Γεώργιος Κουντουριώτης

Ο Γεώργιος Κουντουριώτης (Αρβανίτικα: Γιωργ Κουντουριότι, 1782 - 13 Μαρτίου 1858)^[2] ήταν Έλληνας πλοιοκτήτης και πρωθυπουργός της Ελλάδας.

Γιωργ Κουντουριότι (Αρβανίτικα)[1] Γεώργιος Κουντουριώτης (Ελληνικά)
Πίνακας του Διονυσίου Τσόκου
Πρόεδρος του Εκτελεστικού
Περίοδος 5 Ιανουαρίου 1824 – 17 Απριλίου 1826
Προκάτοχος	Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης
Διάδοχος	Ανδρέας Ζαΐμης
Πρωθυπουργός της Ελλάδας
Περίοδος 8 Μαρτίου 1848 – 15 Οκτωβρίου 1848
Πρωθυπουργός	Κυβέρνηση Γεωργίου Κουντουριώτη 1848
Διάδοχος	Κωνσταντίνος Κανάρης
Αναπληρωτής Πρόεδρος της Κυβέρνησης
Περίοδος 8 Δεκεμβρίου 1837 – 24 Ιουνίου 1841
Μαζί με	Ανδρέα Ζαΐμη
Πρωθυπουργός	Κυβέρνηση Όθωνος 1837
Προκάτοχος	-
Διάδοχος	Αντώνιος Κριεζής
Υπουργός επί των Ναυτικών
Περίοδος 8 Μαρτίου 1848 – 15 Οκτωβρίου 1848
Πρωθυπουργός	ο ίδιος
Προκάτοχος	Δημήτριος Βούλγαρης
Διάδοχος	Κωνσταντίνος Κανάρης
Πρόεδρος της Ελληνικής Γερουσίας
Περίοδος 26 Σεπτεμβρίου 1844 – 8 Απριλίου 1847
Προκάτοχος	θέση που εγκαθιδρύθηκε
Διάδοχος	Αναγνώστης Δεληγιάννης
Γερουσιαστής της Ελλάδος
Περίοδος 1844 – 13 Μαρτίου 1858
Μέλος του Πανελληνίου Σώματος
Περίοδος 23 Απριλίου 1828 – 6 Αυγούστου 1829
Κυβερνήτης	Ιωάννης Καποδίστριας
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση	1782, Ύδρα
Θάνατος	13 Μαρτίου 1858 Αθήνα
Εθνότητα	Ελληνική
Πολιτικό κόμμα	Γαλλικό Κόμμα
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Για τον συνονόματό του εγγονό δείτε Γεώργιος Α. Κουντουριώτης ο νεότερος.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στην Ύδρα το 1782 από τον Ανδρέα-Αναγνώστη Κουντουριώτη και τη Μαρία Κοκκίνη· ήταν αδελφός του Λάζαρου Κουντουριώτη.^[3] Οι Κουντουριώτηδες, μία από τις πλουσιότερες οικογένειες της Ύδρας, κατάγονταν από το νεότερο γιο ενός Αρβανίτη χωρικού που κατοίκησε στο νησί ως βαρκάρης μετά τη φυγή των Βενετών από την Πελοπόννησο το 1715.^[4] Οι Κουντουριώτηδες χρησιμοποιούσαν εκτενώς την αρβανίτικη διάλεκτο της Ύδρας, όπως μαρτυρείται και σε δύο ιδιωτικές επιστολές του Ιωάννη Ορλάνδου με αποδέκτη τον ίδιο, γραμμένες στο ελληνικό αλφάβητο,^[5] κατά την πρακτική όσων έγραφαν τα αρβανίτικα κατά την Ελληνική Επανάσταση.^[6]

Το 1824 εκλέχτηκε πρόεδρος του Νομοτελεστικού στο Μεσολόγγι. Επί Καποδίστρια διετέλεσε μέλος του Πανελληνίου, ενώ στη συνέχεια διετέλεσε γερουσιαστής, σύμβουλος Επικρατείας και υπουργός Ναυτικών. Έλαβε μέρος στη Δ' Εθνοσυνέλευση^[7] και στην Εθνοσυνέλευση του 1843^[3]. Το 1848 διορίστηκε στη θέση του πρωθυπουργού.

Απεβίωσε στην Αθήνα το 1858.

Εμφύλιος Πόλεμος

Κατά τη διάρκεια του ελληνικού εμφυλίου πολέμου (1824–1825), ο Γεώργιος Κουντουριώτης, ως επικεφαλής της κυβέρνησης, συνεργάστηκε στενά με τον Ιωάννη Κωλέττη για να εδραιώσουν την εξουσία τους και να αντιμετωπίσουν τις αντιδράσεις των Πελοποννησίων.

Η κυβέρνηση του Κουντουριώτη, με έδρα το Κρανίδι, χρησιμοποίησε στρατιωτικές δυνάμεις από τη Ρούμελη, υπό την ηγεσία του Καραϊσκάκη και του Γκούρα, για να καταστείλει τις αντιδράσεις των Πελοποννησίων οπλαρχηγών, όπως του Κολοκοτρώνη.

Το πρώτο αγγλικό δάνειο, αντί να διοχετευθεί για τις ανάγκες του αγώνα γενικότερα, χρησιμοποιήθηκε κυρίως για την ενίσχυση της παράταξής τους και τη χρηματοδότηση στρατιωτικών επιχειρήσεων που εξυπηρετούσαν τα δικά τους πολιτικά συμφέροντα.

Επιπλέον, η χορήγηση διπλωμάτων στρατηγίας και άλλων τίτλων αξιοποιήθηκε ως εργαλείο δωροδοκίας, με στόχο την εξαγορά της υποστήριξης και την ενίσχυση της επιρροής της κυβέρνησης. Παρά τις επιτυχίες τους, αυτή η στρατηγική διαχείρισης άφησε βαθιά σημάδια διχασμού στην επανάσταση, υπονομεύοντας την ενότητα του αγώνα.

Οικογένεια

Ο Γεώργιος είχε έξι παιδιά:

• Θεόδωρος, σύζυγος της Λουκίας Νεγρεπόντη. Παιδιά τους ήταν ο Παύλος και ο Ιωάννης.
• Ανδρέας, σύζυγος της Καρλότας Δημητρίου Καλλέργη. Παιδιά τους ήταν ο Γεώργιος και ο Λάζαρος.
• Κονδύλω, σύζυγος του Αθανασίου Μιαούλη.
• Καλλιόπη, σύζυγος Αλέξανδρος Α. Κοντόσταυλος. Παιδί τους ήταν η Αγγελική.
• Μαρία. Από τον πρώτο σύζυγό της Γεώργιο Χατζηγιάννη-Μέξη είχε παιδί την Καλομοίρα, σύζυγο του Ανδρέα Χατζηαναργύρου. Από τον δεύτερο σύζυγό της Μπενιζέλο Ρούφο παιδιά της ήταν ο Γεώργιος, ο Αγγελής και ο Αθανάσιος.
• Ανέζω, σύζυγος του Ιωάννη Μπουντούρη. Παιδί τους ήταν ο Σταμάτης.