Ναθάνιελ Χόθορν
Αμερικανός συγγραφέας From Wikipedia, the free encyclopedia
Αμερικανός συγγραφέας From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ναθάνιελ Χώθορν (Nathaniel Hawthorne, 4 Ιουλίου 1804 - 19 Μαΐου 1864) ήταν Αμερικανός συγγραφέας μυθιστορημάτων και διηγημάτων, με διασημότερο έργο του «Το άλικο γράμμα».
| Ναθάνιελ Χώθορν | |
|---|---|
 | |
| Όνομα | Ναθάνιελ Χώθορν |
| Γέννηση | 4 Ιουλίου 1804[1] Σάλεμ, Μασαχουσέτη, ΗΠΑ[1] |
| Θάνατος | 19 Μαΐου 1864 (59 ετών)[1] Πλύμουθ, Νιου Χάμσαϊρ, ΗΠΑ[1] |
| Επάγγελμα/ ιδιότητες | μυθιστοριογράφος, συγγραφέας[2], διπλωμάτης[3], συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας[4] και συγγραφέας έργων επιστημονικής φαντασίας[5] |
| Γλώσσα | αγγλικά |
| Εθνικότητα | Αμερικανός |
| Αξιοσημείωτα έργα | Το άλικο γράμμα, Το σπίτι με τα εφτά αετώματα κ.α. |
 Πολυμέσα σχετικά με τoν συγγραφέα | |
| δεδομένα () | |
Τα έργα του θεωρούνται μέρος του ρομαντικού κινήματος. Τα θέματά του συχνά επικεντρώνονται στο εγγενές κακό και την αμαρτία της ανθρωπότητας και τα έργα του συχνά έχουν ηθικά μηνύματα και βαθιά ψυχολογική πολυπλοκότητα.[6]
Γεννήθηκε στις 4 Ιουλίου 1804 στο Σάλεμ της Μασσαχουσέττης. Ο πατέρας του, Ναθάνιελ Χώθορν ο Πρεσβύτερος, που ήταν καπετάνιος, πέθανε το 1808 από κίτρινο πυρετό. Τότε ο Ναθάνιελ, η μητέρα του, Ελίζαμπεθ Κλαρκ Μάννινγκ, και οι δύο αδελφές του, Ελίζαμπεθ και Λουίζα, μετακόμισαν στο σπίτι συγγενών της μητέρας του. Αργότερα, το 1816 μετακόμισαν στο Ρέιμοντ του Μέιν, σε σπίτι που έχτισαν για αυτούς οι θείοι του, Ρίτσαρντ και Ρόμπερτ Μάννινγκ. Μετά από τρία χρόνια επέστρεψε στο Σάλεμ για να πάει σχολείο. Στη συνέχεια, και παρά τις αντιρρήσεις του Ναθάνιελ, ο θείος του, με δικά του έξοδα, τον έστειλε να σπουδάσει στο Κολλέγιο Μπόουντεν. Στη διαδρομή προς το κολλέγιο, κατά τη διάρκεια μιας σύντομης στάσης στο Πόρτλαντ, συνάντησε τον Φράνκλιν Πηρς, μετέπειτα πρόεδρο των ΗΠΑ, με τον οποίο συνδέθηκε με βαθιά φιλία.
Μετά την αποφοίτηση του, το 1825, ο Ναθάνιελ Χώθορν φέρεται να πρόσθεσε ένα [w] στο επίθετό του (Hathorne-Hawthorne), θέλοντας να διαχωρίσει τον εαυτό του από ορισμένους προγόνους του, που ως δικαστές ήταν διαβόητοι για τις πολύ αυστηρές ποινές που επέβαλλαν, όπως από τον πρόγονό του, Τζον Χώθορν, που ήταν ένας από τους δικαστές στη δίκη των Μαγισσών του Σάλεμ και ο μοναδικός που δεν μετανόησε ποτέ για τις αποφάσεις του.
Κατά τη διάρκεια της φοίτησής του στο Μπόουντεν, ο Ναθάνιελ είχε βάλει στοίχημα με κάποιον φίλο του ένα μπουκάλι κρασί, ότι δε θα παντρευόταν τα επόμενα δώδεκα χρόνια. Κέρδισε μεν το στοίχημα αλλά τελικά νυμφεύτηκε το 1842 τη ζωγράφο Σοφία Αμίλια Πήμποντυ, με την οποία απέκτησαν τρία παιδιά: την Ούνα, τον Τζούλιαν και τη Ρόουζ. Η Σοφία Πήμποντυ θαύμαζε τον Χώθορν και σε ένα ημερολόγιό της ανέφερε ότι ο πλούτος και το βάθος των έργων του της προκαλούσε ζάλη.
.jpg)
Ο Χώθορν ξεκίνησε το συγγραφικό του έργο το 1832 με τη δημοσίευση δύο διηγημάτων του:
Το 1839, όταν διορίστηκε στο τελωνείο της Βοστώνης, άρχισε να δημοσιεύει μικρές ιστορίες σε διάφορα περιοδικά, χωρίς όμως κάποια από αυτές να τραβήξει την προσοχή των αναγνωστών. Την άνοιξη του 1837, ο Χορέισιο Μπριτζ συγκέντρωσε και εξέδωσε σε ένα τόμο, με τίτλο Twice-Told Tales, όλες αυτές τις ιστορίες και έτσι ο Ναθάνιελ Χώθορν έγινε γνωστός στην περιοχή. Το 1846 διορίστηκε επιθεωρητής πλοίων στο λιμάνι του Σάλεμ, έχασε όμως αυτή τη θέση μετά την ήττα των Δημοκρατικών, στις προεδρικές εκλογές δύο χρόνια αργότερα (ο Χώθορν υποστήριζε το Δημοκρατικό κόμμα). Η απόλυση του έγινε αντικείμενο μεγάλης συζήτησης στην Νέα Αγγλία εκείνη την περίοδο, ιδιαίτερα μετά την επιστολή διαμαρτυρίας του Χώθορν που δημοσίευσε η εφημερίδα Boston Daily Advertiser που υποστήριζε τους Δημοκρατικούς. Το ίδιο εξέδωσε τη συλλογή διηγημάτων Βρύα από ένα παλιό αρχοντικό.
Στα μέσα Μαρτίου του 1850, εκδόθηκε το γνωστότερο ίσως βιβλίο του Χώθορν, το Το άλικο γράμμα (The Scarlet Letter), που στηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό στη ζωή της Ανν Χάτσινσον[7] και το οποίο πούλησε σε λιγότερο από δέκα μέρες περισσότερα από δυόμισι χιλιάδες αντίτυπα. Ο κριτικός Έντουιν Πέρσυ Ουίπλ, αν και φίλος τού συγγραφέα, άσκησε αρνητική κριτική για το έργο αυτό του Χώθορν, μιλώντας για την "νοσηρή ένταση" του έργου και τη "λεπτομερή καταγραφή ψυχολογικών λεπτομερειών που μπορούν να προκαλέσουν έντονο πόνο". Αντίθετα για τον συγγραφέα Ντ. Χ. Λώρενς, το Άλικο Γράμμα είναι ένα από τα τελειότερα έργα της αμερικανικής λογοτεχνίας.
Τέλη Μαρτίου του 1850 ο Χώθορν μετακόμισε με την οικογένειά του στο Λέννοξ, στα υψώματα του Μπέρκσαϊρ στη δυτική Μασσαχουσέττη, όπου τον επόμενο χρόνο έγραψε Το σπίτι με τα εφτά αετώματα. Αυτό το έργο, κατά τον κριτικό Τζέημς Ράσσελ Λόουελ, είναι καλύτερο από το Το άλικο γράμμα και αποτελεί την πιο πολύτιμη συμβολή στην ιστορία της Νέας Αγγλίας. Στο Μπέρκσαϊρ γνωρίστηκε με τον Χέρμαν Μέλβιλ, που εκτιμούσε ιδιαίτερα τον Χώθορν και του αφιέρωσε το γνωστότερο έργο του, το Μόμπυ Ντικ "σε ένδειξη θαυμασμού για την ιδιοφυΐα του". Στο Μπέρκσαϊρ, το 1852, ο Χώθορν έγραψε τη βιογραφία του Φράνκλιν Πηρς, στην οποία τον παρουσιάζει ως φιλήσυχο και ήρεμο άνθρωπο αποσιωπώντας τις φήμες για το πρόβλημα που αντιμετώπιζε με το αλκοόλ ενώ αναφέρει και την άποψη του μετέπειτα προέδρου των Η.Π.Α για τη δουλεία, ότι "η δουλεία δε θεραπεύεται με ανθρώπινα, μέτρα αλλά θα εξαφανιστεί κάποια στιγμή σαν όνειρο". Στο Μπέρκσαϊρ έγραψε και το The Blithedale Romance, που είναι το μόνο έργο που ο Χώθορν έγραψε σε πρώτο πρόσωπο. Την ίδια χρονιά πήγε να μείνει με την οικογένειά του στο Κόνκορντ.
Μετά τη νίκη του Φράνκλιν Πηρς στις εκλογές του 1853, ο Χώθορν διορίστηκε πρόξενος στο Λίβερπουλ και παρέμεινε στη θέση αυτή όσο διήρκεσε και η θητεία του Πηρς. Έπειτα περιηγήθηκε για ενάμισι χρόνο στην Ιταλία και αφού έμεινε για λίγο στην Αγγλία, όπου έγραψε το μυθιστόρημα Ο μαρμάρινος φαύνος, επέστρεψε το 1860 στο Κόνκορντ, στις Η.Π.Α., όπου αφοσιώθηκε αποκλειστικά στο γράψιμο.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του Χώθορν είχαν αρχίσει να διαφαίνονται σημάδια ψυχολογικής κατάρρευσης στα χειρόγραφά του. Τελικά πέθανε στον ύπνο του στη διάρκεια ενός ταξιδιού με τον Φράνκλιν Πηρς στο Πλύμουθ, στο Νιου Χάμσαϊρ, στις 19 Μαΐου του 1864.
Μυθιστορήματα:
Διηγήματα:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
