativ viku vikuni vikum vikunum
Genitiv viku vikunnar vikna viknanna

Substantiv

vika hunkøn

  1. uge
Afledte ord
  • Norsk: uke
  • Nynorsk: veke
  • Svensk: vecka

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads