Βανέσα Ρέντγκρεϊβ
Βρετανή ηθοποιός From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Η Βανέσσα Ρέντγκρεϊβ (Vanessa Redgrave, γενν. 30 Ιανουαρίου 1937) είναι Αγγλίδα ηθοποιός του κινηματογράφου, του θεάτρου και της τηλεόρασης καθώς και πολιτική ακτιβίστρια.
Έγινε γνωστή το 1961, όταν υποδύθηκε τη Ρόζαλιντ στο θεατρικό έργο Όπως σας Αρέσει και από τότε έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από 35 εμφανίσεις στο Γουέστ Εντ του Λονδίνου και στο Μπρόντγουεϋ, κερδίζοντας τα βραβεία Τόνυ και Ολίβιε. Στον κινηματογράφο έχει πρωταγωνιστήσει σε περισσότερες από 80 ταινίες, συμπεριλαμβανομένων και των Μόργκαν, ο Τρελός Εραστής (Morgan: A Suitable Case for Treatment, 1966), Ισιδώρα (Isadora, 1968), Μαρία, Βασίλισσα της Σκωτίας (Mary, Queen of Scots, 1971), Τζούλια (Julia, 1977), Οι Βοστωνέζοι (The Bostonians, 1984), Επικίνδυνη Αποστολή (Mission: Impossible, 1996), Εξιλέωση (Atonement, 2007) και Foxcatcher (2014). Η Ρέντγκρεϊβ έχει ονομαστεί από τους Άρθουρ Μίλλερ και Τέννεσσι Ουίλλιαμς ως «η σπουδαιότερη ηθοποιός εν ζωή της εποχής μας» και παραμένει μέχρι σήμερα η μόνη Βρετανίδα ηθοποιός, που έχει βραβευτεί με Όσκαρ, Έμμυ, Τόνυ, Χρυσή Σφαίρα, Screen Actors Guild Award και βραβείο Φεστιβάλ Καννών. Το 2010 έλαβε τιμητικό βραβείο BAFTA «ως αναγνώριση για την εξαιρετική συνεισφορά της στον κινηματογράφο».[14]
Μέλος της οικογένειας ηθοποιών Ρέντγκρεϊβ (πέντε γενιές), είναι κόρη των ηθοποιών Σερ Μάικλ Ρέντγκρεϊβ και Ρέιτσελ Κέμπσον, αδερφή της Λυν και του Κόριν Ρέντγκρεϊβ, επίσης ηθοποιών, μητέρα των ηθοποιών Τζόλυ και Νατάσα Ρίτσαρντσον, θεία της ηθοποιού Τζέμμα Ρέντγκρεϊβ, καθώς και πεθερά του ηθοποιού Λίαμ Νήσον.
Remove ads
Πρώτα χρόνια και προσωπική ζωή
Η Ρέντγκρεϊβ γεννήθηκε στο Γκρίνουιτς του Λονδίνου. Ο Λώρενς Ολίβιε ανακοίνωσε τη γέννησή της στο κοινό κατά τη διάρκεια της παράστασης Άμλετ, όταν είπε ότι ο Λαέρτης (που υποδυόταν ο σερ Μάικλ Ρέντγκρεϊβ) απέκτησε μια κόρη.
Οι κόρες της Ρέντγκρεϊβ, Νατάσα Ρίτσαρντσον (1963-2009) και Τζόλυ Ρίτσαρντσον (γενν. 1965) από το γάμο της με το σκηνοθέτη Τόνυ Ρίτσαρντσον, έγιναν επίσης ηθοποιοί. Ο γιός της, Κάρλο Γκάμπριελ Νέρο, που απέκτησε με τον Ιταλό ηθοποιό Φράνκο Νέρο, είναι συγγραφέας και σκηνοθέτης. Γνωρίστηκε με τον Νέρο στα γυρίσματα της ταινίας Camelot το 1967, τη χρονιά που χώρισε με τον σύζυγό της Τόνυ Ρίτσαρντσον, ο οποίος την άφησε για τη Γαλλίδα ηθοποιό Ζαν Μορώ. Παντρεύτηκε με τον Νέρο στις 31 Δεκεμβρίου 2006.[15]
Σε διάστημα 14 μηνών μεταξύ 2009-2010 έχασε τη μία κόρη της και τα δύο μικρότερα αδέρφια της. Η κόρη της Νατάσα Ρίτσαρντσον πέθανε στις 18 Μαρτίου 2009 μετά από ατύχημα, το οποίο της είχε προκαλέσει βαρύ τραύμα στο κεφάλι.[16][17] Στις 6 Απριλίου 2010 πέθανε ο αδερφός της Κόριν Ρέντγκρεϊβ και στις 2 Μαΐου 2010 πέθανε η αδερφή της, Λυν Ρέντγκρεϊβ.
Remove ads
Κινηματογραφική σταδιοδρομία
Πρώτες ταινίες
Ο πρώτος πρωταγωνιστικός ρόλος της Ρέντγκρεϊβ έγινε στην ταινία Μόργκαν: Ο Τρελός Εραστής (Morgan: A Suitable Case for Treatment) το 1966. Για την ερμηνεία της στην ταινία έλαβε υποψηφιότητες για Όσκαρ, Χρυσή Σφαίρα, BAFTA και κέρδισε το βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού στο Φεστιβάλ Καννών.[18] Η πρώτη της υποψηφιότητα για βραβείο Όσκαρ συνέπεσε με την πρώτη της αδελφής της Λυν, που ήταν υποψήφια για την ταινία Τζόρτζι, η πολυαγαπημένη (Georgy Girl, 1966). Ήταν η δεύτερη φορά στην ιστορία του θεσμού, που συνέβαινε κάτι τέτοιο από το 1941, όταν είχαν βρεθεί συνυποψήφιες οι αδελφές Ολίβια ντε Χάβιλλαντ και Τζόαν Φοντέιν, που τελικά έχασαν από την Ελίζαμπεθ Τέυλορ. Το 1966 πρωταγωνίστησε επίσης στο Μπλόου Απ (Blow-Up) σε σκηνοθεσία Μικελάντζελο Αντονιόνι και το 1967 υποδύθηκε τη Γκουίνεβιρ στην ταινία Camelot. Το 1968 υποδύθηκε τη χορεύτρια Ιζαντόρα Ντάνκαν στην ταινία Ισιδώρα (Isadora), για την οποία βραβεύτηκε για δεύτερη φορά στο Φεστιβάλ Καννών και έλαβε υποψηφιότητες για Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα.[18] Το 1971 πρωταγωνίστησε μαζί με τις Κάθριν Χέπμπορν και Ειρήνη Παπά στην ταινία Τρωάδες (The Trojan Women) που σκηνοθέτησε ο Μιχάλης Κακογιάννης. Την επόμενη χρονιά υποδύθηκε τη Μαρία της Σκωτίας στην ταινία Μαρία, Βασίλισσα της Σκωτίας (Mary, Queen of Scots).
Τζούλια, The Palestinian και διχογνωμία στα Όσκαρ
Το 1977 η Ρέντγκρεϊβ χρηματοδότησε και αφηγήθηκε το ντοκιμαντέρ The Palestinian, το οποίο αφορούσε τους Παλαιστίνιους και τις δραστηριότητες της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (ΟΑΠ). Την ίδια χρονιά πρωταγωνίστησε μαζί με τη Τζέην Φόντα στην ταινία Τζούλια (Julia), με θέμα μία γυναίκα που δολοφονήθηκε από έναν Γερμανό Ναζί πριν το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου για την αντίστασή της στο φασισμό. Όταν η Ρέντγκρεϊβ έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ[19] για την ερμηνεία της στο ρόλο της Τζούλια, μέλη της Εβραϊκής Αμυντικής Ένωσης, οδηγούμενα από το ραββίνο Μέιρ Καέιν διαμαρτυρήθηκαν για τη στάση της Ρέντγκρεϊβ υπέρ των Παλαιστινίων και συγκεντρώθηκαν έξω από το θέατρο όπου γινόταν η απονομή των βραβείων.[20]
Η Ρέντγκρεϊβ τελικά κέρδισε το Όσκαρ Β΄ γυναικείου ρόλου.[19] Παραλαμβάνοντας το βραβείο είπε:
- "Αγαπητοί μου συνάδερφοι, σας ευχαριστώ πολύ για αυτή την τιμή που κάνετε στη δουλειά μου. Νομίζω ότι η Τζέιν Φόντα κι εγώ έχουμε κάνει την καλύτερή μας δουλειά και νομίζω ότι αυτό οφείλεται εν μέρει στο σκηνοθέτη μας Φρεντ Τσίνεμαν. Κι επίσης πιστεύω ότι οφείλεται εν μέρει στο ότι πιστέψαμε και πιστεύουμε σε αυτό που εκφράζουμε - δύο ανάμεσα σε εκατομμύρια, που έδωσαν τη ζωή τους και ήταν προετοιμασμένοι να θυσιάσουν τα πάντα στον αγώνα ενάντια στο φασισμό και τη ρατσιστική ναζιστική Γερμανία. Και σας χαιρετώ και σας τιμώ και νομίζω ότι θα πρέπει να είστε πολύ περήφανοι, που τις τελευταίες εβδομάδες σταθήκατε ακέραιοι και δεν επιτρέψατε να σας τρομάξει μια ομάδα σιωνιστών χούλιγκαν, των οποίων η συμπεριφορά είναι μια προσβολή προς όλους τους Εβραίους όλου του κόσμου και του μεγάλου και ηρωικού αγώνα τους ενάντια στο φασισμό και την καταπίεση. Σας χαιρετώ και σας ευχαριστώ και υπόσχομαι ότι θα συνεχίσω να μάχομαι για πάντα ενάντια στον αντισημιτισμό και στο φασισμό".[21]
Αργότερα ο σεναριογράφος και παρουσιαστής των βραβείων Πάντυ Τσαγιέφσκι είπε στο κοινό ότι: "Υπάρχει κάτι που θα 'θελα να τονίσω. Θα ήθελα να πω ότι έχω βαρεθεί και σιχαθεί ανθρώπους να εκμεταλλεύονται τα Βραβεία της Ακαδημίας για προπαγανδισμό της δικής τους προσωπικής προπαγάνδας. Θα ήθελα να πω στην κυρία Ρέντγκρεϊβ, ότι η βράβευσή της με Όσκαρ δεν αποτελεί μια σημαντική στιγμή στην ιστορία, δεν απαιτεί μια διακήρυξη και ένα απλό "ευχαριστώ" θα ήταν αρκετό".
Το 1978 ο ραββίνος Μέιρ Καέιν δημοσίευσε ένα βιβλίο με τίτλο "Listen Vanessa, I am a Zionist", το οποίο αργότερα μετονομάστηκε σε "Listen World, Listen Jew" ως απευθείας απάντηση στα σχόλια της Ρέντγκρεϊβ τη βραδιά της απονομής των βραβείων Όσκαρ. Μέχρι και σήμερα εβραϊκές ομάδες, όπως η Εβραϊκή Αμυντική Ένωση, θεωρούν τη Ρέντγκρεϊβ αντίπαλο και υποστηρικτή της τρομοκρατίας, παραθέτοντας δηλώσεις της όπως "Ο σιωνισμός είναι μια σκληρή και ρατσιστική ιδεολογία".[22]
Επόμενες δουλειές
Το 1984 έπαιξε στην ταινία Οι Βοστωνέζοι (The Bostonians), για την οποία έλαβε την τέταρτη υποψηφιότητά της για Όσκαρ[18] και το 1992 πρωταγωνίστησε στην ταινία Επιστροφή στο Χάουαρντς Εντ (Howards End), για την οποία έλαβε την έκτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ.[18] Το 1996 έπαιξε μαζί με τον Τομ Κρουζ στην περιπέτεια Επικίνδυνη Αποστολή (Mission: Impossible) και το 1999 στην ταινία Το κορίτσι που άφησα πίσω μαζί με τις Ουινόνα Ράιντερ, Αντζελίνα Τζολί και Γούπυ Γκόλντμπεργκ.
Το 2007 έκανε μια ολιγόλεπτη εμφάνιση στην ταινία Εξιλέωση (Atonement). To 2010 έπαιξε στην ταινία Γράμματα στην Ιουλιέτα (Letters to Juliet) και το 2011 στις ταινίες Κοριολανός Coriolanus σε σκηνοθεσία Ρέιφ Φάινς και Ανώνυμος (Anonymous).
Remove ads
Φιλμογραφία
Remove ads
Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads