Δουκάτο της Βουργουνδίας
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το δουκάτο της Βουργουνδίας ήταν μια παλιά φεουδαρχική ηγεμονία του βασιλείου της Γαλλίας μεταξύ 9ου και 15ου αιώνα με πρωτεύουσα τη Ντιζόν. Προήλθε από το παλιό μεροβιγγειανό βασίλειο της Βουργουνδίας, το οποίο διασπάστηκε μετά από τον διαμοιρασμό των εδαφών των Καρολιδών βασιλέων. Από το 1006 διοικήθηκε διαδοχικά από τους πλάγιους κλάδους δύο βασιλικών οίκων, τους Καπετίδες και τους Βαλουά.
Δουκάτο της Βουργουνδίας | |||||
| |||||
---|---|---|---|---|---|
Το δουκάτο της Βουργουνδίας και η επέκτασή του το 1467–1477. | |||||
Πρωτεύουσα | Ντιζόν | ||||
Πολίτευμα | Δουκάτο (880-1477) Υποτελές κράτος του Βασιλείου της Γαλλίας (1477-1790) | ||||
Ιστορική εποχή | Μεσαίωνας | ||||
- | Ίδρυση | 880 | |||
- | Άνοδος των Καπετιανών δουκών | 1005 | |||
- | Θάνατος του Φίλιππου Α΄ της Βουργουνδίας και Άνοδος των Βαλουά | 1361 | |||
- | Φίλιππος ο Τολμηρός | 1363 | |||
- | Βασιλική κτήση | 1477 | |||
- | Κατάλυση | 1790 | |||
Σήμερα | Κοτ-ντ'Ορ Σον-ε-Λουάρ Ιόν | ||||
Μετά το γάμο του Φιλίππου του Τολμηρού με τη Μαργαρίτα της Φλάνδρας, οι Βουργουνδοί-Βαλουά έδωσαν μια τέτοια έκταση στις κτήσεις τους στις Κάτω Χώρες μεταξύ 1363 και 1477 που σχεδίαζαν να δημιουργήσουν ένα ανεξάρτητο κράτος. Ωστόσο, αυτή η ταχεία ανάπτυξη οδήγησε στο σχηματισμό ενός συνασπισμού με επικεφαλής τα ελβετικά καντόνια και τον δούκα της Λωραίνης, προκαλώντας μια σειρά από ήττες στον τελευταίο δούκα Κάρολο τον Τολμηρό, ο οποίος τελικά σκοτώθηκε κάτω από τα τείχη στην πολιορκία του Νανσύ το 1477. Το δουκάτο της Βουργουνδίας προσαρτήθηκε τότε από τον Λουδοβίκο ΙΑ΄ στο γαλλικό στέμμα και έγινε υποτελές του βασιλείου της Γαλλίας.
Τα εδάφη του αντιστοιχούσαν σε αυτά των ακόλουθων νομών που δημιουργήθηκαν το 1790:
- Κοτ-ντ'Ορ, με πρωτεύουσα του δουκάτου τη Ντιζόν
- Σον-ε-Λουάρ, με μεγαλύτερη πόλη το Σαλόν-συρ-Σον και
- τμήμα του Ιόν, με την Οσέρ.
Σήμερα, υπάρχουν ακόμα πολλά μνημεία που θυμίζουν τη δόξα και το μεγαλείο των δουκών της Βουργουνδίας και της αυλής τους, μεταξύ των οποίων είναι ο πύργος του Ιωάννη του Άφοβου στο Παρίσι, ο πύργος του Φιλίππου Γ΄ του Καλού στη Ντιζόν, οι τάφοι του Φιλίππου του Τολμηρού και του Ιωάννη του Άφοβου, το νοσοκομειακό συγκρότημα-άσυλο στη Μπων, που χτίστηκε από τον καγκελάριο Νικολά Ρολέν και το βασιλικό μοναστήρι του Μπρου, που χτίστηκε από την Μαργαρίτα της Αυστρίας.