Ασκαρίαση
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η ασκαρίαση είναι ασθένεια που προκαλείται από το παράσιτο-σκουλήκι ασκαρίς Ascaris lumbricoides.[2] Οι μολύνσεις δεν έχουν συμπτώματα σε ποσοστό πάνω από 85% των περιπτώσεων, ειδικά εάν ο αριθμός των σκουληκιών είναι μικρός.[2] Τα συμπτώματα αυξάνονται ανάλογα με τον αριθμό των σκουληκιών που υπάρχουν στον οργανισμό και μπορεί να συμπεριλαμβάνουν λαχάνιασμα και πυρετό στην αρχή της ασθένειας.[2] Ακόλουθα συμπτώματα μπορεί να είναι το κοιλιακό πρήξιμο, κοιλιακό άλγος και διάρροια.[2] Η ασθένεια πλήττει συχνότερα παιδιά, ενώ σε αυτήν την ηλικία η μόλυνση μπορεί επίσης να προκαλέσει ελλειπές κέρδς βάρους, υποσιτισμό και μαθησιακά προβλήματα.[2][3][4]
Ασκαρίαση | |
---|---|
Ascaris lumbricoides | |
Ειδικότητα | λοιμωξιολογία και helminthologist |
Συμπτώματα | abdominal cramps[1], έμετος[1], ναυτία[1], κοιλιακό άλγος, διάρροια, Κακουχία, low-grade fever, Κνίδωση και βήχας |
Ταξινόμηση | |
ICD-10 | B77 |
ICD-9 | 127.0 |
OMIM | 604291 |
DiseasesDB | 934 |
MedlinePlus | 000628 |
eMedicine | article/212510 |
MeSH | D001196 |
Η μόλυνση προκαλείται με την πρόσληψη τροφών ή υγρών μολυσμένων με κόπρανα που περιέχουν αυγά του παρασίτου.[3] Τα αυγά εκκολάπτονται μέσα στο έντερο, διέρχονται μέσω του εντερικού τοιχώματος και μετακινούνται στους πνεύμονες μέσω του αίματος.[3] Εκεί, διαπερνούν τις κυψελίδες και ανέρχονται στην τραχεία, όπου εκβάλλονται με τον βήχα και κατόπιν καταπίνονται.[3] Στη συνέχεια, οι προνύμφες περνούν από το στομάχι για δεύτερη φορά και καταλήγουν στο έντερο, όπου γίνονται ανήλικα σκουλήκια.[3]
Η πρόληψη επιτυγχάνεται μέσω της βελτίωσης της υγιεινής, που περιλαμβάνει βελτίωση της πρόσβασης σε τουαλέτες και ορθή αποκομιδή των κοπράνων.[2][5] Το πλύσιμο των χεριών με σαπούνι φαίνεται ότι παρέχει προστασία.[6] Σε περιοχές όπου επηρεάζεται πάνω από το 20% του πληθυσμού, επιβάλλεται η λήψη θεραπείας από το σύνολο του πληθυσμού ανά τακτά διαστήματα.[2] Η επανεμφάνιση των μολύνσεων είναι συνηθισμένη.[3][7] Δεν υπάρχει εμβόλιο.[3] Οι θεραπείες που προτείνονται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας είναι τα φάρμακα αλμπενδαζόλη, μεμπενδαζόλη, λεβαμιζόλη ή pyrantel pamoate.[3] Άλλοι δραστικοί παράγοντες περιλαμβάνουν τις ουσίες tribendimidine και νιταζοξανίδη.[3]
Περίπου 0,8 με 1,2 δισεκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως πάσχουν από ασκαρίαση, εκ των οποίων βαρύτερα πλήττονται οι πληθυσμοί που βρίσκονται στην υποσαχάρια Αφρική, τη Λατινική Αμερική και την Ασία.[2][8][9] Το γεγονός αυτό ανάγει την ασκαρίαση στην πιο συνηθισμένη μορφή δια του εδάφους μεταδιδόμενης ελμινθίασης.[8] Μόνο το 2010 προκάλεσε περίπου 3.000 θανάτους από 3.400 το 1990.[10] Ένας άλλος τύπος του παρασίτου ασκαρίς μολύνει τους χοίρους.[2]