Φερνάντο Πεσσόα
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Φερνάντο Πεσσόα (Fernando António Nogueira de Seabra Pessôa) ήταν Πορτογάλος ποιητής και συγγραφέας. Γεννήθηκε στη Λισαβώνα το 1888.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Φερνάντο Πεσσόα | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Fernando António Nogueira Pessoa (Πορτογαλικά) |
Γέννηση | 13 Ιουνίου 1888[1][2][3] Λισαβόνα[4][5] |
Θάνατος | 30 Νοεμβρίου 1935[1][2][3] Λισαβόνα[6][5] |
Αιτία θανάτου | κίρρωση |
Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
Τόπος ταφής | μονή του Ζερόνιμος |
Ψευδώνυμο | Alberto Caeiro[7], Álvaro de Campos, Ricardo Reis και Bernardo Soares |
Χώρα πολιτογράφησης | Πορτογαλία Βασίλειο της Πορτογαλίας |
Θρησκεία | Νεοπαγανισμός |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Μητρική γλώσσα | Πορτογαλικά |
Ομιλούμενες γλώσσες | Πορτογαλικά[8] Ισπανικά[9] |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Λισαβόνας Πανεπιστήμιο της Νοτίου Αφρικής |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ποιητής[10][11] μεταφραστής[10] συγγραφέας[12][5] φιλόσοφος δοκιμιογράφος κριτικός λογοτεχνίας πεζογράφος[10] |
Αξιοσημείωτο έργο | The Book of Disquiet |
Περίοδος ακμής | 1904 |
Οικογένεια | |
Σύντροφος | Ofélia Queiroz |
Γονείς | Joaquim de Seabra Pessoa και Maria Magdalena Pinheiro Nogueira |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Χάνει νωρίς τον πατέρα του. Γρήγορα η μητέρα του ξαναπαντρεύεται με έναν διπλωμάτη που διορίζεται στο Ντέρμπαν της Νότιας Αφρικής. Η οικογένεια τον ακολουθεί και έτσι ο Πεσσόα θα αρχίσει και θα ολοκληρώσει τις σπουδές του στην αγγλική γλώσσα και θα αποκτήσει μια στέρεη αγγλική λογοτεχνική παιδεία.
Το 1903 μπήκε πρώτος στο πανεπιστήμιο του Κεηπ Τάουν, κερδίζοντας και το Βραβείο της Βασίλισσας Βικτωρίας για την αγγλική γλώσσα.
Το 1905 επέστρεψε στην Πορτογαλία και, μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα να σπουδάσει φιλολογία στη Λισαβώνα, εγκατέλειψε τις σπουδές του και άρχισε να ασχολείται με το εμπόριο για να εξασφαλίσει τα προς το ζην. Αντιπρόσωπος διάφορων εμπορικών οίκων στη Λισαβώνα, έζησε μια ζωή εργένης, συγκατοικώντας αρχικά με τη θεία του και αργότερα με την ετεροθαλή αδελφή του.
Σε ηλικία δεκαεπτά ετών επιστρέφει στη Λισαβώνα, όπου θα διαμείνει έως τον θάνατό του. Διαλέγει το επάγγελμα του συντάκτη-μεταφραστή και αναλαμβάνει την εμπορική αλληλογραφία μερικών οίκων της εμπορικής Κάτω Πόλης της Λισαβώνας, εργασία με πενιχρές αποδοχές, που όμως τον απαλλάσσει από τις δεσμεύσεις του ωραρίου και του συγκεκριμένου χώρου.
Το μεγαλύτερο μέρος του σπουδαίου έργου του έμεινε αδημοσίευτο έως τον θάνατό του, στις 30 Νοεμβρίου 1935. Ως τότε, ο Πεσσόα είχε δημοσιεύσει το πρώτο του βιβλίο στα Πορτογαλικά, με τίτλο Mensagem, δύο πλακέτες με αγγλικά ποιήματα, καθώς και μερικά λογοτεχνικά και πολιτικά μανιφέστα. Ήταν επίσης γνωστός ως εκδότης της επιθεώρησης Athena (1924-25) και ως συνεργάτης σε διάφορα πρωτοποριακά έντυπα, και κυρίως στο Orpheu (1915), όργανο του μοντερνιστικού κινήματος.
Μετά τον θάνατό του (από κολικό του νεφρού), τα άπαντα του έργου του εκδόθηκαν σε οκτώ τόμους, υπογραμμένα με τα διάφορα ψευδώνυμα που χρησιμοποιούσε κατά καιρούς και που, όπως έλεγε, εξέφραζαν τις διάφορες προσωπικότητες που συνυπήρχαν μέσα του: του "Αλβέρτο Καρέιρο", του "Αλβάρο δε Κάμπος" και του "Ρικάρδο Ρέις"'.
Είναι δυνατό να είναι κάποιος συγχρόνως πλούσιος και δαιμόνιος τραπεζίτης κι ένας ολοκληρωμένος αναρχικός που πολεμά για την απελευθέρωση της κοινωνίας; Σύμφωνα με τον Πεσσόα, ναι.