From Wikipedia, the free encyclopedia
Το ATR 72 είναι ένα δικινητήριο στροβιλοελικοφόρο (turboprop) αεροσκάφος μικρών αποστάσεων (συνδυάζει δηλαδή στροβιλοσυμπιεστή και έλικα), κατασκευασμένο στην Ιταλία και τη Γαλλία από τον όμιλο ATR. Έχει χωρητικότητα μέχρι 72 επιβάτες σε διαμόρφωση μίας θέσης. Η Αμερικανική American Eagle Airlines, ο μεγαλύτερος χρήστης του τύπου, αποκαλεί τα μοντέλα της ως Super ATR.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
ATR 72 | |
---|---|
ATR 72 της Ιρλανδικής Aer Arann κατά την απογείωση | |
Τύπος | Πολιτική αεροπορία |
Κατασκευαστής | ATR - Aerei da Trasporto Regionale/Avions de Transport Régional |
Σχεδιασμός | ATR |
Παρθενική πτήση | 27 Οκτωβρίου 1988 |
Πρώτη παρουσίαση | 27 Οκτωβρίου 1989 με τη Finnair |
Κατάσταση | σε υπηρεσία |
Κύριος χειριστής | American Eagle Airlines (39) |
Άλλοι χειριστές | Binter Canarias (13) Atlantic Southeast Airlines (12) Mount Cook Airline (11) |
Μονάδες που παρήχθησαν | 323 |
Αναπτύχθηκε από | ATR 42 |
Η ανάπτυξη του ATR 72 αναπτύχθηκε από το βραχύτερο ATR 42. Το ATR 72 διαφέρει από τον βραχύτερο "αδερφό" του από την κατά 4,5 m μακρύτερη άτρακτο, το μεγαλύτερο εκπέτασμα φτερών, ισχυρότερους κινητήρες και μεγαλύτερη χωρητικότητα καυσίμων κατά 10%. Ο σχεδιασμός του ATR 72 ανακοινώθηκε το 1986 [1] και η παρθενική πτήση έγινε στις 27 Οκτωβρίου του 1988. Ακριβώς ένα χρόνο αργότερα, στις 27 Οκτωβρίου 1989, η Φιλανδική Finnair δρομολόγησε το αεροσκάφος στην πρώτη του πτήση.[2]
Μέχρι τον Ιανουάριο του 2007, συνολικά 323 ATR 72 έχουν παραδοθεί, με 113 επιπλέον να κατασκευάζονται.
Μέχρι στιγμής, υπάρχουν τρεις κύριες εκδόσεις του ATR 72.
Το -200 είναι το αρχικό μοντέλο παραγωγής που φέρει κινητήρες της Pratt & Whitney Canada PW124B με απόδοση 2400 ίππων.[3]
Το -210 (καλείται -212 από την Αμερικανική American Eagle), πρόκειται για το -200 με κινητήρες PW127 απόδοσης 2750 ίππων για βέλτιστη απόδοση υπό συνθήκες θερμού κλίματος και μεγάλου υψομέτρου.
Κατά την ανάπτυξη του αποκαλούνταν ως -210Α (η American Eagle το αποκαλούσε -212Α), το -500 είναι αναβαθμισμένη έκδοση του -210 που φέρει έλικες έξι λεπίδων με τους πανομοιότυπους κινητήρες PW127F. Άλλες βελτιώσεις περιλαμβάνουν αυξημένο Μέγιστο Βάρος Απογείωσης και βέλτιστη απόδοση, αλλά και μεγαλύτερο αυτοματισμό που μειώνει τον φόρτο εργασίας των πιλότων[4].
Προκειμένου να προσελκύσει παραγγελίες από εμπορευματικούς αερομεταφορείς, η ATR παρουσίασε στο Farborough Air Show του 2002 νέα (εμπορευματική) έκδοση εξοπλισμένη με θύρα φορτοεκφόρτωσης εμπορευμάτων και σετ μετατροπής σε καθαρά εμπορευματική έκδοση. Σήμερα, οι τρεις μεγαλύτεροι εμπορευματικοί αερομεταφορείς (DHL, FedEx και UPS) χρησιμοποιούν τον τύπο.[5]
Μία VIP έκδοση του -500 είναι διαθέσιμη με πολυτελές εσωτερικό για μεταφορά υψηλόβαθμων κυβερνητικών ή εταιρικών στελεχών.[6]
Υπό παραγωγή βρίσκεται και στρατιωτική έκδοση του -500 εντοπισμού υποβρυχίων, που βασίζεται στη στρατιωτική έκδοση του ATR 42-500 [7] η οποία έχει επιλεχθεί από το Τουρκικό Ναυτικό για εναέρια λιμενική περιπολία και εντοπισμό υποβρυχίων. Το Τουρκικό Ναυτικό έχει παραγγείλει δέκα αεροσκάφη με παράδοση μέχρι το 2010. Το αεροσκάφος θα είναι εξοπλισμένο με πυραύλους αέρος-εδάφους και τορπίλες εναντίον υποβρυχίων και πλοίων. Θα φέρει επίσης και συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου και αναγνωριστικά συστήματα. Θα χρησιμοποιείται επίσης και για ναυτικές αποστολές έρευνας και διάσωσης.
47 επιπλέον εταιρείες χρησιμοποιούν τον τύπο σε μικρότερους αριθμούς.
Κύριες παραγγελίες περιλαμβάνουν:
Η ATR κατέχει μεγάλο μερίδιο στην Ινδική πολιτική αεροπορία μικρών αποστάσεων. Τα αεροσκάφη ATR 42/72 έχουν αποδειχτεί ιδιαίτερα δημοφιλή για χρήση από μικρά αεροδρόμια που έχουν χαμηλή επιβατική κίνηση για τη λειτουργία μεγάλων αεροσκαφών. Βάσει της πρόβλεψης ότι η Ινδική αεροπορική επιβατική κίνηση θα γνωρίσει ραγδαία ανάπτυξη τα επόμενα χρόνια, Ινδικές αεροπορικές εταιρείες έχουν υπογράψει σημαντικό αριθμό παραγγελιών (Ιούνιος 2006):
Από το 1989-1990 εμφανίζονται τα πρώτα αεροσκάφη ATR 42. Τα 2 πρώτα SX-BIY KAI SX-BIX λειτουργούσαν στην Ο.Α. για μικρό χρονικό διάστημα.Αργότερα εμφανίστηκαν και τα ΑΤR 72. Μέχρι το 2002, η Ολυμπιακή παρέλαβε 4 ATR 42-320 ιδιόκτητα και 2 μισθωμένα καθώς και 7 ATR 72-202. Επίσης η Aegean Airlines είχαν μέχρι το 2003 αεροσκάφη τύπου ATR 72. Τα ATR της Ολυμπιακής λειτουργούν μέχρι σήμερα κανονικά και χρησιμοποιούνται σε μικρές αποστάσεις μέσα στην Ελλάδα κυρίως στα νησιά καθώς και σε κοντινές αποστάσεις εξωτερικού.
Στοιχεία | ATR 42 | ATR 72 |
---|---|---|
Θέσεις | 44-50 | 64-74 |
Ακτίνα με Μέγιστο Φορτίο | 1185 km (ATR 42-300) 1611 km (ATR 42-500) | 1722 km (ATR 72-200) 1518 km (ATR 72-210) 1537 km (ATR 72-500) |
Άνοιγμα Φτερών | 24,57 m | 27,1 m |
Μήκος | 22,67 m | 27,2 m |
Ύψος | 7,59 m | 7,7 m |
Μέγιστο Βάρος Απογείωσης | 16.700 kg (ATR 42-300/320) 17.900 kg (ATR 42-400) 18.600 kg (ATR 42-500) | 21.500 kg (ATR 72-2XX) 22.000 kg (ATR 72-500) |
Κινητήρες | Pratt & Whitney Canada 2 x PW120 1800 ίππων (ATR 42-300) 2 x PW121 1900 ίππων (ATR 42-320) 2 x PW121A 2000 ίππων (ATR 42-400) 2 x PW127E 2160 ίππων (ATR 42-500) | Pratt & Whitney Canada 2 x PW124 2160 ίππων (ATR 72-200) 2 x PW127 2475 ίππων (ATR 72-210) 2 x PW127F 2475 ίππων (ATR 72-500) |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.