Κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου 1985

Κυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας From Wikipedia, the free encyclopedia

Κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου 1985
Remove ads

Η (2η) Κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου 1985 (Ιούνιος 1985 - Ιούλιος 1989) ανέλαβε την εξουσία μετά τη δεύτερη συνεχόμενη νίκη του ΠΑΣΟΚ στις βουλευτικές εκλογές της 2ας Ιουνίου 1985.

Γρήγορες πληροφορίες Ημερομηνία σχηματισμού, Ημερομηνία διάλυσης ...

Το 1986 η κυβέρνηση προχώρησε σε συνταγματική αναθεώρηση, με στόχο κυρίως την μείωση των υπερ-εξουσιών του Προέδρου της Δημοκρατίας, με παράλληλη ενίσχυση των Πρωθυπουργικών εξουσιών.[2]

Με επικεφαλής τον Κώστα Σημίτη, η κυβέρνηση - με το λεγόμενο «σταθεροποιητικό πρόγραμμα» θα προσπαθήσει να ελέγξει τις δημόσιες δαπάνες. Συγκεκριμένα το πρόγραμμα περιελάμβανε: «πάγωμα των μισθών στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, έλεγχο των προσλήψεων, συγκράτηση των δημοσίων εξόδων ιδίως μέσω περιορισμού των κοινωνικών δαπανών, κίνητρα προς το ξένο κεφάλαιο για επενδύσεις στην Ελλάδα, προσπάθεια αναδιοργάνωσης του ευρύτερου δημόσιου τομέα και ανασυγκρότησης των δημοσίων επιχειρήσεων, καθώς και πρωτοβουλίες για τη σταδιακή απελευθέρωση της αγοράς από τον κρατικό εναγκαλισμό. Η εφαρμογή αυτού του σχεδίου αναδιάρθρωσης, που έγινε ωστόσο προσπάθεια να διαθέτει και αναπτυξιακά χαρακτηριστικά, τέθηκε υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού στηρίχτηκε σε ένα δάνειο έκτακτης ανάγκης ύψους περίπου 2 δισεκατομμυρίων ecu».[3]

Κορυφαίο γεγονός αυτών των χρόνων, αλλά και των χρόνων που θα ακολουθήσουν, υπήρξε το ξέσπασμα του σκανδάλου Κοσκωτά. Τον Αύγουστο του 1988 ο Ανδρέας Παπανδρέου, ασθενής με στεφανιαία νόσο σε προχωρημένο στάδιο, θα μεταβεί στο Λονδίνο, στο νοσοκομείο Χέρφιλντ, για να υποβληθεί σε εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς, και όταν επιστρέψει στην Ελλάδα, στις 22 Οκτωβρίου του ίδιου έτους, θα βρεθεί αντιμέτωπος με το ξέσπασμα του σκανδάλου.[4] Ο βίος και η πολιτεία του τότε πανίσχυρου τραπεζίτη και εκδότη Γιώργου Κοσκωτά άρχισε να έρχεται στο φως τον Οκτώβριο του 1987, μετά από αποκαλύψεις των εφημερίδων. Οι αποκαλύψεις συνεχίζονταν εμπλέκοντας τους επόμενους μήνες, κυρίως τον Αγαμέμνονα Κουτσόγιωργα ( ο οποίος κατηγορήθηκε ότι είχε δωροδοκηθεί από τον εκδότη με 2 εκατομμύρια δολάρια) αλλά και άλλα μεγαλόσχημα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, και τέλος και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό. Στις 11 Μαρτίου του 1989 ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης κατέθεσε πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης εξαιτίας του σκανδάλου, η οποία αν και δεν υποστηρίχτηκε τελικά από την πλειοψηφία των βουλευτών (ψήφισαν 123 «υπέρ της πρότασης» και 155 «κατά»), ωστόσο άνοιξε το δρόμο για μια πολιτική αντιπαράθεση μέχρις εσχάτων.[5]

Thumb
Ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Τουργκούτ Οζάλ κατά την διάρκεια του «Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ» στο Νταβός, το 1986
Remove ads

Σύνθεση της Κυβέρνησης

[6]

Ανασχηματισμός 26ης Ιουλίου 1985

Με τον νόμο 1558/1985 - «Κυβέρνηση και κυβερνητικά όργανα» - που τέθηκε σε ισχύ από την 26η Ιουλίου 1985, αναδιαρθρώθηκε και πάλι ο κυβερνητικός τομέας. Συγκεκριμένα, και όσον αφορά τα συλλογικά κυβερνητικά όργανα, στα ήδη υπάρχοντα ΚΥ.ΣΥΜ. και ΚΥ.Σ.Ε.Α, προστέθηκε και το Α.Σ.Ο.Π. (Ανώτατο Συμβούλιο Οικονομικής Πολιτικής)[7], το οποίο αποφάσιζε για την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης καθώς και την εφαρμογή αυτής. Στο Συμβούλιο αυτό εκτός του Πρωθυπουργού και των αρμόδιων Υπουργών, συμμετείχε και ο εκάστοτε Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας. Επίσης, σχηματίστηκε η Ε.Τ.Ε. (Επιτροπή Τιμών και Εισοδημάτων) η οποία αποφάσιζε, συντόνιζε και έλεγχε την εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης.
Υπό την άμεση εποπτεία του Πρωθυπουργού, με τον νέο νόμο υπήχθησαν το Πολιτικό του Γραφείο, η Γραμματεία του Υπουργικού Συμβουλίου, η Κ.Υ.Π. (Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών) και η ΚΕ.Ν.Ε. (Κεντρική Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή).[8]
Επίσης, συστάθηκαν σαν αυτοτελείς δημόσιες υπηρεσίες οι «Γενικές Γραμματείες» του κάθε υπουργείου καθώς και τρεις θέσεις «Υπουργών άνευ Χαρτοφυλακίου».[9]

Η σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου, τα υπουργεία και υφυπουργεία, και η σειρά προβαδίσματος των υπουργών καθορίστηκε ως εξής:

- παραιτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 1985

Ανασχηματισμός 25ης Ιουλίου 1986

Στις 24 Απριλίου 1986, η «Γενική Γραμματεία Δημόσιας Τάξης», αναβαθμίστηκε σε Υπουργείο, οπότε στον ανασχηματισμό της 26ης Απριλίου, δημιουργήθηκαν και πάλι δυο ξεχωριστά Υπουργεία ενώ η σειρά κατάταξης των Υπουργείων διαμορφώθηκε ως εξής:

- αντικαταστάθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1987 από τον Απόστολο Κακλαμάνη
    • «Υφυπουργός Προεδρίας της Κυβερνήσεως» : Γιάννης Καψής (από 28 Ιανουαρίου 1987, παράλληλα με την θέση του Υφυπουργού Εξωτερικών)
- αντικαταστάθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1987 από τον Αθανάσιος Δημητρακόπουλος
    • «Υφυπουργός Προεδρίας της Κυβερνήσεως» : Μιλτιάδης Παπαϊωάννου
- παραιτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 και η θέση έμεινε κενή
- αντικαταστάθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1987 από τον Εμμανουήλ Παπαστεφανάκη
- αντικαταστάθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1987 από τον Άκη Τσοχατζόπουλο
    • «Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών»(η θέση συστάθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1987): Κοσμάς Σφυρίου
    • «Υφυπουργός Εσωτερικών» : Αθανάσιος Τσούρας
- αντικαταστάθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1987 από τον Βασίλειο Παπαγιάννη
- αντικαταστάθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1987 από τον Γιώργο Κατσιμπάρδη
    • «Υφυπουργός Εσωτερικών» : Τάσος Σεχιώτης
- παραιτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 και η θέση έμεινε κενή
- παραιτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1987 και η θέση έμεινε κενή
- παραιτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 και η θέση έμεινε κενή
- παραιτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1987 και η θέση έμεινε κενή
- αντικαταστάθηκε στις 27 Νοεμβρίου 1987 από τον Παναγιώτη Ρουμελιώτη
    • «Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας» : Γιάννος Παπαντωνίου
    • «Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας» : Παναγιώτης Ρουμελιώτης
- αντικαταστάθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1987 από τον Αντώνη Γεωργιάδη
- αντικαταστάθηκε στις 27 Ιουνίου 1987 από τον Θεόδωρο Καρατζά
  • «Υπουργείο Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων»
    • «Υπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων»: Γεώργιος Γεννηματάς
- αντικαταστάθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1987 από τον Γεώργιο - Αλέξανδρο Μαγκάκη
- αντικαταστάθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1987 από τον Γιάννη Φλώρο
- παραιτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 και η θέση έμεινε κενή
    • «Υφυπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων»: Ρούλα Κακλαμανάκη
- αντικαταστάθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 από τον Γρηγόρη Σολωμό
- παραιτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1987 και η θέση έμεινε κενή
- στις 27 Νοεμβρίου 1987 τη θέση ανέλαβε και πάλι ο Γρηγόρης Σολωμός
- αντικαταστάθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 από την Σύλβα Ακρίτα
- αντικαταστάθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1987 από τον Ελευθέριο Βερυβάκη
- αντικαταστάθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1987 από τον Αγαμέμνονα Κουτσόγιωργα
- αντικαταστάθηκε στις 9 Μαΐου 1988 από τον Απόστολο Κακλαμάνη (που ανέλαβε έτσι δύο Υπουργεία)
    • «Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων» : Πέτρος Μώραλης
- αντικαταστάθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 από τον Δήμο Παπαδημητρίου
- παραιτήθηκε στις 20 Ιουλίου 1987 και η θέση έμεινε κενή
- στις 23 Σεπτεμβρίου 1987 τη θέση ανέλαβε ο Γρηγόριος Σολωμός
- παραιτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 1987 και η θέση έμεινε κενή
- αντικαταστάθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1987 από τον Γιάννη Κωνσταντινίδη
- αντικαταστάθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1987 από τον Φίλιππο Πετσάλνικο
    • «Υφυπουργός Πολιτισμού» : Ιωσήφ Βαλυράκης
  • «Υπουργείον Οικονομικών»
    • «Υπουργός Οικονομικών» : Δημήτρης Τσοβόλας
    • «Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών» : Νίκος Αθανασόπουλος
- παραιτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 και η θέση έμεινε κενή
στις 23 Σεπτεμβρίου 1987 τη θέση ανέλαβε ο Γιώργος Πέτσος
- παραιτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 και η θέση έμεινε κενή
- στις 5 Φεβρουαρίου 1987 τη θέση ανέλαβε ο Σπύρος Καλούδης
- αντικαταστάθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1987 από τον Στέλιο Παπαθεμελή
- αντικαταστάθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1987 από τον Πέτρο Βάλβη
- αντικαταστάθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 από τον Κώστα Τσιγαρίδα
  • Υπουργείο Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων»
    • «Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων» : Ευάγγελος Κουλουμπής
    • «Αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων» (η θέση δημιουργήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1987): Εμμανουήλ Παπαστεφανάκης
    • «Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων» : Κώστας Γείτονας
- παραιτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 και η θέση έμεινε κενή
- αντικαταστάθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 από τον Κωνσταντίνο Παπαναγιώτου
- αντικαταστάθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1987 από τον Γιώργο Γεννηματά
- παραιτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 και η θέση έμεινε κενή
- αντικαταστάθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 από τον Αναστάσιο Πεπονή
    • «Αναπληρωτής Υπουργός Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας»[10] : Βάσω Παπανδρέου
- αντικαταστάθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1987 από τον Κώστα Παπαναγιώτου
    • «Υφυπουργός Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας» : Βάσω Παπανδρέου
- παραιτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 και η θέση έμεινε κενή
- στις 5 Φεβρουαρίου 1987 διορίστηκε ο Γιώργος Πέτσος
- παραιτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1987 και η θέση έμεινε κενή
- αντικαταστάθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 από τον Βασίλη Σαραντίτη
- αντικαταστάθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1987 από τον Παναγιώτη Ρουμελιώτη
- αντικαταστάθηκε στις 27 Νοεμβρίου 1987 από τον Νίκο Ακριτίδη
  • «Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών»
    • «Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών» : Γεώργιος Παπαδημητρίου
- αντικαταστάθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 από τον Κώστα Μπαντουβά
    • «Αναπληρωτής Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών» (από 23 Σεπτεμβρίου 1987): Βασίλης Σαραντίτης
    • «Υφυπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών» : Αλέξανδρος Ρουσσόπουλος
- παραιτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 και η θέση έμεινε κενή
- αντικαταστάθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1987 από τον Σπύρο Ράλλη
- αντικαταστάθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1987 από τον Ευάγγελο Γιαννόπουλο

Ανασχηματισμός 22ης Ιουνίου 1988

Στις 19 Αυγούστου του 1988 το «Υπουργείο Βορείου Ελλλάδος», μετονομάστηκε σε «Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης» [11] Η πρόταση για την μετονομασία ανήκε στον αρμόδιο υπουργό, τον Στέλιο Παπαθεμελή, και αφορμή έδωσε η προπαγάνδα του κρατιδίου της «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας» της Γιουγκοσλαβίας, για την ελληνικότητα ή μη της περιοχής. [12]

- παραιτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 1988
- παραιτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 1988
- αντικαταστάθηκε στις 18 Νοεμβρίου 1988 από τον Αγαμέμνονα Κουτσόγιωργα
- παραιτήθηκε στις 16 Μαρτίου 1989 και αντικαταστάθηκε μια ημέρα μετά, από τον Αναστάσιο Πεπονή (ο οποίος διέθετε πλέον δύο χαρτοφυλάκια)
- παραιτήθηκε στις 2 Ιουνίου 1989 ενόψει εκλογών
- παραιτήθηκε στις 17 Μαρτίου 1989
- παραιτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 1988 και η θέση έμεινε κενή
- στις 18 Νοεμβρίου 1988 ανέλαβε ο Γιώργος Πέτσος
- αντικαταστάθηκε στις 17 Μαρτίου 1989 από τον Άκη Τσοχατζόπουλο (που πλέον είχε δύο χαρτοφυλάκια)
- παραιτήθηκε στις 2 Ιουνίου 1989 ενόψει εκλογών
- παραιτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 1988
- παραιτήθηκε στις 17 Μαρτίου 1989
- παραιτήθηκε στις 17 Μαρτίου 1989 και η θέση έμεινε κενή
- παραιτήθηκε στις 17 Μαρτίου 1989 και η θέση έμεινε κενή
- αντικαταστάθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 1988 από τον Παυσανία Ζακολίκο
- παραιτήθηκε στις 17 Μαρτίου 1989 και η θέση έμεινε κενή
  • «Υπουργείο Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων»
    • «Υπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων»: Γιάννης Φλώρος
- αντικαταστάθηκε στις 18 Νοεμβρίου 1988 από τον Απόστολο Κακλαμάνη
    • «Αναπληρωτής Υπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων» : Μανώλης Σκουλάκης (από 17 Μαρτίου 1989)
    • «Υφυπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων»: Μανώλης Σκουλάκης
- παραιτήθηκε στις 17 Μαρτίου 1989
- αντικαταστάθηκε στις 18 Νοεμβρίου 1988 από τον Βασίλειο Ρώτη
- αντικαταστάθηκε στις 17 Μαρτίου 1989 από τον Γιάννη Σκουλαρίκη
- παραιτήθηκε στις 2 Ιουνίου 1989 ενόψει εκλογών
- παραιτήθηκε την 1η Δεκεμβρίου 1988
- στις 22 Δεκεμβρίου 1988 ανέλαβε ο Νικόλαος Λεβογιάννης
    • «Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων» : Ρούλα Κακλαμανάκη
- αντικαταστάθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 1988 από τον Χάρη Καστανίδη
- στις 22 Δεκεμβρίου 1988 ανέλαβε ο Φίλιππος Πετσάλνικος
- παραιτήθηκε στις 17 Μαρτίου 1989
- παραιτήθηκε στις 17 Μαρτίου 1989
- αντικαταστάθηκε στις 18 Νοεμβρίου 1988 από τον Ευάγγελο Γιαννόπουλο
- παραιτήθηκε στις 17 Μαρτίου 1989
- αντικαταστάθηκε στις 18 Νοεμβρίου 1988 από τον Βασίλειο Κεδίκογλου
- αντικαταστάθηκε στις 17 Μαρτίου 1989 από τον Εμμανουήλ Παπαστεφανάκη
- παραιτήθηκε στις 17 Μαρτίου 1989 και η θέση έμεινε κενή
- αντικαταστάθηκε στις 17 Μαρτίου 1989 από τον Γιάννο Παπαντωνίου
- παραιτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 1989
  • «Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών»
    • «Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών» : Γιώργος Πέτσος
- αντικαταστάθηκε στις 18 Νοεμβρίου 1988 από τον Ιωάννη Χαραλάμπους
- παραιτήθηκε στις 17 Μαρτίου 1989
- παραιτήθηκε στις 17 Μαρτίου 1989
- αντικαταστάθηκε στις 18 Νοεμβρίου 1988 από τον Βασίλη Σαραντίτη
- αντικαταστάθηκε στις 17 Μαρτίου 1989 από τον Αντώνη Ντεντιδάκη
- παραιτήθηκε στις 17 Μαρτίου 1989
- παραιτήθηκε στις 17 Μαρτίου 1989
- παραιτήθηκε την 1η Δεκεμβρίου 1988

Στις 2 Ιουνίου 1989[14] και εν όψει των προγραμματισμένων για τις 18 Ιουνίου βουλευτικών εκλογών, η κυβέρνηση μετατράπηκε σε υπηρεσιακή με τις τοποθετήσεις εξωκοινοβουλευτικών προσώπων, στα αρμόδια υπουργεία και συγκεκριμένα στα:

Remove ads

Αναφορές

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads
Remove ads