De rerum natura
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το De rerum natura, Περί της φύσεως των πραγμάτων όπως αποδίδεται στα ελληνικάα[›], είναι διδακτικό ποίημα του Λουκρητίου γραμμένο στη Λατινική γλώσσα το 57 π.Χ. που αναφέρεται λεπτομερώς στη θέση του ανθρώπου απέναντι στο σύμπαν χωρίς την επιρροή των θεών με βάση την φιλοσοφία του Επίκουρου[2] τον οποίο ο ποιητής τον υμνεί τακτικά στο έργο του.[3] Αποτελείται από έξι άτιτλα βιβλία γραμμένο σε 7413 δακτυλικούς εξάμετρους και όλο το έργο πέραν του ποιητικού, φιλοσοφικού και επιστημονικού ενδιαφέροντος διακρίνεται από το λεκτικό πλούτο, τις μεταφορές και τα σύνθετα επίθετα που ο ίδιος δημιούργησε παραπονούμενος συχνά για τη φτώχεια της λατινικής γλώσσας. Από το έργο αυτό του Λουκρητίου γνώρισε η Ευρώπη την ατομική φυσική του Επίκουρου, όπου έχουν τη ρίζα τους πολλά θέματα που τελειοποίησε ή και καλείται ακόμη να τελειοποιήσει η νεότερη ατομική επιστήμη γιατί στην πραγματικότητα κρύβεται ένας ανάλογος προβληματισμός.
Συγγραφέας | Λουκρήτιος |
---|---|
Τίτλος | De rerum natura |
Γλώσσα | κλασική λατινική |
Ημερομηνία δημιουργίας | 1ος αιώνας π.Χ.[1] |
Πολιτιστικό κίνημα | επικουριανισμός |
LC Class | OL1548597W |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Σύμφωνα με την κρίση του φιλολόγου Χέρμπερτ Τζένιγκς Ρόουζ αποτελεί «Το ωραιότερο διδακτικό ποίημα που σώζεται σήμερα σε οποιαδήποτε γλώσσα του κόσμου.[4]»