Ιταλικός Πόλεμος (1536–1538)
Όγδοος Ιταλικός πόλεμος / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο ιταλικός πόλεμος του 1536–1538, όγδοος στο ευρύτερο πλαίσιο των Ιταλικών πολέμων του 16ου αιώνα, ήταν μια σύγκρουση μεταξύ του βασιλιά Φραγκίσκου Α' της Γαλλίας και του Καρόλου Ε', αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και βασιλιά της Ισπανίας. Ο στόχος ήταν να επιτευχθεί ο έλεγχος των εδαφών της βόρειας Ιταλίας, ιδιαίτερα του δουκάτου του Μιλάνου.[1]
Ιταλικός Πόλεμος (1536–1538) | |||
---|---|---|---|
Ιταλικοί Πόλεμοι | |||
Η Ειρήνη της Νίκαιας, το 1538, ανάμεσα στον Φραγκίσκο Α’ και τον Κάρολο Ε', με τη μεσολάβηση του Πάπα Παύλου Γ' | |||
Χρονολογία | 1536–1538 | ||
Τόπος | Ιταλία, Γαλλία | ||
Έκβαση | Η Σαβοΐα και το Πεδεμόντιο περιήλθαν στο Βασίλειο της Γαλλίας Ειρήνη της Νίκαιας | ||
Αντιμαχόμενοι | |||
Τα γαλλικά στρατεύματα εισέβαλλαν στη βόρεια Ιταλία και σε απάντηση τα ισπανικά στρατεύματα μετέφεραν τον πόλεμο στη Γαλλία. Η Ειρήνη της Νίκαιας, που υπογράφηκε στις 18 Ιουνίου 1538, τερμάτισε τις εχθροπραξίες, αφήνοντας τη Σαβοΐα και το Πεδεμόντιο σε γαλλική κυριαρχία χωρίς άλλη σημαντική αλλαγή στον χάρτη της Ιταλίας.
Συνολικά, η Ισπανία αύξησε τον έλεγχο στην Ιταλία, σηματοδοτώντας το τέλος της ανεξαρτησίας των ιταλικών ηγεμονιών. Ο πόλεμος ενίσχυσε την εχθρότητα μεταξύ της Ισπανίας και της Γαλλίας και ενδυνάμωσε τους δεσμούς μεταξύ του βασιλείου της Γαλλίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, οι οποίοι συμμάχησαν με τον Φραγκίσκο Α' εναντίον του Καρόλου Ε'.[2]