Κάρολος Λουδοβίκος της Αυστρίας-Τέσεν

Ο Κάρολος Λουδοβίκος (γερμ. Karl Ludwig von Österreich-Teschen, Φλωρεντία, 5 Σεπτεμβρίου 1771 - Βιέννη, 30 Απριλίου 1847) από τον Οίκο των Αψβούργων-Λωρραίνης ήταν αρχιδούκας της Αυστρίας, δούκας του Τέσσεν και στρατάρχης της Αυστρίας.

Κάρολος Λουδοβίκος της Αυστρίας-Τέσεν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Carl von Teschen (Γερμανικά)
Γέννηση	5  Σεπτεμβρίου 1771[1][2][3] Φλωρεντία[4]
Θάνατος	30  Απριλίου 1847[1][2][3] Βιέννη[5]
Τόπος ταφής	Αυτοκρατορική Κρύπτη της Βιέννης
Χώρα πολιτογράφησης	Αυστριακή Αυτοκρατορία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γερμανικά[6]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αξιωματικός στρατιωτικός
Περίοδος ακμής	1792
Οικογένεια
Σύζυγος	Ερριέττα Αλεξανδρινή του Νάσσαου-Βάιλμπουργκ (από 1815)[7]
Τέκνα	Μαρία Θηρεσία της Αυστρίας (1816-1867) Αλβέρτος του Τέσεν Κάρολος Φερδινάνδος της Αυστρίας Γουλιέλμος Φραγκίσκος, αρχιδούκας της Αυστρίας Φρειδερίκος Φερδινάνδος της Αυστρίας-Τέσεν Αρχιδούκισσα Μαρία Καρολίνα των Αψβούργων-Λόθρινγκεν Ροδόλφος Φραγκίσκος αρχιδούκας της Αυστρίας[8]
Γονείς	Λεοπόλδος Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και Αλβέρτος Καζιμίρ της Σαξονίας-Τέσεν και Μαρία Λουίζα της Ισπανίας (1745-1792) και Μαρία Χριστίνα της Αυστρίας
Αδέλφια	Μαρία Κλημεντίνη της Αυστρίας Μαρία - Θηρεσία της Αυστρίας (1767-1827) Μαρία Άννα της Αυστρίας (1770-1809) Λουδοβίκος, αρχιδούκας της Αυστρίας Φραγκίσκος Β´ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκράτορας Φερδινάνδος Γ΄, Μέγας Δούκας της Τοσκάνης Ιωσήφ, αρχιδούκας της Αυστρίας Αρχιδούκας Ράινερ Ιωσήφ της Αυστρίας Αντώνιος Βίκτωρ, αρχιδούκας της Αυστρίας Αλέξανδρος Λεοπόλδος, αρχιδούκας της Αυστρίας Ροδόλφος των Αψβούργων-Λωρραίνης Ιωάννης, αρχιδούκας της Αυστρίας Μαρία Αμαλία της Αυστρίας Μαρία-Θηρεσία του Τέσεν (adoptive sister)
Οικογένεια	Οίκος των Αψβούργων-Λωρραίνης
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	στρατηγός και αρχιστράτηγος/Αυστριακές Ένοπλες Δυνάμεις
Πόλεμοι/μάχες	Ναπολεόντειοι Πόλεμοι και Πόλεμοι της Γαλλικής Επανάστασης
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Μέγας Μάγιστρος των Τευτόνων Ιπποτών (1804–1835) πρόεδρος (1801–1809)[9]
Βραβεύσεις	Ιππότης του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Μαρίας Θηρεσίας Τάγμα της Αγίας Άννης, Α΄ Τάξη Τάγμα του Λευκού Αετού (Ρωσική Αυτοκρατορία) Τάγμα του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι τάγμα του Αγίου Ανδρέα Knight Grand Cross of the Order of Saint Ferdinand and of Merit[10] Τάγμα της Μαρίας Θηρεσίας[11]
Υπογραφή
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ανδριάντας του αρχιδούκα Καρόλου της Αυστρίας στην Πλατεία Ηρώων (Heldenplatz) μπροστά από το Χόφμπουργκ, Βιέννη.

Ο Κάρολος Λουδοβίκος της Αυστρίας-Τέσσεν με την οικογένεια του (1832), Μουσείο Στρατιωτικής Ιστορίας, Βιέννη.

Παρά το ότι ήταν επιληπτικός, έγινε ένας από τους μεγαλύτερους στρατηγούς στην αυστριακή ιστορία και ο αναμορφωτής του αυστριακού στρατού· εθεωρείτο ως ένας από τους πιο ισχυρούς αντιπάλους του Ναπολέοντα Βοναπάρτη.

Βιογραφία

Ο Κάρολος Λουδοβίκος Ιωάννης Ιωσήφ Λαυρέντιος γεννήθηκε στη Φλωρεντία στις 5 Σεπτεμβρίου 1771 και ήταν το πέμπτο παιδί και τρίτος γιος του Λεοπόλδου Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και της Μαρίας Λουίζας της Ισπανίας. Την εποχή που γεννήθηκε, ο πατέρας του ήταν μέγας δούκας της Φλωρεντίας. Τον Κάρολο ανέθρεψε η άτεκνη θεία του, Μαρία Χριστίνα της Αυστρίας, με τον σύζυγό της, Αλβέρτο Καζίμηρο του Τέσσεν. Πέρασε τη νεότητά του στην Τοσκάνη και τη Βιέννη όπου ξεκίνησε τη στρατιωτική του σταδιοδρομία. Τα πρώτα χρόνια της δράσης του ήταν επικεφαλής των αυστριακών δυνάμεων εναντίον του γαλλικού επαναστατικού στρατού. Το διάστημα 1795-1796 διηύθυνε τις αυστριακές δυνάμεις στον Ρήνο εναντίον του Ζουρντάν και του Μορώ, τους οποίος συνέτριψε και τους ανάγκασε να οπισθοχωρήσουν Οι συγκεκριμένες επιτυχίες του τον καθιέρωσαν ως έναν από τους μεγαλύτερους Ευρωπαίους στρατηγούς.

Το 1797 στάλθηκε ξανά να αναχαιτίσει το στρατηγό Βοναπάρτη στην Ιταλία, όπου χειρίστηκε με μεγάλη επιδεξιότητα τα αυστριακά στρατεύματα. Νίκησε ξανά τον Ζουρντάν και τον Μασσενά στη Ζυρίχη εμποδίζοντας το γαλλικό στρατό να κάνει επέλαση στη Γερμανία. Όταν ασθένησε, αποσύρθηκε στη Βοημία, αλλά κλήθηκε ξανά να εμποδίσει την επέλαση του Μορώ στη Βιέννη. Η δημοτικότητά του είχε γίνει τόσο μεγάλη που στην Σύνοδο του Ρέγκενσμπουργκ (1802) του προτάθηκε να του δώσουν τον τίτλο του σωτήρα της χώρας και να του στήσουν μεγάλο τιμητικό ανδριάντα. Ο μετριοπαθής Κάρολος αρνήθηκε αυτές τις τιμές.

Αναμορφωτής του αυστριακού στρατού

Μετά την καταστροφική ήττα του 1805 διορίστηκε επικεφαλής του πολεμικού συμβουλίου και ανέλαβε την αναδιοργάνωση του αυστριακού στρατού, με σκληρή δουλειά. Απέσυρε όλες τις απαρχαιωμένες αναποτελεσματικές μεθόδους του 18ου αιώνα που χρησιμοποιούσε ως τότε ο αυστριακός στρατός και τον οργάνωσε κατά τα σύγχρονα γαλλικά πρότυπα. Με αυτό τον τρόπο μπορούσε να αντιμετωπίσει (1809) τον ανομοιογενή γερασμένο στρατό του Ναπολέοντα. Το 1809 σε δύο αποφασιστικές μάχες, ο ίδιος αρχιστράτηγος, κατόρθωσε να πετύχει σοβαρά πλήγματα στον στρατό του Ναπολέοντα που είχε απώλειες γύρω στους 50.000 άνδρες. Από εκείνη τη χρονιά αποσύρθηκε από την ενεργό στρατιωτική δράση, εμφανίστηκε μόνο μια φορά ακόμα (1815) όταν ήταν στρατιωτικός διοικητής στο φρούριο του Μάιντς. Τον 1822 διαδέχθηκε το θείο του ως δούκα της Σαξονίας-Τέσσεν.

Οικογένεια

Στις 15 Σεπτεμβρίου 1815 νυμφεύτηκε την Ερριέττα Αλεξανδρινή (1797 - 1829), κόρη του Φρειδερίκου Γουλιέλμου του Νασσάου-Βάιλμπουργκ, στο Βάιλμπουργκ. Παιδιά τους ήταν οι:

• Μαρία Θηρεσία (1816 - 1867), παντρεύτηκε τον Φερδινάνδο Β΄ των Δύο Σικελιών.
• Αλβέρτος (1817 - 1895), Δούκας του Τέσσεν.
• Κάρολος Φερδινάνδος (1818 - 1894), αντιστράτηγος του Αυστριακού στρατού.
• Φρειδερίκος (1821 - 1847), διοικητής του Αυστριακού Ναυτικού.
• Ροδόλφος (25 Σεπτεμβρίου - 11 Οκτωβρίου 1822).
• Μαρία Καρολίνα (1825 - 1815), παντρεύτηκε τον εξάδελφό της Ραϊνέριο Φερδινάνδο της Αυστρίας, πρωθυπουργό της Αυστρίας.
• Γουλιέλμος Φραγκίσκος (1827 - 1894), Αρχιδούκας της Αυστρίας.

Πρόγονοι