Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1989

Ο Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1989 ήταν ο 34ος ετήσιος Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision. Πραγματοποιήθηκε στις 6 Μαΐου 1989 στη Λωζάνη της Ελβετίας, μετά τη νίκη της Σελίν Ντιόν στο Δουβλίνο τον προηγούμενο χρόνο. Το πρόγραμμα παρουσιάστηκε από τη Λολίτα Μορένα και τον Ζακ Ντεσενό. Το συγκρότημα Riva, που εκπροσωπεί τη Γιουγκοσλαβία, κέρδισε με το τραγούδι "Rock Me". Αυτή ήταν η μόνη νίκη για τη Γιουγκοσλαβία ως ενοποιημένο κράτος.^[1] Επιπλέον, αυτή ήταν η πρώτη νίκη για μία από τις Βαλκανικές χώρες και αυτό ήταν το πρώτο τραγούδι που κέρδισε σε μια από τις σλαβικές γλώσσες.

Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1989
Ημερομηνίες
Τελικός	6 Μαΐου 1989
Διοργάνωση
Χώρος διεξαγωγής	Palais de Beaulieu Λωζάνη, Ελβετία
Παρουσιαστές	Ζακ Ντεσενό Λολίτα Μορένα
Μουσική διεύθυνση	Μπενουά Κάουφμαν
Σκηνοθέτης	Αλέν Μπλοχ Σαρλ Αντρέ Γκριβέ
Εκτελεστικός επόπτης	Φρανκ Νεφ
Εκτελεστικός παραγωγός	Ρειμόντ Ζούμστεγκ
Διοργανωτής	Ελβετική Ραδιοφωνία Τηλεόραση (SRG SSR)
Ιστοσελίδα	Επίσημος ιστότοπος
Έναρξη διαγωνισμού	"Ne partez pas sans moi" και "Where Does My Heart Beat Now" ερμηνευμένα από τη Σελίν Ντιόν
Ενδιάμεση πράξη	Γκι Τελ
Συμμετέχοντες
Αριθμός συμμετοχών	22
Πρώτη εμφάνιση	Καμία
Επιστρέφουν	Κύπρος
Αποχωρούν	Καμία
Χάρτης συμμετοχών      Συμμετέχουσες χώρες     Χώρες που συμμετείχαν στο παρελθόν, αλλά όχι το 1989
Ψηφοφορία
Σύστημα ψηφοφορίας	Κάθε χώρα έδωσε 12, 10, 8-1 βαθμούς στα 10 αγαπημένα τραγούδια
Μηδέν βαθμοί	Ισλανδία
Νικητής	Γιουγκοσλαβία "Rock Me"
← 1988 • Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision • 1990 →

Τοποθεσία

Palais de Beaulieu, Λωζάνη – χώρος διεξαγωγής του διαγωνισμού του 1989.

Η Λωζάνη είναι μια πόλη στο γαλλόφωνο τμήμα της Ελβετίας και η πρωτεύουσα και η μεγαλύτερη πόλη του καντονίου του Βοντ. Η πόλη βρίσκεται στις όχθες της λίμνης της Γενεύης (Γαλλικά: Lac Léman ή απλά Le Léman).^[2] Είναι έναντι της γαλλικής πόλης Εβιάν-λε-Μπαιν, με την Οροσειρά του Ιούρα στα βορειοδυτικά της. Η Λωζάνη βρίσκεται 62 χιλιόμετρα (38,5 μίλια) βορειοανατολικά της Γενεύης.

Το Palais de Beaulieu, ένα συνεδριακό και εκθεσιακό κέντρο, επιλέχθηκε για να φιλοξενήσει το διαγωνισμό του 1989. Το κέντρο περιλαμβάνει την αίθουσα συναυλιών, χορού και θεάτρου 1.844 θέσεων, Théâtre de Beaulieu. Εγκαινιάστηκε το 1954, το Théâtre de Beaulieu είναι το μεγαλύτερο θέατρο στην Ελβετία. Ο διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision πραγματοποιήθηκε στο Hall 6 + 7 του Palais, δεξιά από την κεντρική αίθουσα και το θέατρο.

Επισκόπηση διαγωνισμού

Ο επικεφαλής του συγκροτήματος Live Report Ρέι Καρουάνα είχε θεωρήσει το τραγούδι που ήρθε 2ο ως πολύ λιγότερο άξιο τραγούδι.^[3] Η ήττα τους είχε διαφορά 7 βαθμών από το νικητήριο τραγούδι.

Δύο από τους ερμηνευτές, η Ναταλί Πακ (Nathalie Pâque) και ο Γκιλί Ναταναέλ (Gili Natanael) είχαν ηλικία 11 και 12 ετών αντίστοιχα όταν έλαβαν μέρος στον διαγωνισμό. Εξαιτίας της αρνητικής δημοσιότητας αναφορικά με τη συμμετοχή τους, η EBU εισήγαγε τον κανονισμό που ορίζει ότι κανένας δεν επιτρέπεται να μετέχει στον διαγωνισμό αν δεν έχει κλείσει τα 16 του χρόνια.^[4]

Η νικήτρια της προηγούμενης χρονιάς, Σελίν Ντιόν, άνοιξε το σόου με μια μίμηση από το νικητήριο της τραγούδι και με μια μίμηση από το πρώτο αγγλόφωνο σίνγκλ της, το "Where Does My Heart Beat Now". Το τραγούδι μπήκε στις πρώτες δέκα θέσεις των τσάρτ στις ΗΠΑ, εκτοξεύοντας έτσι τη φήμη της στα ύψη.^[1]

Καλλιτέχνες που επέστρεψαν

Μόνο μια καλλιτέχνης επέστρεψε αυτή τη χρονιά για να εκπροσωπήσει τη χώρα της για δεύτερη φορά. Η Μαριάννα Ευστρατίου της Ελλάδας που ήταν στα φωνητικά για το συγκρότημα Bang το 1987.

Διευθυντές ορχηστρών

Κάθε συμμετοχή (εκτός από αυτές της Αυστρίας, της Γερμανίας και της Ισλανδίας) είναι και ένα διευθυντή ορχήστρας που διεύθυνε την ορχήστρα. Αντίθετα με τα περισσότερα χρόνια, οι διευθυντές της ορχήστρας υποκλίθηκαν μετά από κάθε τραγούδι και όχι πριν.

• Ιταλία – Μάριο Νατάλε
• Ισραήλ – Σάικε Πάικοφ
•  Ιρλανδία – Νόελ Κίλιαν
• Ολλανδία – Χάρι βαν Χοφ
•  Τουρκία – Τιμούρ Σελτσούκ
•  Βέλγιο – Φρέντι Σούντερ
•  Ηνωμένο Βασίλειο – Ρόνι Χέζλχερστ
•  Νορβηγία – Πιτ Κνούστεν
•  Πορτογαλία – Λουίς Ντουάρτε
• Σουηδία - Άντερς Μπέργκλουντ
•  Λουξεμβούργο – Μπενουά Κάουφμαν
•  Δανία – Χένρικ Κρόσγκσγκαρτ
•  Αυστρία – Όχι διευθυντής
•  Φινλανδία – Όσι Ρούνε
• Γαλλία –Γκάι Ματεόνι
•  Ισπανία – Χουάν Κάρλος Καλδερόν
• Κύπρος – Χάρης Ανδρεάδης
•  Ελβετία – Μπενουά Κάουφμαν
•  Ελλάδα – Γιώργος Νιάρχος
•  Ισλανδία – Όχι διευθυντής
•  Γερμανία – Όχι διευθυντής
•  Γιουγκοσλαβία – Νικίτσα Καλογερά

Αποτελέσματα

Σειρά	Χώρα	Καλλιτέχνης	Τραγούδι	Γλώσσα[5][6]	Θέση	Βαθμοί
01	Ιταλία	Άννα Όξα & Φάουστο Λεάλι	"Avrei voluto"	Ιταλικά	9	56
02	Ισραήλ	Γκίλι & Γκάλιτ	"Derech ha-melech" (דרך המלך)	Εβραϊκά	12	50
03	Ιρλανδία	Κιβ Κόνολι & The Missing Passengers	"The Real Me"	Αγγλικά	17	21
04	Ολλανδία	Ζιστίν Πελμελάι	"Blijf zoals je bent"	Ολλανδικά	15	45
05	Τουρκία	Pan	"Bana Bana"	Τούρκικα	21	5
06	Βέλγιο	Ίνγκεμποργκ	"Door de wind"	Ολλανδικά	19	13
07	Ηνωμένο Βασίλειο	Live Report	"Why Do I Always Get it Wrong?"	Αγγλικά	2	130
08	Νορβηγία	Μπριτ Σίνοβε Γιόχανσεν	"Venners nærhet"	Νορβηγικά	18	30
09	Πορτογαλία	Da Vinci	"Conquistador"	Πορτογαλικά	16	39
10	Σουηδία	Τόμι Νίλσον	"En dag"	Σουηδικά	4	110
11	Λουξεμβούργο	Park Café	"Monsieur"	Γαλλικά	20	8
12	Δανία	Μπίρθε Κιαρ	"Vi maler byen rød"	Δανικά	3	111
13	Αυστρία	Τόμας Φόρστνερ	"Nur ein Lied"	Γερμανικά	5	97
14	Φινλανδία	Ανέλι Σαάριστο	"La dolce vita"	Φινλανδικά	7	76
15	Γαλλία	Ναταλί Πακ	"J'ai volé la vie"	Γαλλικά	8	60
16	Ισπανία	Νίνα	"Nacida para amar"	Ισπανικά	6	88
17	Κύπρος	Γιάννης Σαββιδάκης & Φανή Πολυμέρη	"Απόψε ας βρεθούμε"	Ελληνικά	11	51
18	Ελβετία	Furbaz	"Viver senza tei"	Ρομανσικά	13	47
19	Ελλάδα	Μαριάννα Ευστρατίου	"Το Δικό σου Αστέρι"	Ελληνικά	9	56
20	Ισλανδία	Ντανιέλ Αγκούστ Χάραλντσον	"Það sem enginn sér"	Ισλανδικά	22	0
21	Γερμανία	Νίνο ντε Άντζελο	"Flieger"	Γερμανικά	14	46
22	Γιουγκοσλαβία	Riva	"Rock Me"	Σερβο-Κροάτικα	1	137

Δομή ψηφοφορίας

Κάθε χώρα είχε μια κριτική επιτροπή που απένειμε 12, 10, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1 πόντους για τα δέκα κορυφαία τραγούδια. Υπήρξε επίσης αλλαγή κανόνα σε περίπτωση ισοπαλίας. Πριν από το 1989, και οι δύο χώρες θα έπαιζαν ξανά τα τραγούδια τους μέχρι να ληφθεί η τελική απόφαση. Ωστόσο, από το 1989 και μετά, εάν υπήρχε ισοπαλία στο τέλος της ψηφοφορίας, η χώρα που σημείωσε τα περισσότερα δωδεκάρια θα ανακηρυχθεί νικήτρια. Εάν υπήρχε ακόμα ισοπαλία, νικήτρια θα ήταν η χώρα που θα είχε τα περισσότερα δεκάρια. Και αν υπήρχε ισοπαλία ξανά μετά από αυτό, και οι δύο χώρες θα κηρυχθούν από κοινού νικητές.

Πίνακας βαθμολογίας

		Επιτροπές
		Συνολικά	Ιταλία	Ισραήλ	Ιρλανδία	Ολλανδία	Τουρκία	Βέλγιο	Ηνωμένο Βασίλειο	Νορβηγία	Πορτογαλία	Σουηδία	Λουξεμβούργο	Δανία	Αυστρία	Φινλανδία	Γαλλία	Ισπανία	Κύπρος	Ελβετία	Ελλάδα	Ισλανδία	Γερμανία	Γιουγκοσλαβία
Διαγωνιζόμενοι	Ιταλία	56									7					10		12	6	2	4		7	8
	Ισραήλ	50	1		7	3			2			5		5		5				7		5	3	7
	Ιρλανδία	21					7	3		3			2										4	2
	Ολλανδία	45	10		3				3				1		4	4	7	6			1		6
	Τουρκία	5																1						4
	Βέλγιο	13			5	5				2												1
	Ηνωμένο Βασίλειο	130	6	7	4	7	1			12	12	10	12	1	8	6	12	10	2		2		12	6
	Νορβηγία	30		2		2	5	8				2		6			4			1
	Πορτογαλία	39					4	2		1		3	7		6	2		8			6
	Σουηδία	110		6				6	4	8	8		6	12	12		2	5	8	3	8	2	8	12
	Λουξεμβούργο	8															5	3
	Δανία	111	5	1	10	12	6	4	10	10	2	12	3		7	12	6					10		1
	Αυστρία	97	12	8			3	12				7		4		1		2	10	8	12	8	5	5
	Φινλανδία	76		10	8	6	10				1	4	4		3		10	7	3					10
	Γαλλία	60	3	5	6	4				5		1	8	3	5	3			7		5		2	3
	Ισπανία	88	8				2	7	7	4			10			8	8		4	10	10		10
	Κύπρος	51	2	3	1				6		6			8	2					4	7	12
	Ελβετία	47	4	4		10	8		8		3			2	1							7
	Ελλάδα	56				1		1	5	6	10						1	4	12	12		4
	Ισλανδία	0
	Γερμανία	46	7		2			5	1		5	6		7					1	6	3	3
	Γιουγκοσλαβία	137		12	12	8	12	10	12	7	4	8	5	10	10	7	3		5	5		6	1

12 βαθμοί

Ακολουθεί μια περίληψη όλων των 12 πόντων στον τελικό:

N.	Συμμετέχων	Χώρα που ψηφίζει
5	Ηνωμένο Βασίλειο	Γαλλία, Γερμανία, Λουξεμβούργο, Νορβηγία, Πορτογαλία
4	Γιουγκοσλαβία	Ηνωμένο Βασίλειο, Ιρλανδία, Ισραήλ, Τουρκία
3	Αυστρία	Βέλγιο, Ελλάδα, Ιταλία
	Δανία	Ολλανδία, Σουηδία, Φινλανδία
	Σουηδία	Αυστρία, Γιουγκοσλαβία, Δανία
2	Ελλάδα	Ελβετία, Κύπρος
1	Κύπρος	Ισλανδία
	Ιταλία	Ισπανία

Σχολιαστές

Τηλεόραση Ιταλία ! Ιταλία – Γκαμπριέλα Καρλούτσι (Raiuno)[7] Ισραήλ ! Ισραήλ – Χωρίς σχολιαστή Δημοκρατία της Ιρλανδίας ! Δημοκρατία της Ιρλανδίας – Ρόναν Κόλινς και Μικέλε Ρόκα (RTÉ 1) Ολλανδία ! Ολλανδία – Βίλεμ φαν Μπόιζεκομ (Nederland 3)[8] Τουρκία ! Τουρκία – Μπουλέντ Οσβερέν (TV1) Βέλγιο ! Βέλγιο – Λικ Απερμόν (BRT TV1),[9] Ζακ Μερσιέ (RTBF La Une)[10] Ηνωμένο Βασίλειο ! Ηνωμένο Βασίλειο – Τέρι Ουόγκαν (BBC 1)[11] Νορβηγία ! Νορβηγία – Τζον Αντρεάσεν (NRK)[12] Πορτογαλία ! Πορτογαλία – Άνα Ζανάτι (RTP1)[13] Σουηδία ! Σουηδία – Γιάκομπ Ντάλιν (SVT, Kanal1)[14] Λουξεμβούργο ! Λουξεμβούργο – Βαλερί Σαρν (RTL Télévision)[15] Δανία ! Δανία – Γιούργκεν ντε Μίλιους (DR TV)[16] Αυστρία ! Αυστρία – Ερνστ Γκρίσεμαν (FS1)[17] Φινλανδία ! Φινλανδία – Χάικι Χάρμα (YLE TV1)[18] Γαλλία ! Γαλλία – Λιονέλ Κασάν (Antenne 2)[15] Ισπανία ! Ισπανία – Τομάς Φερνάντο Φλόρες (TVE2)[19] Κύπρος – Νεόφυτος Ταλιώτης (ΡΙΚ)[20] Ελβετία ! Ελβετία – Μπερνάρ Τερνχίρ (DRS), Τιερί Μασελό (SSR), Έτσιο Γκίντι (TSI) Ελλάδα ! Ελλάδα – Δάφνη Μπόκοτα (ET1)[21] Ισλανδία ! Ισλανδία – Αρθούρ Μπιόργκβιν Μπόλασον (Arthúr Björgvin Bollason) (Sjónvarpið)[22] Γερμανία ! Γερμανία – Τόμας Γκότσαλκ (Erstes Deutsches Fernsehen)[23] Γιουγκοσλαβία ! Γιουγκοσλαβία – Όλιβερ Μλακάρ (TVZ 1 and TVB2), Μαριέτα Κέρσιτς Σβέτελ (TVLJ1)

Ραδιόφωνο Ιταλία ! Ιταλία – Αντόνιο Ντε Ρομπέρτις (Rai Radio 2) Ισραήλ ! Ισραήλ – Γιγκάλ Ραβίντ (Reshet Gimel) Δημοκρατία της Ιρλανδίας ! Δημοκρατία της Ιρλανδίας – Λάρι Γκόγκαν (RTÉ Radio 1) Ολλανδία ! Ολλανδία – Λεξ Χάρντινγκ (Radio 3) Τουρκία ! Τουρκία – Φατίχ Ορμπάι (TRT Radyo 3) Βέλγιο ! Βέλγιο – Αν Λεπέρ (BRT Radio 2), Κλοντ Ντελακρουά (RTBF La Première) Ηνωμένο Βασίλειο ! Ηνωμένο Βασίλειο – Κεν Μπρους (BBC Radio 2) Νορβηγία ! Νορβηγία – Έρικ Χέγερνταλ (NRK P2) Πορτογαλία ! Πορτογαλία – TBC (RDP Antena 2) Σουηδία ! Σουηδία – Κεντ Φίνελ και Γιάνερικ Σούντκβιστ (SR P3)[14] Λουξεμβούργο ! Λουξεμβούργο – Αντρέ Τοράν (RTL Radio) Δανία ! Δανία – Κουρτ Χέγκε Άντερσεν (DR P3) Αυστρία ! Αυστρία – Χανς Λάιτινγκερ (Hitradio Ö3) Φινλανδία ! Φινλανδία – Γιάκε Νίμαν και Κάτι Μπέργκμαν (YLE Radio Suomi) Γαλλία ! Γαλλία – Πατρίκ Σαμπατιέ (France Inter) Ισπανία ! Ισπανία – Μη διαθέσιμο Κύπρος – Παύλος Παύλου (CyBC Radio Two) Ελβετία ! Ελβετία – TBC Ελλάδα ! Ελλάδα – Δημήτρης Κωνσταντάρας (Πρώτο Πρόγραμμα) Ισλανδία ! Ισλανδία – Μη διαθέσιμο Γερμανία ! Γερμανία – Πέτερ Ούρμπαν (NDR Radio 2) Γιουγκοσλαβία ! Γιουγκοσλαβία – Μη διαθέσιμο

Εκπρόσωποι βαθμολογίας

• Ιταλία ! Ιταλία – Πέπι Φραντσέλιν
• Ισραήλ ! Ισραήλ – Γιτζχάκ Σιμόνι^[24]
• Δημοκρατία της Ιρλανδίας ! Δημοκρατία της Ιρλανδίας – Έιλιν Νταν
• Ολλανδία ! Ολλανδία – Γιοπ βαν Ος
• Τουρκία ! Τουρκία – Κανάν Κουμπασάρ
• Βέλγιο ! Βέλγιο – Άνε Πλούγκερτς
• Ηνωμένο Βασίλειο ! Ηνωμένο Βασίλειο – Κόλιν Μπέρι
• Νορβηγία ! Νορβηγία – Σβέρε Κριστόφερσεν^[25]
• Πορτογαλία ! Πορτογαλία – Μαργκαρίντα Αντράντε^[13]
• Σουηδία ! Σουηδία – Ανιέτα Μπολ Μπέριεφορς^[14]
• Λουξεμβούργο ! Λουξεμβούργο – Ζαν Λικ Μπερτράν
• Δανία ! Δανία – Μπεντ Χένιους^[16]
• Αυστρία ! Αυστρία – Τίλια Χέρολντ
• Φινλανδία ! Φινλανδία – Σόλβεϊγκ Χέρλιν^[26]
• Γαλλία ! Γαλλία – Μαρί Ανζ Ναρντί^[27]
• Ισπανία ! Ισπανία – Ματίλδε Χαρρίν
• Κύπρος – Άννα Παντελίδου^[20]
• Ελβετία ! Ελβετία – Μισέλ Στοκέρ^[28]
• Ελλάδα ! Ελλάδα – Φωτεινή Γιαννουλάτου^[29]
• Ισλανδία ! Ισλανδία – Έρλα Μπιορκ Σκουλαδότιρ ^[22]
• Γερμανία ! Γερμανία – Κέρστιν Σβάιγκχεφερ
• Γιουγκοσλαβία ! Γιουγκοσλαβία – Ντιγιάνα Τσούλιτς

Μέλη εθνικής κριτικής επιτροπής

• Βέλγιο ! Βέλγιο – Γιαν Ντεμίλντερ
• Πορτογαλία ! Πορτογαλία – Βάσκο ντα Κάμαρα Περέιρα
• Ισπανία ! Ισπανία – Λουίς Μερινό (οπαδός της Eurovision και πρόεδρος της AEV), Μπλάνκα Αντρέου (ποιήτρια), Χαβιέρ Τομέο (θεατρικός συγγραφέας), Άνχελες Φερνάντεθ (φοιτητής), Αντόνιο Μπαντέρας (ηθοποιός), Ισαμπέλ Μεστρές (ηθοποιός), Λουίς Μιγκέλ Κάλβο (ταυρομάχος), Έμα Πενέγια (ηθοποιός), Αντόνιο Οθόρες (ηθοποιός), Πιτίτα Ριντρουέχο (συγγραφέας), Χαβιέρ Κλεμέντε (προπονητής ποδοσφαίρου), Ντόλι Φοντάνα (δημόσιες σχέσεις), Κάρλος Φεράντο (δημοσιογράφος), Τατιάνα Μαγκνταλένα Γκαρθία (κομμώτρια), Φέλιξ Κάμπεθ (σεναριογράφος), Τσάρο Πασκουάλ (φυσικός και μετεωρολόγος)^[30]
• Ελβετία ! Ελβετία – Σαντάλ Οές, Πιέρ Ζιμί