Διάβαση του Ρήνου
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η διάβαση του ποταμού Ρήνου από μία μικτή ομάδα βαρβάρων που περιελάμβανε Βανδάλους, Αλανούς και Σουηβούς θεωρείται παραδοσιακά ότι συνέβη την τελευταία ημέρα του έτους 406 (δηλ. 31 Δεκεμβρίου 406). [1] Η διάβαση ξεπέρασε ένα από τα πιο ασφαλή όρια (limites) ή σύνορα της Ύστερης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και έτσι ήταν μία κορυφαία στιγμή στην παρακμή της Αυτοκρατορίας. Επέφερε ένα κύμα καταστροφής των ρωμαϊκών πόλεων και την κατάρρευση της ρωμαϊκής τάξης στη βόρεια Γαλατία. Αυτό, με τη σειρά του, προκάλεσε την άνοδο τριών σφετεριστών διαδοχικά στην επαρχία της Βρετανίας. Ως εκ τούτου, η διάσχιση του Ρήνου είναι μία ημερομηνία σήμανσης στην περίοδο της μετανάστευσης, κατά την οποία διάφορες γερμανικές φυλές από τη νότια Σκανδιναβία και τη βόρεια Γερμανία μετακινήθηκαν δυτικά και νότια.