Τάφος του Ατρέα
θολωτός τάφος / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Θησαυρός του Ατρέα, Τάφος του Ατρέως ή Τάφος του Αγαμέμνονα[3] είναι ένας μεγάλος θολωτός τάφος στον λόφο της Παναγίτσας στις Μυκήνες, που κατασκευάστηκε κατά την εποχή του Χαλκού περίπου το 1250 π.Χ. Το πέτρινο υπέρθυρο πάνω από την πόρτα ζυγίζει 120 τόνους, με διαστάσεις κατά προσέγγιση 8,3 x 5,2 x 1,2 μέτρα,[4] το μεγαλύτερο στον κόσμο. Ο τάφος χρησιμοποιήθηκε για άγνωστη περίοδο. Αναφέρθηκε από τον Ρωμαίο γεωγράφο Παυσανία τον 2ο αιώνα μ.Χ., ήταν ακόμη ορατό το 1879 όταν ο Γερμανός αρχαιολόγος Ερρίκος Σλήμαν ανακάλυψε τους τάφους κάτω από την «αγορά» στην Ακρόπολη των Μυκηνών.
Τάφος του Ατρέα | |
---|---|
Είδος | θολωτός τάφος |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 37°43′37″N 22°45′13″E |
Διοικητική υπαγωγή | Δήμος Άργους - Μυκηνών |
Τοποθεσία | Μυκήνες[1] |
Χώρα | Ελλάδα[2] |
Προστασία | αρχαιολογικός χώρος στην Ελλάδα |
Πολυμέσα | |
δεδομένα (π) |
Ο τάφος ίσως κράτησε τα ερείπια του κυρίαρχου που ολοκλήρωσε την ανοικοδόμηση του φρουρίου ή ενός από τους διαδόχους του. Ο τάφος είναι στο ύφος των άλλων θολωτών τάφων της Μυκηναϊκής Ελλάδας, εκ των οποίων υπάρχουν εννέα συνολικά γύρω από την ακρόπολη των Μυκηνών και πολλοί άλλοι στην Αργολίδα. Ωστόσο, χάρις στο μνημειακό σχήμα και μεγαλείο του, είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά μνημεία που σώζονται από τη μυκηναϊκή περίοδο.
Ο τάφος πιθανότατα δεν έχει καμία σχέση με τον Ατρέα ή τον Αγαμέμνονα - θρυλικούς ηγέτες των Μυκηνών ή το Άργος στα έργα του Ομήρου, του Επικού Κύκλου και της Ορέστειας - καθώς οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι ο Μυκηναϊκός ηγεμόνας που θάφτηκε εκεί κυβερνούσε νωρίτερα. Ονομάστηκε έτσι από τον Ερρίκο Σλήμαν και το όνομα χρησιμοποιείται από τότε. Η ιστορικότητα του Τρωικού Πολέμου, με τον οποίο ο Σλήμαν προσπαθούσε να συνδέσει τόσο τις Μυκήνες όσο και τον Χισαρλίκ, είναι θέμα μακροχρόνιας και συνεχιζόμενης συζήτησης.