Μιλουτίν Μιλάνκοβιτς
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Μιλουτίν Μιλάνκοβιτς (Σερβικά Милутин Миланковић, 28 Μαΐου 1879 - 12 Δεκεμβρίου 1958) ήταν Σέρβος μαθηματικός, αστρονόμος, κλιματολόγος, γεωφυσικός, πολιτικός μηχανικός και εκλαϊκευτής της επιστήμης. Ο Μιλάνκοβιτς προσέφερε δύο θεμελιώδεις συνεισφορές στην παγκόσμια επιστήμη.
Μιλουτίν Μιλάνκοβιτς | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Милутин Миланковић (Σερβικά) |
Γέννηση | 16ιουλ. / 28 Μαΐου 1879γρηγ.[1][2][3] Ντάλι[4] |
Θάνατος | 12 Δεκεμβρίου 1958[1][2][3] Βελιγράδι[5][4] |
Χώρα πολιτογράφησης | Αυστροουγγαρία Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας[6] |
Θρησκεία | Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Μητρική γλώσσα | Σερβικά |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[7] Σερβικά |
Σπουδές | Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο της Βιένης (έως 1902) |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μαθηματικός καθηγητής πανεπιστημίου αστρονόμος μηχανικός συγγραφέας πολιτικός μηχανικός αστροφυσικός φυσικός συγγραφέας έργων επιστημονικής φαντασίας γεωφυσικός κλιματολόγος |
Εργοδότης | Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Η πρώτη συνεισφορά είναι ο "Κανόνας της Ηλιακής Εκθεσης της Γης", που χαρακτηρίζει τα κλίματα όλων των πλανητών του Ηλιακού συστήματος. Η δεύτερη συμβολή του είναι η εξήγηση των μακροπρόθεσμων κλιματικών αλλαγών της Γης που προκαλούνται από τις αλλαγές στη θέση της σε σχέση με τον Ήλιο, που είναι γνωστές σήμερα ως κύκλοι του Μιλάνκοβιτς. Ετσι εξηγήθηκαν οι εποχές των παγετώνων που εμφανίσθηκαν στο γεωλογικό παρελθόν της Γης, καθώς και οι κλιματικές αλλαγές στη Γη που αναμένονται στο μέλλον.
Ο Μιλάνκοβιτς ίδρυσε την πλανητική κλιματολογία, υπολογίζοντας τις θερμοκρασίες των ανώτερων στρωμάτων της ατμόσφαιρας της Γης καθώς και τις συνθήκες θερμοκρασίας στους πλανήτες του εσωτερικού ηλιακού συστήματος, Ερμή, Αφροδίτης και Άρη, και της Σελήνης, καθώς και του πάχους της ατμόσφαιρας των εξωτερικών πλανητών. Απέδειξε τη συσχέτιση της ουράνιας μηχανικής και των επιστημών της Γης και κατέστησε εφικτή τη σταθερή μετάβαση από την ουράνια μηχανική στις επιστήμες της Γης και τη μετατροπή των περιγραφικών επιστημών σε ακριβείς.