Γάλβας

Ο Σέρβιος Σουλπίκιος Γάλβας (Servius Sulpicius Galba, 24 Δεκεμβρίου 3 π.Χ. - 15 Ιανουαρίου 69) ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας για επτά μήνες από το 68 έως το 69 μ.Χ. Ήταν κυβερνήτης της Ταρρακωνησίας^[1] και κατέλαβε το θρόνο μετά την αυτοκτονία του Νέρωνα.

Γάλβας
Ρωμαίος Αυτοκράτορας
Περίοδος	9 Ιουνίου 68 – 15 Ιανουαρίου 69
Προκάτοχος	Νέρων
Διάδοχος	Μάρκος Σάλβιος Όθων
Γέννηση	24 Δεκεμβρίου 3 π.Χ. Τερατσίνα, Ιταλία
Θάνατος	15 Ιανουαρίου 69 (71 ετών) Ρώμη
Σύζυγος	Αιμιλία Λεπίδα VI
Απόγονοι	Δύο άνδρες, οι οποίοι έχασαν τη ζωή τους σε νεαρή ηλικία
Πλήρες όνομα
Servius Sulpicius Galba
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Γεννημένος σε μια πλούσια οικογένεια, ο Γάλβας ήταν ικανός στρατιωτικός κατά το πρώτο μισό του 1ου αιώνα μ.Χ. Αποσύρθηκε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Νέρωνα αλλά αργότερα του ανατέθηκε η κυβέρνηση της Ταρρακωνησίας. Ήταν ο πρώτος αυτοκράτορας του Έτους των Τεσσάρων Αυτοκρατόρων και ο τελευταίος αυτοκράτορας που γεννήθηκε τον 1ο αιώνα π.Χ.

Βιογραφία

Ο Γάλβας γεννήθηκε κοντά στην Τερατσίνα, "στ' αριστερά καθώς πηγαίνετε στο Φόντι", σύμφωνα με τα λόγια του Σουητώνιου. Σε ηλικία 20 ετών ήταν πραίτορας. Αργότερα έγινε Διοικητής της Ακουιτανίας και Ύπατος το 33 μ.Χ. Λόγω των επιτυχιών του στις στρατιωτικές αποστολές διορίστηκε Ανθύπατος της Αφρικής από τον Κλαύδιο και μετέπειτα Διοικητής της Ταρρακωνησίας της Ισπανίας από τον Νέρωνα.

Με την αυτοκτονία του Νέρωνα, ανακηρύχθηκε ντε φάκτο Αυτοκράτορας από τα στρατεύματα της Ισπανίας.^[1] Αμέσως τον αναγνώρισαν ως Αυτοκράτορα οι υπόλοιπες στρατιωτικές μονάδες και η Σύγκλητος. Με την ανάρρηση του στο Θρόνο οι πρώτες του ενέργειες, αναλώθηκαν στο να ευεργετήσει τους φίλους του και να καταδιώξει τους εχθρούς του, εντός της αυτοκρατορίας. Κατ´ αρχάς αρνήθηκε το donativum στους πραιτωριανούς, λέγοντας πως κατατάσσει τους στρατιώτες του και δεν τους εξαγοράζει. Ως διάδοχό του όρισε τον Γάιο Πίσωνα Λικιανό, γνωστό συντηρητικό και αφοσιωμένο στην αυστηρότητα των ηθών.

Οι πραιτωριανοί, λόγω των οικονομικών περιορισμών που τους επέβαλλε εξεγέρθηκαν και ανακήρυξαν Αυτοκράτορα τον Μάρκο Σάλβιο Όθωνα, ενώ ο Γάλβας δολοφονήθηκε.^[1]

Γενεαλογία

Κόιντος Λουτάτιος Κάτουλος ύπατος το 102 π.Χ.

Λεύκιος Μόμμιος Αχαϊκός ύπατος το 146 π.Χ.

Σέρβιος Σουλπίκιος Γάλβας ύπατος το 108 π.Χ. ΓΕΝΟΣ ΣΟΥΛΠΙΚΙΩΝ

Μάρκος Πόρκιος Κάτων ο Νεότερος

Δέκιμος Ιούνιος Σιλανός ύπατος

Σερβιλία

Μάρκος Ιούνιος Βρούτος τριβούνος το 83 π.Χ.

Κόιντος Λουτάτιος Κάτουλος Καπιτωλίνος ύπατος το 78 π.Χ.

Λεύκιος Μόμιος Αχαϊκός

Σέρβιος Σουλπίκιος Γάλβας πραίτωρ το 54 π.Χ.

Μάρκος Αιμίλιος Λέπιδος της Α΄ Τριανδρίας

Ιουνία Σεκούνδα

Μάρκος Αιμίλιος Λέπιδος της Α΄ Τριανδρίας

Λεύκιος Αιμίλιος Παύλος (ύπατος το 50 π.Χ.)

Γναίος Κορνήλιος Λέντουλος Μαρκελλίνος

Σκριβωνία

Οκταβιανός Αύγουστος Αυτ. των Ρωμαίων

Λουτατία

Λεύκιος Μόμμιος Αχαϊκός

Γάιος Σουλπίκιος Γάλβας ιστορικός

Μάρκος Αιμίλιος Λέπιδος ο Νεότερος

Παύλος Αιμίλιος Λέπιδος

Κορνηλία

Μάρκος Βιψάνιος Αγρίππας

Ιουλία η Πρεσβύτερη

Μομμία Αχαϊκή

Γάιος Σουλπίκιος Γάλβας ύπατος το 5 π.Χ.

Μάνιος Αιμίλιος Λέπιδος ύπατος το 11

Λεύκιος Αιμίλιος Παύλος (ύπατος το 1)

Ιουλία η Νεότερη

Γάιος Σουλπίκιος Γάλβας ύπατος το 22 π.Χ.

Σέρβιος Σουλπίκιος Γάλβας Αυτ. των Ρωμαίων

Αιμιλία Λεπίδα ΙV

Αιμιλία Λεπίδα

Μάρκος Ιούνιος Σιλανός Τορκουάτος (ύπατος το 19)

Γναίος Δομίτιος Αηνόβαρβος (ύπατος το 32)

Αύ. Βιτέλλιος Γ. Αυτ. των Ρωμαίων

Λεύκιος Βιτέλλιος (ύπατος το 48)

Ιουνία Καλβίνα

Ιουνία Λεπίδα

Γάιος Κάσσιος Λογγίνος (ύπατος το 30)

Μ. Σ. Όθων Αυτ. των Ρωμαίων

Ποππαία Σαβίνα

Νέρων Αυτ. των Ρωμαίων

Ιουλία Αγριππίνα η Νεότερη

Καλιγούλας Αυτ. των Ρωμαίων

Μιλωνία Καισωνία

Γναίος Δομίτιος Κορβούλων ύπατος το 39

Κασσία Λογγίνα