Σελεύκεια η επί του Τίγρη
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Σελεύκεια η επί του Τίγρη ήταν αρχαία ελληνιστική πόλη της Μεσοποταμίας. Ονομάστηκε από τον ιδρυτή της, τον Μακεδόνα βασιλιά Σέλευκο Νικάτορα και εξελίχθηκε σε μία από τις σημαντικότερες πόλεις του βασιλείου των Σελευκιδών, και των Πάρθων στη συνέχεια. Βρίσκεται στην περιοχή του λόφου Τελ Ουμάρ (Tell Umar), στη δυτική όχθη του ποταμού Τίγρη, νοτιοδυτικά της Βαγδάτης, στο σημερινό Ιράκ.
Γρήγορες Πληροφορίες Σελεύκεια η επί του Τίγρη, Χώρα ...
Σελεύκεια η επί του Τίγρη | |
---|---|
Ο πολεοδομικός ιστός της ελληνιστικής Σελεύκειας (αριστερά). Στην απέναντι όχθη, η Veh Ardashir | |
33°8′14″N 44°31′2″E | |
Χώρα | Αυτοκρατορία των Σελευκιδών, Παρθική Αυτοκρατορία και Αυτοκρατορία των Σασσανιδών |
Διοικητική υπαγωγή | Ασοριστάν |
Ίδρυση | 305 π.Χ.[1] |
Έκταση | 5,6 km² |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Κλείσιμο