Αυτοκέφαλη Ανατολική Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής αποτελεί Ελληνορθόδοξο «πρεσβυγενές» Πατριαρχείο του Ορθόδοξου Χριστιανισμού και τρίτο τη τάξει μετά τα Πατριαρχεία Ρώμης και Κωνσταντινουπόλεως. Στα χρόνια της ακμής του, αποτέλεσε μία από τις λαμπρότερες χριστιανικές εκκλησίες της Ανατολής.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής | |
---|---|
Ο Θυρεός του Πατριαρχείου | |
Ιδρυτής | Ευαγγελιστής Μάρκος |
Ανεξαρτησία | Αποστολική Εποχή |
Αναγνώριση | Ορθόδοξη Εκκλησία |
Προκαθήμενος | Πατριάρχης Θεόδωρος Β΄ |
Έδρα | Αταρίν, Αλεξάνδρεια, Αίγυπτος |
Επικράτεια | Όλη η Αφρικανική Ήπειρος (Αίγυπτος, Νουβία, Σουδάν, Πεντάπολις, Λιβύη, Αιθιοπία, Ερυθραία, Ουγκάντα, Κένυα, Τανζανία, Ζάμπια, Ζιμπάμπουε, Μποτσουάνα, Νότια Αφρική, Νιγηρία, Καμερούν, Γκάνα κτλ.). |
Γλώσσα | Ελληνική, Αραβική, Αγγλική, Γαλλική |
Πιστοί | ~250.000 στην Αίγυπτο, ~ 5.000.000 σε όλη την Αφρική |
Δικτυακός τόπος | Πατριαρχείο Αλεξανδρείας |
Σήμερα, ο Πατριαρχικός Θρόνος του Ευαγγελιστή Μάρκου, κατέχει την πρώτη θέση μεταξύ των ορθοδόξων ανά τον κόσμο Εκκλησιών, στην ιεραποστολική δράση, πορεία και μαρτυρία, με 25 Μητροπόλεις και 6 Επισκοπές ανά την Αφρικανική Ήπειρο. Αποτελεί ένα σημαντικό στοιχείο των Ελλήνων της Αιγύπτου που έχουν απομείνει.
Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας είναι δεύτερος στα πρεσβεία τιμής των πατριαρχών μετά τον Οικουμενικό Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως και κατέχει τον τίτλο «Πάπας και Πατριάρχης της μεγάλης πόλεως Αλεξανδρείας, Λιβύης, Πενταπόλεως, Αιθιοπίας, πάσης γης Αιγύπτου και πάσης Αφρικής, Πατήρ Πατέρων, Ποιμήν Ποιμένων, Αρχιερεύς Αρχιερέων, τρίτος και δέκατος των Αποστόλων και Κριτής της Οικουμένης».
Το Πατριαρχείο εδρεύει στην συνοικία του Αταρίν της Αλεξάνδρειας, κοντά στο σημείο όπου ζούσε κάποτε ο Κωνσταντίνος Καβάφης.
Η ιστορία της εκκλησίας της Αλεξάνδρειας μπορεί να διαιρεθεί στις επόμενες περιόδους: Οι πρώτοι τρεις αιώνες (δηλαδή από την ίδρυση της από τον Απόστολο Μάρκο έως την πρώτη Οικουμενική Σύνοδο το 325 μ.Χ.) από την πρώτη Οικουμενική Σύνοδο στην αραβική κατάκτηση της Αιγύπτου το 642.
Από την αραβική κατάκτηση της Αιγύπτου στο σχίσμα του 867.
Από το σχίσμα του 867 έως το 1517 (όταν βρέθηκε η Αίγυπτος κάτω από τον ζυγό των οθωμανών Τούρκων). Από την τουρκική κατάκτηση στην απελευθέρωση της Ελλάδας από τον τουρκικό ζυγό το 1821 και από το 1821 μέχρι σήμερα.
Ο χριστιανισμός έκανε νωρίς την εμφάνισή του στην Αλεξάνδρεια, μέσω των Εβραίων της Διασποράς, οι οποίοι είχαν από καιρό μια ακμάζουσα κοινότητα στην περιοχή.
Ιδρυτής της αλεξανδρινής εκκλησίας θεωρείται ο Απόστολος Μάρκος. Η εκκλησιαστική παράδοση θέλει τον Μάρκο να ήρθε στην Αλεξάνδρεια το έτος 42, οπότε και ίδρυσε την εκκλησία της Αλεξάνδρειας, και ήταν ο πρώτος επίσκοπός της για 22 έτη. Ο Μάρκος πέθανε ενώ σερνόταν μέσω των οδών της Αλεξάνδρειας από τον ειδωλολατρικό όχλο, και θάφτηκε σε ένα κοντινό χωριό. Το έτος 828, Ενετοί έμποροι μετέφεραν τα λείψανά του στη Βενετία, και από τότε θεωρείται ως προστάτης της πόλης.
Ο Ανιανός, συνοδός του Αποστόλου Μάρκου και δεύτερος επίσκοπος της Αλεξάνδρειας ήταν σε θέση να επεκτείνει τις χριστιανικές βάσεις που έθεσε ο Μάρκος και να παραγάγει σημαντικά πνευματικά επιτεύγματα στην καθιέρωση του χριστιανικού λόγου.
Ο χριστιανισμός βρήκε θετική ανταπόκριση μεταξύ των Εβραίων, όπως και μεταξύ των Ελλήνων. Ο τοπικός πληθυσμός της Αιγύπτου, αφ' ετέρου, δεν φαίνεται να είναι πολύ ενθουσιώδης για το νέο μήνυμα που είχε φθάσει στα εδάφη του, ή να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διοίκηση και την οργάνωση της πρώτης χριστιανικής κοινότητας στη χώρα της Αιγύπτου.
Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο ως προς το εάν Αιγύπτιοι κατέλαβαν σημαντική θέση στην πρώτη χριστιανική κοινότητα της Αλεξάνδρειας, δεδομένου ότι τα αιγυπτιακά ονόματα δεν εμφανίζονται στους καταλόγους επισκόπων μέχρι το δεύτερο αιώνα.
Το γεγονός είναι, εντούτοις, ότι ακόμη και στα πρώτα έτη της η εκκλησία της Αλεξάνδρειας επέκτεινε τις δραστηριότητές της για να καλύψει όχι μόνο την Αίγυπτο, τη Λιβύη και τις πόλεις της Κυρηναϊκής Πενταπόλεως, αλλά και τις υποσαχάριες χώρες της Αφρικής. Ο πρώτος των επισκόπων της εκκλησίας της Αλεξάνδρειας ήταν ο επίσκοπος της Λιβύης.
Κατά τη διάρκεια των πρώτων δύο αιώνων της χριστιανικής εποχής, η Αλεξάνδρεια υπέφερε από τις διώξεις που βιώθηκαν από όλες τις εκκλησίες στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Μεγάλος αριθμός Χριστιανών στην κοινωνία της Αλεξάνδρειας υπέφερε τρομερά, συμπεριλαμβανομένου του πατέρα του Ωριγένη Λεωνίδη, ο οποίος μαρτύρησε για τις χριστιανικές πεποιθήσεις του. Πολλοί Χριστιανοί οδηγήθηκαν στο θάνατο και η πόλη της Αλεξάνδρειας δοκίμασε για μεγάλο διάστημα τη φρίκη και το φόβο.
Το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας είχε τους πιο πολλούς πιστούς μετά το Πατριαχείο Κωνσταντινουπόλεως.
Με τις μονοφυσιτικές έριδες ελαττώθηκε ο πληθυσμός του και οι Κόπτες (Αιγύπτιοι) χωρίστηκαν από τους Ορθοδόξους, τους οποίους ονόμασαν Μελχίτες, γιατί ακολουθούσαν την πίστη του βασιλιά (μέλεχ) της Κωνσταντινουπόλεως. Στο χωρισμό αυτό συνετέλεσαν και φυλετικά αίτια, γιατί το μονοφυσιτισμό ακολούθησαν οι εντόπιοι.
Στην αραβοκρατία (642-1254) η κατάσταση για τους Ορθοδόξους ήταν χειρότερη, γιατί οι Άραβες καταδίωκαν τους χριστιανούς παρόλο που κάποιοι χριστιανοί έδειξαν παθητική στάση στις αραβικές επιδρομές και την κατάληψη της χώρας.
Ο ορθόδοξος Πατριάρχης Πέτρος Γ' έφυγε το 651 και πήγε στην Κωνσταντινούπολη και ο θρόνος έμεινε κενός επί 76 χρόνια μέχρι το 727. Αυτό είχε δυσάρεστες συνέπειες για το Πατριαρχείο καθώς πολλοί χριστιανοί εξισλαμίστηκαν. Τότε τα εκκλησιαστικά ιδρύματα και οι ναοί, εκτός από του Αγίου Σάββα στην Αλεξάνδρεια, καταλήφθηκαν από τούς Κόπτες.
Ο Λέων Ίσαυρος έστειλε στην Αλεξάνδρεια Πατριάρχη τον Κοσμά το 727 που κατάφερε να ξαναπάρουν οι Ορθόδοξοι τους ναούς και τα δικαιώματα τους.
Στα μέσα του Η' αιώνα ο εμίρης Χαφίζ καταδίωξε τους χριστιανούς και τότε εξισλαμίστηκαν 40.000. Στα μέσα του Θ' αιώνα νέος διωγμός ξέσπασε εναντίον των Ορθοδόξων και των Κοπτών, οπότε σκότωσαν πολλούς Χριστιανούς, κατέστρεψαν τις εκκλησίες και τους ανάγκασαν να εξισλαμιστούν.
Από τον Ι' αιώνα οι Έλληνες άρχισαν να εξαφανίζονται από το προσκήνιο και γίνονται αραβόφωνοι Πατριάρχες· οι κάτοικοι έπαιρναν αραβικό χαρακτήρα και ο εξαραβισμένος πληθυσμός ενισχύονταν από τους Σύρους αποίκους.
Το 933 πρώτος αραβόφωνος Πατριάρχης έγινε ο Ευτύχιος που έγραψε χρονικό στην αραβική γλώσσα από την κτίση του κόσμου ως την εποχή του.
Το 1015, όταν ήταν ηγεμόνας ο Χακήμ, έγινε εξοντωτικός διωγμός εναντίον των Χριστιανών. Τότε σκότωσαν τον Ορθόδοξο Πατριάρχη Διονύσιο, πολλοί Χριστιανοί αναγκάστηκαν με τη βία να εξισλαμιστούν και καταστράφηκαν χιλιάδες εκκλησίες.
Την εποχή της Δ' Σταυροφορίας υπάρχει πληροφορία ότι ο Πατριάρχης Νικόλαος Γ' ζήτησε με γράμμα τη φιλία του Πάπα Ιννοκεντίου Γ' για να ελαφρώσει από τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε.
Δυτικοί ιστορικοί λένε ότι στην Δ' Σύνοδο του Λατερανού παραβρέθηκε και απεσταλμένος του Πατριάρχη. Αυτά όμως δεν τον ωφέλησαν. Οι Σταυροφόροι έκαναν μονάχα μια επιδρομή στην Αίγυπτο (1365) χωρίς να μείνουν εκεί, επηρέαζαν όμως την κατάσταση, γιατί κυριαρχούσαν στις χώρες κοντά στην Αίγυπτο.
Στις αρχές του ΙΔ' αιώνα εγκαταστάθηκε στην Αλεξάνδρεια Λατίνος Πατριάρχης για τους λίγους Ρωμαιοκαθολικούς που υπήρχαν εκεί.
Η θέση των Χριστιανών είχε γίνει ακόμη χειρότερη όταν κυριάρχησαν οι Μαμελούκοι Τούρκοι (1254-1517), οι οποίοι καταδίωκαν τους Χριστιανούς και ανάγκασαν πολλούς σε εξισλαμισμό. Έτσι με τους διωγμούς αυτούς ο χριστιανικός πληθυσμός ελαττώθηκε και ο ακμαίοςελληνισμός της Αιγύπτου εξαφανίστηκε.
Όταν κυριάρχησαν στην Αίγυπτο οι Οθωμανοί τα πράγματα άλλαξαν προς το καλύτερο.
Δεν είναι γνωστό πότε εγκαταστάθηκαν πάλι Έλληνες Πατριάρχες στην Αλεξάνδρεια, αφού από την Άλωση έμεναν στην Κωνσταντινούπολη. Στα πρακτικά της Συνόδου της Φεράρας - Φλωρεντίας υπογράφει ο Φιλόθεος, τοποτηρητής του θρόνου Αλεξανδρείας.
Το ΙΔ' αιώνα καλυτέρεψε κάπως η κατάσταση γιατί οι Πατριάρχες της Κωνσταντινουπόλεως και οι Φαναριώτες μπορούσαν να επηρεάζουν ευνοϊκά τις τουρκικές αρχές για τον χριστιανισμό της Αιγύπτου.
Έτσι άρχισαν να εκλέγονται Πατριάρχες Αλεξανδρείας που φρόντισαν να αναδιοργανώσουν την εκκλησία τους. Σημαντικές υπηρεσίες πρόσφεραν οι πατριάρχες Μελέτιος Πηγάς, Κύριλλος Λούκαρης, Γεράσιμος Σπαρταλιώτης και ο Μητροφάνης Κριτόπουλος.
Ο 19ος αιώνας θα μπορούσε να περιγραφεί ως περίοδος στην οποία το Πατριαρχείο της Αλεξάνδρειας δοκίμασε μια αναγέννηση. Εν πολλοίς, αυτή η επιτυχία μπορεί να αποδοθεί στην προσωπικότητα του Μεχμέτ Αλί Πασάς (1806 - 1848), του οποίου τα φιλελληνικά αισθήματα τον οδήγησαν να ενθαρρύνει Έλληνες να εγκατασταθούν στην Αίγυπτο.
Η αύξηση του μεγέθους του ποιμνίου του, ήταν μια μεγάλη βοήθεια στο Πατριαρχείο. Οι Έλληνες που άρχισαν σύντομα να φθάνουν στην Αίγυπτο δεν ήταν απλά ευκαιριακοί μετανάστες. Περιελάμβαναν πολλούς ανθρώπους των γραμμάτων, αλλά προ πάντων αφιερώθηκαν στις επιχειρήσεις και το εμπόριο.
Για πολλά έτη, τα εσωτερικά προβλήματα, τα οποία προέκυπταν όποτε ένας Πατριάρχης έπρεπε να εκλεγεί, δημιουργούσαν δυσκολίες για το Πατριαρχείο.
Στα 1870, με την εκλογή στο θρόνο του Σωφρονίου, ενός πρώην Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, η ειρήνη επιβλήθηκε στην εκκλησία.
Το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας επανέκτησε το προηγούμενο ανάστημά του και την χαμένη αίγλη του. Με την ίδρυση εκπαιδευτικών και πολιτιστικών ιδρυμάτων, λαμβάνοντας υπόψη τη γρήγορη αύξηση του αριθμού των Ελλήνων στην Αίγυπτο και με την παρουσία μεγάλων ευεργετών όπως ο Γεώργιος Αβέρωφ, η ελληνική κοινότητα και το Πατριαρχείο βίωσαν μια περίοδο ανόδου και γοήτρου.
Ελληνικές κοινότητες στην Αίγυπτο ιδρύθηκαν και σε άλλα μέρη, ο αριθμός φιλανθρωπικών ιδρυμάτων αυξάνονταν, οι πρώτες ελληνικές εφημερίδες δημοσιεύθηκαν, και τα πρώτα ελληνικά βιβλία τυπώθηκαν. Νέες εκκλησίες ιδρύθηκαν και χτίστηκαν.
Το 1872, ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας Σωφρόνιος συμμετείχε, με τους άλλους Πατριάρχες της ανατολής στη Σύνοδο που συνήλθε στην Κωνσταντινούπολη, η οποία καταδίκασε τον εθνοφυλετισμό και τη Βουλγαρική Εκκλησία ως σχισματική.
Κατά τη διάρκεια του εικοστού αιώνα, η πνευματική αναγέννηση του Πατριαρχείου της Αλεξάνδρειας έφθασε στο απόγειό της. Ο αριθμός Ελλήνων στην Αίγυπτο ήταν υψηλότερος απ' ό,τι σε οποιαδήποτε προηγούμενη περίοδο.
Ο πρώτος Πατριάρχης του εικοστού αιώνα, Φώτιος Πέρογλου (1900 - 1925), προσπάθησε να αυξήσει το γόητρο Πατριαρχείου με την ίδρυση επτά νέων επισκοπών και την επιλογή υψηλής μόρφωσης κληρικών για να καλυφθούν οι κενές θέσεις.
Το 1926, ο Μελέτιος Μεταξάκης, ένας ξεχωριστός και ιδιοφυής ιεράρχης, εξελέγη Πατριάρχης Αλεξανδρείας. Γνώστης και υπέρμαχος του Συνοδικού Συστήματος, το επέβαλε στη διοίκηση του Πατριαρχείου, με την σύνταξη και την δημοσίευση των κανονισμών του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, στις 15 Μαΐου 1930. Επιτέλους, η οφειλόμενη προσοχή δόθηκε στη ζωή των Μητροπόλεων και των κοινοτήτων, συμπεριλαμβανομένου του τελετουργικού, των μυστηρίων και ακόμη και των δικαστικών πτυχών της ζωής του κλήρου.
Ο Μελέτιος ίδρυσε επίσης τη Σχολή του Αγίου Αθανασίου. Στα χρόνια του, το Πατριαρχείο επόπτευε δέκα μητροπολιτικές επαρχίες, 90 εκκλησίες, 5 μοναστήρια και 107 ιερείς κοινοτήτων. Με πρωτοβουλία του, ένας οργανικός νόμος του ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας συντάχτηκε, καθορίζοντας τον τρόπο με τον οποίο ο Πατριάρχης θα εκλεγόταν και τα δικαιώματα, τα οποία θα ασκούσε.
Η πατριαρχεία του Χριστοφόρου (1939-1967) θα περιγραφόταν καλύτερα ως περίοδος με μεγάλης κλίμακας προγράμματα ανακαίνισης και αναδιάρθρωσης. Συνδέεται με την ανάληψη της εξουσίας από το στρατηγό Νάσερ και τις πολιτικές εξελίξεις που επακολούθησαν στην Αιγυπτιακή Δημοκρατία. Επακολούθησε σημαντική μείωση του ελληνικού πληθυσμού. Γεγονός που έφερε σε δυσχερή θέση το Πατριαρχείο. Στην προσπάθεια διασώσεως του ελληνορθόδοξου κέντρου νέες επισκοπές οργανώθηκαν σε όλη τη μαύρη ήπειρο και επίσημη αναγνώριση χορηγήθηκε στις αφρικανικές ορθόδοξες κοινότητες. Αυτή η κίνηση βοήθησε τις ιεραποστολικές δραστηριότητες του Πατριαρχείου.
Οι επόμενοι δύο Πατριάρχες, ο Νικόλαος ΣΤ΄(1968-1986) και ο Παρθένιος Γ΄ (1987-1996) προσπάθησαν επιτυχώς να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες. Πολλά προγράμματα εκτελέσθηκαν, και ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε στις ιεραποστολικές προσπάθειες στο εξωτερικό.
Ο Πατριάρχης Πέτρος Ζ΄ (1996-2004), εργάσθηκε με ζήλο για την διάδοση του Ευαγγελικού μηνύματος στην Αφρικανική ήπειρο. Ασχολήθηκε ιδιαιτέρως με την διοικητική αναδιοργάνωση της Εκκλησίας της Αλεξανδρείας, συνέταξε την «Πατριαρχική Διάταξη της 16ης Σεπτεμβρίου 2002» περί του τρόπου εκλογής του Πατριάρχου από την Ιερά Σύνοδο, αποκλειστικώς. Εκείνος ξεκίνησε τις ανακαινιστικές εργασίες του Πατριαρχικού Μεγάρου, της Μονής του Οσίου Σάββα Αλεξανδρείας, της Πατριαρχικής Επιτροπείας Καΐρου και της Μονής του Αγίου Γεωργίου Παλαιού Καΐρου. Ίδρυσε τις Επισκοπές Νιγηρίας, Μαδαγασκάρης, Γκάνας, Μπουκόμπας και Ζάμπιας. Στις 11 Σεπτεμβρίου 2004 ο Αλεξανδρείας Πέτρος Ζ' έχασε τη ζωή του σε αεροπορικό δυστύχημα πάνω από την Αθωνική Πολιτεία, μαζί με Ιεράρχες και κληρικούς του Θρόνου και στενούς συνεργάτες του.
Την 9η Οκτωβρίου 2004 εξελέγη παμψηφεί από την Ιεραρχία του Αλεξανδρινού Θρόνου Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, ο από Ζιμπάμπουε Θεόδωρος Β΄ (Χορευτάκης).
Η ενθρόνισή του έγινε την 24η Οκτωβρίου 2004 στον Ιερό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Αλεξανδρείας, με την παρουσία Προκαθημένων και Αντιπροσωπειών όλων των Εκκλησιών, των Πολιτειακών και Πολιτικών Αρχών της Ελλάδος και της Αιγύπτου και χιλιάδων Χριστιανών. Η εν γένει ιεραποστολική δράση του Πατριάρχη Θεοδώρου, αλλά και το μειλίχιο του χαρακτήρα του, αποτελούν την αιτία της αγάπης όλων των Αφρικανών στο πρόσωπό του, όπως και των Ελλήνων και των Αράβων της Αιγύπτου και ολοκλήρου της Αφρικής.
Στην Αγία και Ιερά Σύνοδο του Πατριαρχικού Θρόνου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, η οποία προεδρεέται από την «Α.Θ. Μακαριότητα τον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής» Θεόδωρο Β΄, μετέχουν σήμερα οι εξής Μητροπολίτες και Επίσκοποι:
Μητροπολίτης | Τιμητικός Τίτλος | Έδρα | Ημερομηνία Χειροτονίας |
---|---|---|---|
Μητροπολίτης Γέρων Ναϊρόμπης Μακάριος | Υπέρτιμος και Έξαρχος Κένυας | Ναϊρόμπι | 25 Ιουλίου 1992 |
Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε και Αγκόλας Σεραφείμ | Υπέρτιμος και Έξαρχος Νοτιωτέρας Αφρικής | Χαράρε | 28 Σεπτεμβρίου 1997 |
Μητροπολίτης Γέρων Καισαρείας Θεοφύλακτος | Υπέρτιμος και Έξαρχος Πάσης γης Μελαίνης | Αλγέρι | 26 Νοεμβρίου 1999 |
Μητροπολίτης Καλής Ελπίδος Σέργιος | Υπέρτιμος και Έξαρχος πάσης Νατάλης και Περιχώρων | Κέιπ Τάουν | 27 Νοεμβρίου 1999 |
Μητροπολίτης Κυρήνης Αθανάσιος | Υπέρτιμος και Έξαρχος Λιβυκού Πελάγους | 28 Νοεμβρίου 1999 | |
Μητροπολίτης Καμπάλας Ιερώνυμος | Υπέρτιμος και Έξαρχος πάσης Ουγκάντας | Καμπάλα | 11 Δεκεμβρίου 1999 |
Μητροπολίτης Γουινέας Γεώργιος | Υπέρτιμος και Έξαρχος Παραθαλασσίας Αφρικής | Κονακρί | 4 Μαρτίου 2001 |
Μητροπολίτης Ερμουπόλεως Νικόλαος | Υπέρτιμος και Έξαρχος πρώτης Αιγύπτου | Τάντα | 18 Μαρτίου 2001 |
Μητροπολίτης Ειρηνουπόλεως Δημήτριος | Υπέρτιμος και Έξαρχος Ανατολικής Τανζανίας και Σεϋχελλών | Νταρ ες Σαλάμ | 6 Οκτωβρίου 2002 |
Μητροπολίτης Ιωαννουπόλεως και Πρετορίας Δαμασκηνός | Υπέρτιμος και Έξαρχος πάσης Νοτίου Αφρικής | Γιοχάνεσμπουργκ | 30 Οκτωβρίου 2004 |
Μητροπολίτης Ανταναναρίβο και Βορείου Μαδαγασκάρης Ιγνάτιος | Υπέρτιμος και Έξαρχος Νήσων Ινδικού Ωκεανού | Ανταναναρίβο | 14 Νοεμβρίου 2004 |
Μητροπολίτης Διοσπόλεως Εμμανουήλ | Yπέρτιμος και Έξαρχος Συήνης | 14 Νοεμβρίου 2004 | |
Μητροπολίτης Καμερούν Γρηγόριος | Υπέρτιμος και Έξαρχος Κεντρικής Αφρικής | Γιαουντέ | 25 Νοεμβρίου 2004 |
Μητροπολίτης Γέρων Λεοντοπόλεως Γαβριήλ | Υπέρτιμος και Έξαρχος δευτέρας Αυγουσταμνικής και Ερυθράς Θαλάσσης | Ισμαηλία | 4 Νοεμβρίου 2006 |
Μητροπολίτης Μέμφιδος Νικόδημος | Υπέρτιμος και Έξαρχος Αιγύπτου | Νέο Κάιρο | 12 Νοεμβρίου 2006 |
Μητροπολίτης Κατάγκας Μελέτιος | Υπέρτιμος και Έξαρχος Χερσαίας Αφρικής | Λουμπουμπάσι | 25 Νοεμβρίου 2006 |
Μητροπολίτης Λιβύης Γεννάδιος | Υπέρτιμος και Έξαρχος Αφρικής | Τρίπολη | 26 Νοεμβρίου 2006 |
Μητροπολίτης Ηλιουπόλεως Θεόδωρος | Υπέρτιμος και Έξαρχος Μέσης Αιγύπτου | 27 Νοεμβρίου 2006 | |
Μητροπολίτης Νουβίας Σάββας | Υπέρτιμος και Έξαρχος παντός Σουδάν και Ερυθραίας | Χαρτούμ | 11 Οκτωβρίου 2009 |
Μητροπολίτης Ζάμπιας Ιωάννης | Υπέρτιμος και Έξαρχος Μέσης Αφρικής | Λουσάκα | 17 Οκτωβρίου 2010 |
Μητροπολίτης Πτολεμαΐδος Παντελεήμων | Υπέρτιμος και Έξαρχος Άνω Αιγύπτου | Μίνια | 2 Δεκεμβρίου 2012 |
Μητροπολίτης Πηλουσίου Νάρκισσος | Υπέρτιμος και Έξαρχος πρώτης Αυγουσταμνικής και Μεσημβρίας | Πόρτ Σάιδ | 1 Δεκεμβρίου 2013 |
Μητροπολίτης Καρθαγένης Μελέτιος | Υπέρτιμος και Έξαρχος Βορείου Αφρικής | Τύνιδα | 5 Δεκεμβρίου 2014 |
Μητροπολίτης Μπραζαβίλ και Γκαμπόν Θεόδωρος | Υπέρτιμος και Έξαρχος Ατλαντικής Αφρικής | Μπραζαβίλ | 18 Δεκεμβρίου 2016 |
Μητροπολίτης Άκκρας Δανιήλ | Υπέρτιμος και Έξαρχος Δυτικής Αφρικής | Άκκρα | 5 Δεκεμβρίου 2018 |
Μητροπολίτης Κινσάσας Θεοδόσιος | Υπέρτιμος και Έξαρχος Κεντρώας Αφρικής | Κινσάσα | 6 Δεκεμβρίου 2018 |
Μητροπολίτης Αξώμης Πέτρος | Υπέρτιμος και Έξαρχος πάσης Αιθιοπίας | Αντίς Αμπέμπα | 6 Δεκεμβρίου 2019 |
Μητροπολίτης Κανάγκας Χαρίτων | Υπέρτιμος και Έξαρχος Ισημερινής Αφρικής | Κανάγκα | 2 Φεβρουαρίου 2022 |
Μητροπολίτης Νιγηρίας Νικόδημος | Υπέρτιμος και Έξαρχος Εσπερίας Αφρικής | Λάγος | 17 Φεβρουαρίου 2022 |
Επίσκοπος | Έδρα | Ημερομηνία Χειροτονίας |
---|---|---|
Επίσκοπος Έλντορετ Νεόφυτος | Έλντορετ | 21 Δεκεμβρίου 2014 |
Επίσκοπος Αρούσας και Κεντρικής Τανζανίας Αγαθόνικος | Αρούσα | 11 Δεκεμβρίου 2016 |
Επίσκοπος Τζίντζας και Ανατολικής Ουγκάντας Σίλβεστρος | Τζίντζα | 16 Δεκεμβρίου 2018 |
Επίσκοπος Μαλάουϊ Φώτιος | Λιλόνγκουε | 23 Δεκεμβρίου 2018 |
Επίσκοπος Τολιάρας και Νοτίου Μαδαγασκάρης Πρόδρομος | Τολιάρα | 13 Ιανουαρίου 2019 |
Επίσκοπος Κισούμου και Δυτικής Κένυας Μάρκος | Κισούμο | 5 Δεκεμβρίου 2019 |
Επίσκοπος Γκούλου και Βορείου Ουγκάντας Νεκτάριος | Γκούλου | 13 Φεβρουαρίου 2022 |
Επίσκοπος Μπουκόμπας και Δυτικής Τανζανίας Χρυσόστομος | Μπουκόμπα | 20 Φεβρουαρίου 2022 |
Επίσκοπος Νιέρι και Όρους Κένυας Πανάρετος | Νυέρι | 15 Ιανουαρίου 2023 |
Επίσκοπος Μπουζουμπούρας και Μπουρούντι Ισαάκ | Μπουζουμπούρα | 25 Φεβρουαρίου 2024 |
Επίσκοπος Μπούνιας και Κισανγκάνι Πολύκαρπος | Μπούνια | 10 Μαρτίου 2024 |
Επίσκοπος Γκόμας Τιμόθεος | Γκόμα | 30 Μαρτίου 2024 |
Επίσκοπος Μπενίν και Τόγκο Αθανάσιος | Πόρτο Νόβο | 31 Μαρτίου 2024 |
Επίσκοπος Τζούμπας και Νοτίου Σουδάν Κωνσταντίνος | Τζούμπα | 7 Απριλίου 2024 |
Επισκοπή Κιγκάλι και Ρουάντας (εν χηρεία)
Πατριαρχικός Επίτροποςː Επίσκοπος Μπουκόμπας και Δυτικής Τανζανίας Χρυσόστομος |
Κιγκάλι | |
Επισκοπή Γκαμπορόνε και Μποτσουάνας (εν χηρεία) | Γκαμπορόνε | |
Επίσκοπος | Ημερομηνία Χειροτονίας | Σημειώσεις |
---|---|---|
Μητροπολίτης Θηβαίδος Πορφύριος | 17 Ιουνίου 1990 | Από Τιτουλάριος Επίσκοπος Συήνης |
Μητροπολίτης Ταμιάθεως Γερμανός | 25 Δεκεμβρίου 2019 | Από Τιτουλάριος Επίσκοπος Ταμιάθεως |
Επίσκοπος | Ημερομηνία Χειροτονίας | Σημειώσεις |
---|---|---|
Επίσκοπος Νιτρίας Νικόδημος | 27 Μαρτίου 2016 | Πατριαρχικός Έξαρχος στην Κύπρο |
Επίσκοπος Κωνσταντιανής Κοσμάς | 30 Ιανουαρίου 2022 | Βοηθός Επίσκοπος της Ιεράς Μητροπόλεως Κατάγκας |
Επίσκοπος Νικοπόλεως Θεμιστοκλής | 06 Φεβρουαρίου 2022 | Βοηθός Επίσκοπος της Ιεράς Μητροπόλεως Γουϊνέας |
Επίσκοπος Βερενίκης Χρυσόστομος | 18 Δεκεμβρίου 2022 | Βοηθός Επίσκοπος του Πατριάρχου |
Επίσκοπος Ιππώνος Στέφανος | 3 Μαρτίου 2024 | Βοηθός Επίσκοπος του Πατριάρχου στη Πατριαρχική Επιτροπεία Καΐρου |
Πατριαρχικές Κεντρικές Υπηρεσίες | ||
---|---|---|
Γενικός Πατριαρχικός Επίτροπος | Μητροπολίτης Γέρων Λεοντοπόλεως Γαβριήλ | |
Αρχιγραμματεία της Αγίας και Ιεράς Συνόδου | Αρχιγραμματέας | Μητροπολίτης Πτολεμαΐδος Παντελεήμων |
Κωδικογράφος | Μητροπολίτης Ταμιάθεως Γερμανός | |
Πατριαρχικός Επίτροπος Αλεξανδρείας | Μητροπολίτης Πηλουσίου Νάρκισσος | |
Πατριαρχικός Επίτροπος Καΐρου | Μητροπολίτης Mέμφιδος Νικόδημος | |
Πατριαρχικός Επίτροπος επί των Αραβοφώνων | Μητροπολίτης Ερμουπόλεως Νικόλαος | |
Πατριαρχικό Γραφείο Εκπροσωπήσεως στην Αθήνα | Μητροπολίτης Γουινέας Γεώργιος | |
Πατριαρχική Εξαρχία στην Κύπρο | Επίσκοπος Νιτρίας Νικόδημος | |
Πατριαρχική Εξαρχία στην Ουκρανία | - |
|
|
|
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.