Πόλεμος της Συμμαχίας του Καμπραί
Ιταλικοί πόλεμοι / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Πόλεμος της Συμμαχίας του Καμπραί (1508-1516), επίσης γνωστός ως Πόλεμος της Λίγκας του Καμπραί, ήταν μια μεγάλη σειρά συγκρούσεων των Ιταλικών πολέμων του 1494-1559.[1]
Πόλεμος της Συμμαχίας του Καμπραί | |
---|---|
Ιταλικοί Πόλεμοι (1494-1559) | |
Βόρεια Ιταλία το 1494. Στην αρχή του πολέμου το 1508, ο Λουδοβίκος ΙΒ΄ της Γαλλίας εκδιώκοντας τους Σφόρτσα από το Δουκάτο του Μιλάνου, το προσάρτησε στο Βασίλειο της Γαλλίας | |
Χρονολογία | 1508-1516 |
Τόπος | Ιταλική Χερσόνησος |
Έκβαση | Γαλλο-Βενετική νίκη |
Οι κύριοι πρωταγωνιστές αυτού του πολέμου ήταν η Γαλλία, τα Παπικά κράτη και η Βενετική Δημοκρατία. Κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων, ενώθηκαν σχεδόν όλες οι μεγάλες δυνάμεις της Δυτικής Ευρώπης, η Ισπανία, η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, το βασίλειο της Αγγλίας, το δουκάτο του Μιλάνου, η Φλωρεντία και η Ελβετία.
Ο Πάπας Ιούλιος Β', σκοπεύοντας να περιορίσει την ενετική επέκταση στη βόρεια Ιταλία, το 1508 συγκρότησε την αντι-ενετική Λίγκα του Καμπραί - με συμμάχους τη Γαλλία, την Ισπανία και την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, που νίκησε και περιόρισε τη δύναμη της Βενετικής Δημοκρατίας.
Στη συνέχεια, ο Πάπας άλλαξε στρατόπεδο και συμμάχησε με τη Βενετία ενάντια στη Γαλλία συγκροτώντας την Ιερή Ένωση, η οποία έδιωξε τους Γάλλους από την Ιταλία το 1512. Οι διαφωνίες σχετικά με την κατανομή των εδαφών, ωστόσο, οδήγησαν τη Βενετία να εγκαταλείψει τη συμμαχία υπέρ νέας συμμαχίας με τη Γαλλία.
Υπό την ηγεσία του Φραγκίσκου Α', ο οποίος διαδέχτηκε τον Λουδοβίκο ΙΒ' στο θρόνο της Γαλλίας, τα γαλλο-ενετικά στρατεύματα, με τη νίκη στη μάχη του Μαρινιάνο το 1515 ανέκτησαν τα εδάφη που είχαν χάσει. Οι συνθήκες της Νουαγιόν και των Βρυξελλών, οι οποίες έθεσαν τέλος στον πόλεμο τον επόμενο χρόνο, επέστρεψαν τον χάρτη της Ιταλίας στο status quo του 1508.[2]