Λιγυρία
περιφέρεια της Ιταλίας From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Λιγυρία (ιταλικά: Liguria) είναι περιφέρεια της βόρειας Ιταλίας. Συνορεύει βόρεια με το Πεδεμόντιο και την Εμίλια-Ρομάνια, ανατολικά με την Τοσκάνη, δυτικά με τη Γαλλία και νότια βρέχεται από τη Θάλασσα της Λιγυρίας. Η συνολική έκταση της περιφέρειας είναι 5.420 τετρ.χλμ., και ο πληθυσμός 1.614.924 κάτοικοι. Κυριότερη πόλη και πρωτεύουσα της περιφέρειας είναι η Γένοβα, με 611.556 κατοίκους (900.000 μαζί με τα προάστια).
Η Λιγυρία έχει έκταση μόλις 5.422 τετραγωνικά χιλιόμετρα, ή 1,18% του συνόλου της Ιταλίας. Από αυτά, 3.524,08 χιλιόμετρα είναι ορεινό (65% του συνόλου) και 891,95 τετραγωνικά χιλιόμετρα είναι λόφοι (35% του συνόλου). Φυσικά αποθέματα καλύπτουν το 12% ολόκληρης της περιοχής, ή 60.000 εκτάρια γης. Αποτελούνται από έξι μεγάλα πάρκα δύο μικρότερα πάρκα και τρία καταφύγια.
Μεγαλύτερες πόλεις μετά τη Γένοβα είναι η Λα Σπέτσια, το Σαν Ρέμο, η Βεντιμίλια, η Σαβόνα η Ιμπέρια, η Ραπάλο, το Πορτοφίνο, το Λέριτσι, το Πορτοβένερε κι άλλες μικρότερες κωμοπόλεις.[2] Οι δύο ακτές του κόλπου της Γένοβας που βρέχουν τη Λιγυρία λέγονται Ριβιέρα ντι Πονέντε (Δυτική Ακτή) και Ριβιέρα Ντι Λεβάντε (Ανατολική Ακτή).[2] Κοντά στην κωμόπολη Λα Σπέτσια στην ανατολική Ριβιέρα βρίσκεται και το νησί Παλμάρια.[2]
Στην περιοχή Βεντιμίλια, σε σπήλαια, έχουν βρεθεί απομεινάρια του ανθρώπου του Κρο-Μανιόν, και στην περιοχή του Λοάνο του ανθρώπου του Νεάντερταλ. Από αρχαίους συγγραφείς αναφέρεται ότι η περιοχή κατοικήθηκε από τον λαό των Λιγύρων που έδωσαν και το όνομα τους στην περιοχή.
Οι εξορύξεις χαλκού ξεκίνησαν την 4η χιλιετία π.Χ., τα ορυχεία στην περιοχή χρονολογούνται από το 3700 π.Χ. και είναι τα αρχαιότερα στην δυτική Μεσόγειο.[3] Η περιοχή της Γένοβας κατοικείται από την 4η με 3η χιλιετία π.Χ.[4] Στην αρχαιότητα κατοικούσαν οι Λίγυρες από τους οποίους πήρε το όνομα. Οι εκσκαφές έδειξαν ότι οι κάτοικοι είχαν μεγάλες εμπορικές δραστηριότητες με τους Ετρούσκους και την Μεγάλη Ελλάδα.[5][6]
Τον 5ο αιώνα π.Χ. ιδρύθηκε στην κορυφή ενός λόφου η πρώτη πόλη το Oppidum, πήρε το όνομα Καστέλλο και βρισκόταν στην μεσαιωνική πόλη. Ο Αρτεμίδωρος ο Εφέσιος και ο Πομπόνιος Μέλα αναφέρουν την αρχαία πόλη Σταλία, σε απόσταση περίπου 3 χιλιόμετρα από την ακτή.
Όταν ξέσπασε ο Α΄ Καρχηδονιακός Πόλεμος οι Λίγυρες χωρίστηκαν, οι περισσότεροι υποστήριξαν την Καρχηδόνα και μια μικρή μειονότητα τη Ρώμη.[7] Στον Β΄ Καρχηδονιακό Πόλεμο (218 π.Χ. - 201 π.Χ.) η Λιγυρία συμμάχησε με τη Ρώμη ως ισοπολίτιδα πόλη και οι Καρχηδόνιοι την κατέστρεψαν ολοσχερώς (209 π.Χ.).
Το 146 π.Χ., όταν έληξαν οι Καρχηδονιακοί Πόλεμοι, η πόλη οικοδομήθηκε ξανά και απέκτησε δικαιώματα Δήμου. Επεκτάθηκε χάρη στο εμπόριο, ειδικά σε δέρμα, ξυλεία και μέλι. Τα αγαθά μετακινούνταν από τα υψόμετρα της Γένοβας και άλλες μεγάλες πόλεις όπως η Τορτόνα και η Πιατσέντσα. Ανάμεσα στα αρχαιολογικά ευρήματα υπήρχε και ένα Αμφιθέατρο. Η περιοχή γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη, κατασκευάστηκαν δρόμοι και κτίστηκαν πολλές νέες πόλεις όπως η Λούνα, η Βεντιμίλια και η Αλμπένγκα.
Τον 4ο αιώνα η περιοχή περνά στη Βυζαντινή αυτοκρατορία, όπου παρέμεινε μέχρι τον 10ο αιώνα. Το 641 καταλήφθηκε από τους Λομβαρδούς. Το 774 την κατέκτησαν οι Φράγκοι, έπειτα οι Σαρακηνοί (περίπου από το 876 έως το 972) και οι Νορμανδοί.
Μετά τον 11ο αιώνα στην περιοχή δημιουργήθηκε η Δημοκρατία της Γένοβας, που αναδείχτηκε σε υπερδύναμη της εποχής. Το κράτος αυτό διατηρήθηκε από το 1005 έως το 1797 όταν κατελήφθη κατά τους Ναπολεόντειους πολέμους.
Το 1805 προσαρτήθηκε στη Γαλλική δημοκρατία και χωρίστηκε σε τρεις επαρχίες, της Μοντενότε με πρωτεύουσα τη Σαβόνα, της Γένοβας με πρωτεύουσα τη Γένοβα και την επαρχία Απεννίνων, με πρωτεύουσα το Κιάβαρι. Το 1814 έμεινε για λίγες μέρες ανεξάρτητη και το 1815, με τη Συνθήκη της Βιέννης, προσαρτήθηκε στο Βασίλειο της Σαρδηνίας.
Η οικονομία βασίζεται στον τουρισμό (Γένοβα, Cinque Terre), και στα λιμάνια της Γένοβας και της Λα Σπέτσια. Τα ναυπηγεία της Γένοβας είναι από τα μεγαλύτερα σε όλη την Ιταλία.
Ο αγροτικός κλάδος χαρακτηρίζεται από την παραγωγή ελαιολάδου και κρασιού.
Η Λιγυρία διοικητικά χωρίζεται σε τέσσερις (4) επαρχίες :
Η πολιτική της Λιγυρίας λαμβάνει χώρα σε ένα πλαίσιο προεδρικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, με την οποία ο Πρόεδρος της Περιφερειακής Κυβέρνησης είναι ο επικεφαλής της κυβέρνησης. Η εκτελεστική εξουσία ασκείται από την Περιφερειακή Κυβέρνηση. Η νομοθετική εξουσία ασκείται από την κυβέρνηση και το Περιφερειακό Συμβούλιο. Ο πρόεδρος της περιφερειακής κυβέρνησης, λέγεται Διοικητής, εκλέγεται για πενταετή θητεία, και η κυβέρνηση αποτελείται από τον Πρόεδρο και τους Υπουργούς, οι οποίοι είναι επί του παρόντος 11, συμπεριλαμβανομένου ενός Αντιπροέδρου. [8] Το Περιφερειακό Συμβούλιο αποτελείται από 40 μέλη και εκλέγονται για πενταετή θητεία, αλλά εάν ο Πρόεδρος υποπέσει σε ψηφοφορία μη εμπιστοσύνης, παραιτηθεί ή πεθάνει, το συμβούλιο θα διαλυθεί και θα υπάρξει είναι νέα εκλογή. Πρόεδρος της περιφέρειας από τις 11 Ιουνίου 2015 είναι ο Τζοβάνι Τότι από το κόμμα Cambiamo! (Ας αλλάξουμε!). Στις τελευταίες εκλογές στις 20-21 Σεπτεμβρίου 2020, πρόεδρος επανεξελέγη με ποσοστό 56,1% ο Τότι.
- Ο αστεροειδής 356 Λιγουρία (356 Liguria), που ανακαλύφθηκε το 1893, πήρε το όνομά του από την ιστορική αυτή περιφέρεια.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
