Κορίτσια στον Ήλιο

Το Κορίτσια στον ήλιο είναι αισθηματική ταινία ελληνικής παραγωγής του 1968 σε σκηνοθεσία του Βασίλη Γεωργιάδη και σενάριο Ιάκωβου Καμπανέλλη. Πρωταγωνιστούν οι Γιάννης Βόγλης, Άνν Λόνμπεργκ, Βαγγέλης Καζάν, Μιράντα Μυράτ και Κώστας Μπάκας.

Κορίτσια στον ήλιο
Κινηματογραφική αφίσα
Σκηνοθεσία	Βασίλης Γεωργιάδης
Παραγωγή	Κλέαρχος Κονιτσιώτης
Σενάριο	Ιάκωβος Καμπανέλλης
Πρωταγωνιστές	Γιάννης Βόγλης Αν Λόνμπεργκ Βαγγέλης Καζάν Μιράντα Μυράτ Κώστας Μπάκας
Μουσική	Σταύρος Ξαρχάκος
Τραγούδι	Μαρία Δημητριάδη Fefe
Φωτογραφία	Νίκος Γαρδέλης
Μοντάζ	Αριστείδης Καρύδης-Φουκς
Πρώτη προβολή	16 Σεπτεμβρίου 1968 (Ελλάδα)
Κυκλοφορία	3 Ιουλίου 2007 (DVD)
Διάρκεια	80 λεπτά
Προέλευση	Ελλάδα
Γλώσσα	Ελληνική Αγγλική
δεδομένα (π • σ • ε )

Πλοκή

Ένας βοσκός θέλει να δώσει μερικά αμύγδαλα σε μια όμορφη Αγγλίδα τουρίστρια. Αυτή παρεξηγεί την ενέργειά του, φοβάται και αρχίζει να τρέχει. Αυτός αρχίζει να τρέχει ξωπίσω της και σύντομα βρίσκεται στη φυλακή κατηγορούμενος για απόπειρα βιασμού. Μάταια τόσο η τουρίστρια όσο και ο βοσκός προσπαθούν να πείσουν τον ενωμοτάρχη ότι δεν συνέβη τίποτα απολύτως. Σύντομα, μια παράξενη ερωτική σχέση θα αναπτυχθεί μεταξύ τους, αφού κανείς από τους δύο δεν μιλάει τη γλώσσα του άλλου. Μια σχέση που δεν φαίνεται να έχει κανένα μέλλον.

Διανομή

• Γιάννης Βόγλης - βοσκός ^[1][2]
• Αν Λόνμπεργκ - Άναμπελ Στόουν^[2]
• Κώστας Μπάκας - ενωμοτάρχης^[2]
• Μιράντα Μυράτ - Φραγκοπούλου
• Βαγγέλης Καζάν - ρεσεψιονίστ
• Ελπίδα Μπραουδάκη - φίλη Άναμπελ
• Βαγγέλης Σάκαινας - Γιώργος

Παραγωγή και παραλειπόμενα

Η ταινία γυρίστηκε στο Μπατσί της Άνδρου και στη Σαλαμίνα. Για τα πλάνα της Άνδρου, γράφει ο Μανώλης Κρανάκης:

Σχεδόν βωβό, με μοναδικό ήχο αυτόν της φύσης και το αριστουργηματικού soundtrack του Σταύρου Ξαρχάκου, το «Κορίτσια στον Ήλιο» διαδραματίζεται στην τουριστική Άνδρο των τελών της δεκαετίας του 1960, ακριβώς πάνω στην αυγή της δικτατορίας των συνταγματαρχών, εποχή που το ελληνικό σινεμά αναζητούσε την ελαφρότητα, τη φυγή, το εθνικό φρόνημα και την ορμή μιας νεότητας βγαλμένης από το ανώφελο των περιστάσεων. Και αν το δεις λίγο στο «πιο καμμένο από τον ήλιο», η Άναμπελ είναι μια ελαφριά, σαν αεράκι στην ακρογιαλιά, πράξη αντίστασης καθώς ως «ξένη» προσπαθεί να καταλάβει τι είναι αυτό που της συμβαίνει - τυχερή όχι γιατί το καλοκαιρινό της διάλειμμα είναι καταδικασμένο να τελειώσει ώστε να έχει κάποιο νόημα, αλλά γιατί θα έχει για πάντα την Άνδρο να της θυμίζει πως στην Ελλάδα τα καλοκαιρινά «σ'αγαπώ» ξεκινάνε πάντα τόσο απλά όσο μια χούφτα αμύγδαλα.

Αν και ήταν ασπρόμαυρη, υπάρχει ένα μικρό τμήμα της ταινίας με έγχρωμη προσθήκη αρχικού σταδίου και ελαφρώς έγχρωμη εικόνα με κοκκινωπή απόχρωση. Αξιοσημείωτο ιστορικά είναι ότι είχαν υπάρξει πολλές πιέσεις να γυριστεί έγχρωμη, καθώς μάλιστα επρόκειτο εξ αρχής να προωθηθεί και στο εξωτερικό για διεθνή προβολή, μαζί φυσικά με την εγχώρια προβολή, αλλά ο σκηνοθέτης Βασίλης Γεωργιάδης επέβαλε ο ίδιος να γυριστεί ασπρόμαυρη, επειδή ήθελε να μοιάζει όσο το δυνατόν περισσότερο σε κάποια άλλη παλαιότερη ταινία, όπου βασίστηκε το σενάριο του Κορίτσια στον Ήλιο.

Ήταν η επίσημη ελληνική υποβολή για το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας στην τελετή των Όσκαρ του 1969 για τις ταινίες του 1968.

Συνολικά έφτασε τα 186.109 εισιτήρια, κατακτώντας την 38η θέση ανάμεσα σε 99 ταινίες της ίδιας σεζόν.^[3]

Θρυλική έχει μείνει η ατάκα της ταινίας «Στάσου, μύγδαλα!»,^[4] την οποία λέει ο βοσκός κυνηγώντας την τουρίστρια για να της προσφέρει αμύγδαλα.

Ο γιος του πρωταγωνιστή θυμάται την προβολή της ταινίας σε κινηματογράφο της Γλυφάδας. Στη σκηνή όπου ο βοσκός μπαίνει στη φυλακή, οι θεατές άρχισαν να γελούν. Τότε, ο μικρός Βόγλης σηκώθηκε επάνω και φώναξε: "Τι γελάτε ρε! Ο πατέρας μου είναι στη φυλακή κι εσείς γελάτε;" ^[5]

Πρώτες προβολές

• 16 Σεπτεμβρίου 1968 (Θεσσαλονίκη)
• 15 Ιανουαρίου 1972 (Ιαπωνία)

Βραβεία και διακρίσεις

• 4 βραβεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1968 (καλύτερης καλλιτεχνικής ταινίας, μουσικής, β' ανδρικού ρόλου και ειδική μνεία β' ανδρικού ρόλου).^[6]
• Υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας 1969.^[7]