Έλληνας καθηγητής πανεπιστημίου και πολιτικός From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Χριστόδουλος Κλονάρης ή Κλωνάρης (1788 - 1849) ήταν Έλληνας νομικός και πολιτικός από το Λιασκόβετσι της Ηπείρου[1], τη σημερινή Λεπτοκαρυά Ζαγορίου[2], πληρεξούσιος, μέλος του Πανελληνίου, επίτροπος της Επικράτειας στο Ανώτατο Δικαστήριο, γερουσιαστής, υπουργός επί της Δικαιοσύνης, πρώτος πρόεδρος του Αρείου Πάγου και επίτιμος καθηγητής στη νομική σχολή Αθηνών.
Χριστόδουλος Κλονάρης | |
---|---|
Πρόεδρος του Αρείου Πάγου | |
Περίοδος 1848 – 1849 | |
Προκάτοχος | Ιωάννης Σωμάκης |
Διάδοχος | Γεώργιος Α. Ράλλης |
Περίοδος 1835 – 1847 | |
Προκάτοχος | θέση εγκαθιδρύθηκε |
Διάδοχος | Ιωάννης Δημάκης |
Υπουργός Δικαιοσύνης | |
Περίοδος 25 Ιανουαρίου 1833 – 15 Απριλίου 1833 | |
Πρωθυπουργός | Σπυρίδων Τρικούπης |
Προκάτοχος | θέση εγκαθιδρύθηκε |
Διάδοχος | Γεώργιος Πραΐδης |
Μέλος του Πανελληνίου Σώματος | |
Περίοδος 23 Απριλίου 1828 – 6 Αυγούστου 1829 | |
Κυβερνήτης | Ιωάννης Καποδίστριας |
Προσωπικά στοιχεία | |
Γέννηση | 1788, Λεπτοκαρυά Ιωαννίνων |
Θάνατος | 1849 Αθήνα |
Υπηκοότητα | Ελλάδα |
Επάγγελμα | διδάσκων πανεπιστημίου πολιτικός δικαστής |
Γεννήθηκε το 1788 και σπούδασε νομική. Αρχικά δίδαξε τα ελληνικά γράμματα στο Βουκουρέστι. Στη συνέχεια μετέβη για εκπαίδευση στο Παρίσι όπου βρισκόταν κατά την έναρξη της ελληνικής επανάστασης και έγραψε πολλές φορές υπέρ της επανάστασης στη «Συνταγματική» της οποίας ήταν συνεργάτης. Δημοσίευσε πολλές διατριβές και στη νομική εφημερίδα/περιοδικό «Θέμιδα», ιδιαίτερα για το οθωμανικό δίκαιο.[1]
Γύρισε στην Ελλάδα το 1825 και έλαβε μέρος σε πολλούς φορείς του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Ήταν τρεις φορές πληρεξούσιος των Ηπειρωτών σε εθνοσυνελεύσεις, μέλος του Πανελληνίου επίτροπος της Επικράτειας στο Ανώτατο Δικαστήριο, Πρόεδρος του Αρείου Πάγου, γερουσιαστής και Υπουργός της Δικαιοσύνης το 1832.[1][3]
Κατά την περίοδο της επανάστασης ζούσε στην Αίγινα. Ιδιώτευσε ως δικηγόρος στο Ναύπλιο και διορίστηκε υπουργός δικαιοσύνης στην κυβέρνηση Καποδίστρια, αλλά και το 1832-1833 στην κυβέρνηση του 1832 και στην Κυβέρνηση Σπυρίδωνα Τρικούπη στους πρώτους μήνες του 1833.[3] Στην δίκη των Δημητρίου Πλαπούτα και Θεόδωρου Κολοκοτρώνη ήταν δικηγόρος του πρώτου. Διορίστηκε πρώτος πρόεδρος του Αρείου Πάγου το 1835, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1847.[4] Τον επόμενο χρόνο επανήλθε στη θέση του προέδρου με την βοήθεια του φίλου του και προσωρινού υπουργού δικαιοσύνης, Λυκούργου Κρεστενίτη.[4] Παρέμεινε πρόεδρος μέχρι τον θάνατό του, το 1849 (ή το 1848).
Το 1837 αναγορεύθηκε επίτιμος καθηγητής στη νομική σχολή Αθηνών.[5]
Έλαβε ενεργό ρόλο στην Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου του 1843 στην οποία ζητήθηκε να συγκληθεί εθνική συνέλευση για να ψηφιστεί Σύνταγμα, το οποίο και τελικά παραχώρησε ο Όθωνας[6]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.