Μελ Φερέρ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Ο Μέλτσορ Γκαστόν Φερέρ, ευρέως γνωστός ως Μελ Φερέρ[13] (αγγλικά: Melchor Gastón Ferrer 25 Αυγούστου 1917 – 2 Ιουνίου 2008) ήταν Αμερικανός ηθοποιός, σκηνοθέτης, παραγωγός και σεναριογράφος. Είχε εξέχουσα θέση στο Μπρόντγουεϊ πριν σημειώσει κινηματογραφικές επιτυχίες με τις ταινίες Σκαραμούς, ο εκδικητής, Λιλή και Οι ιππόται της στρογγυλής τραπέζης. Πρωταγωνίστησε στο πλευρό της συζύγου του, ηθοποιού Όντρεϊ Χέπμπορν, στο Πόλεμος και ειρήνη και ήταν παραγωγός της ταινίας της Περίμενε μέχρι να νυχτώσει. Έπαιξε επίσης εκτενώς σε ευρωπαϊκές ταινίες και εμφανίστηκε σε πολλές καλτ επιτυχίες, όπως Ο Αντίχριστος (1974), Morte sospetta di una minorenne (1975), Ο κουρσάρος των ωκεανών (1976) και Νύχτα τρόμου στην πόλη (1980).
Remove ads
Τα πρώτα χρόνια
Ο Φερέρ γεννήθηκε στο Έλμπερτον του Νιου Τζέρσεϊ, από οικογένεια ισπανικής και ιρλανδικής καταγωγής. Ο πατέρας του, δρ Χοσέ Μαρία Φερέρ (3 Δεκεμβρίου 1857 – 23 Φεβρουαρίου 1920), γεννήθηκε στην Αβάνα της Κούβας και ήταν καταλανικής καταγωγής. Ο Χοσέ είχε ειδικότητα στην πνευμονία και υπηρέτησε ως επικεφαλής του προσωπικού του νοσοκομείου St. Vincent στην πόλη της Νέας Υόρκης. Ήταν 59 ετών τη στιγμή της γέννησης του Μελ και πέθανε τρία χρόνια αργότερα.[14] Η γεννημένη στις ΗΠΑ μητέρα του Μελ, Μαίρη Ματίλντα Ιρένε (το γένος Ο'Ντόνοχιου, 28 Ιανουαρίου 1878 – 19 Φεβρουαρίου 1967),[15] ήταν κόρη του Τζόζεφ Τζ. Ο'Ντόνοχιου, δημοτικού επιτρόπου πάρκων της Νέας Υόρκης και ιδρυτή της γραμμής φεριμπότ Μπρούκλιν-Νέα Υόρκη. Ένθερμη πολέμιος της Ποτοαπαγόρευσης, η Ιρένε Φερέρ (όπως ήταν γνωστή) έγινε το 1934 πρόεδρος της Επιτροπής Πολιτών για τους Νόμους περί Αλκοόλ της Πολιτείας της Νέας Υόρκης.[16]
Η οικογένεια της μητέρας του, οι Ο'Ντόνοχιου, ήταν εξέχοντες ρωμαιοκαθολικοί.[17]
7Ο Φερέρ είχε τρία αδέρφια. Η μεγαλύτερη αδερφή του, η δρ Μαρία Ιρένε Φερέρ (30 Ιουλίου 1915 – 12 Νοεμβρίου 2004), ήταν καρδιολόγος και εκπαιδευτικός που βοήθησε να τελειοποιηθεί ο καρδιακός καθετήρας και το ηλεκτροκαρδιογράφημα.[18] Πέθανε το 2004 στο Μανχάταν στα 89 της από πνευμονία και συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια.[18] Ο αδερφός τους, δρ Χοσέ Μ. Φερέρ (23 Νοεμβρίου 1912 – 24 Δεκεμβρίου 1982), ήταν χειρουργός. Πέθανε στα 70 του από επιπλοκές χειρουργικής επέμβασης στην κοιλιά. Η μικρότερη αδερφή τους, Τερέζα Φερέρ (30 Μαρτίου 1919 – 12 Φεβρουαρίου 2002), ήταν θρησκευτική συντάκτρια του The New York Herald Tribune και εκπαιδευτική συντάκτρια στο Newsweek. Πέθανε στα 82 της από θωρακικό ανεύρυσμα.[16][19]
Ο Φερέρ πήγε στα ιδιωτικά σχολεία Bovée στη Νέα Υόρκη και Canterbury Prep στο Κονέκτικατ. Φοίτησε στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον μέχρι το δεύτερο έτος, οπότε τα παράτησε για να αφιερώσει περισσότερο χρόνο στην υποκριτική.
Εργάστηκε ως συντάκτης μιας μικρής εφημερίδας του Βερμόντ και έγραψε το παιδικό βιβλίο Tito's Hats (1940).
Remove ads
Καριέρα
Τα πρώτα χρόνια στο θέατρο
Ο Φερέρ άρχισε να παίζει σε καλοκαιρινές παραστάσεις ως έφηβος και το 1937 κέρδισε το βραβείο Theatre Intime καλύτερου νέου έργου από προπτυχιακό φοιτητή του Πρίνστον. Το έργο ονομαζόταν Awhile to Work και συμπρωταγωνιστούσε μια άλλη φοιτήτρια, η Φράνσις Πίλτσαρντ, η οποία θα γινόταν η πρώτη σύζυγος του Φερέρ την ίδια χρονιά.[20] Στα 21 του εμφανιζόταν στη σκηνή του Μπρόντγουεϊ ως χορευτής, ενώ έκανε το ντεμπούτο του εκεί ως ηθοποιός δύο χρόνια αργότερα. Εμφανίστηκε ως χορευτής σε δύο ανεπιτυχή μιούζικαλ του Κόουλ Πόρτερ, το You Never Know και το Everywhere I Roam. Μετά από μια μάχη με την πολιομυελίτιδα, ο Φερέρ εργάστηκε ως ντισκ τζόκεϊ στο Τέξας και το Άρκανσο και μετακόμισε στο Μεξικό για να δουλέψει το μυθιστόρημα Tito's Hat (εκδόθηκε το 1940).
Οι πρώτοι του ρόλοι ήταν σε ένα ξανανέβασμα των Kind Lady (1940) και στο Cue for Passion (1940).[21][22]
Columbia Pictures
Ο Φερέρ υπέγραψε συμβόλαιο στην Columbia Pictures ως σκηνοθέτης διαλόγων.
Μεταξύ των ταινιών στις οποίες δούλεψε ήταν Louisiana Hayride (1944), They Live in Fear (1944), Sergeant Mike (1944), Πάλι μαζί (1944), Meet Miss Bobby Socks (1944), Let's Go Steady (1944), Ten Cents a Dance (1945) και Χίλιες και μία νύχτες της Χαλιμά (1945).
Μπρόντγουεϊ
Τελικά, επέστρεψε στο Μπρόντγουεϊ, όπου πρωταγωνίστησε στο Strange Fruit (1945–46). Το σκηνοθέτησε ο Χοσέ Φερέρ (απλή συνωνυμία). Στη συνέχεια σκηνοθέτησε ο ίδιος τον Χοσέ Φερέρ στην παράσταση του 1946 Συρανό ντε Μπερζεράκ.[23] Εργάστηκε ως βοηθός στο Ο σταυρός του μαρτυρίου (1947), σε σκηνοθεσία Τζον Φορντ στο Μεξικό. Μαζί με τους Γκρέγκορι Πεκ, Ντόροθι Μακγουάιρ και Τζόζεφ Κότεν ίδρυσε το θέατρο La Jolla Playhouse στο Σαν Ντιέγκο.
Κινηματογραφικός ηθοποιός
Ο Φερέρ έκανε το ντεμπούτο του στην οθόνη με πρωταγωνιστικό ρόλο στο Λευκές κηλίδες (1949), υποδυόμενος έναν μαύρο που παριστάνει τον λευκό. Η ταινία ήταν αμφιλεγόμενη αλλά πολύ επιτυχημένη.[24]
RKO και Χάουαρντ Χιουζ
Ο Φερέρ έπαιξε έναν δεύτερο ρόλο στο Γεννημένη για το κακό με πρωταγωνίστρια την Τζόαν Φοντέιν (1950) στην εταιρεία RKO, σε σκηνοθεσία Νίκολας Ρέι. Στο ίδιο στούντιο, σκηνοθέτησε την Κλοντέτ Κολμπέρ στον Αόρατο διώκτη (1950) και έκανε τη σκηνοθεσία (μόνος ή συνεργατικά) στα Η δίψα της βεντέτας (1950), Προθεσμία θανάτου (1951) και Μακάο με τους Ρόμπερτ Μίτσαμ και Τζέιν Ράσελ (1952). Πρωταγωνίστησε ως ταυρομάχος στο Ματωμένη αρένα δίπλα στη Μιροσλάβα και τον Άντονι Κουίν (1951) του Ρόμπερτ Ρόσεν στην Columbia. Ο Φερέρ πάλεψε με τον Άρθουρ Κένεντι για τη Μαρλέν Ντίτριχ στη Σειρήνα του καμπαρέ (1952), σε σκηνοθεσία Φριτς Λανγκ από την RKO.
MGM
Ο Φερέρ πήγε στην MGM αντικαθιστώντας τον Φερνάντο Λάμας ως κακοποιός στο Σκαραμούς, ο εκδικητής δίπλα στην Τζάνετ Λι (1952). Η ταινία, ιδιαίτερα αξιοσημείωτη για μια κορυφαία ξιφομαχία μεταξύ του Φερέρ και του Στιούαρτ Γκρέιντζερ, σημείωσε τεράστια επιτυχία. Το στούντιο τον κράτησε για τη Λιλή (1953) (τον πρωταγωνιστικό χαρακτήρα υποδύεται η Λέσλι Καρόν). Ήταν μια ακόμη μεγάλη επιτυχία. Η ταινία Σααντία, η φλογερή (1953), την οποία γύρισε ο Φερέρ με τον Κορνέλ Γουάιλντ, ήταν αποτυχία, αλλά Οι ιππόται της στρογγυλής τραπέζης (1954), όπου ο Φερέρ έπαιζε τον βασιλιά Αρθούρο δίπλα στον Ρόμπερτ Τέιλορ και την Άβα Γκάρντνερ, ήταν επιτυχία. Ο Φερέρ γνώρισε την ηθοποιό Όντρεϊ Χέπμπορν σε μαι δεξίωση και ήθελε να ανεβάσουν μια παράσταση μαζί. Εμφανίστηκαν στο Ondine (1954) στο Μπρόντγουεϊ και παντρεύτηκαν το 1954.
Ευρώπη
Ο Φερέρ πήγε στην Ιταλία για να γυρίσει Proibito (1954) δίπλα στη Λέα Μασσάρι και στην Αγγλία για τη Νυχτερίδα (1955) με τον Άντονι Κουέιλ. Καμία ταινία δεν προβλήθηκε ευρέως, αλλά το Πόλεμος και ειρήνη (1956) είχε μεγάλη επιτυχία. Ο Φερέρ έπαιξε τον πρίγκιπα Αντρέι, συμπρωταγωνιστώντας με την τότε σύζυγό του Όντρεϊ Χέπμπορν και τον Χένρι Φόντα. Στη Γαλλία, συμπρωταγωνίστησε με την Ίνγκριντ Μπέργκμαν και τον Ζαν Μαρέ στο Έλενα (1956), σε σκηνοθεσία Ζαν Ρενουάρ.
Ηνωμένες Πολιτείες
Οι Φερέρ και Χέπμπορν γύρισαν το Mayerling (1957) για την αμερικανική τηλεόραση που κυκλοφόρησε και στις αίθουσες σε ορισμένες χώρες. Ο Φερέρ επέστρεψε στην MGM για να γυρίσει Η σάρκα έχει δικαιώματα (1957), που ήταν μεγάλη αποτυχία. Έκανε δύο ταινίες για την 20th Century Fox: μια διασκευή του Ο ήλιος ανατέλλει ξανά (1957) με τους Τάιρον Πάουερ, Άβα Γκάρντνερ, Έρολ Φλιν και Ζιλιέτ Γκρεκό και την πολεμική ταινία Αγάπη στον πόλεμο (1958) με την Ντάνα Γουίντερς. Στην MGM, έπαιξε έναν από τους τρεις τελευταίους ανθρώπους στη Γη στο Ο κόσμος, η σάρκα και ο Διάβολος δίπλα στον Χάρι Μπελαφόντε (1959), μία ακόμη αποτυχία. Ο Φερέρ πήγε στην Ιταλία για να πρωταγωνιστήσει στην ταινία με βρικόλακες Ηδονή μέχρι θανάτου (1960) του Ροζέ Βαντίμ με την Έλσα Μαρτινέλι. Μετά τη αγγλική ταινία τρόμου, Τα χέρια του Όρλακ (1960) με τον Κρίστοφερ Λι, πρωταγωνίστησε στην ιταλική περιπέτεια Charge of the Black Lancers (1962). Ήταν ένα από τα πολλά αστέρια όπως των Φρανσουάζ Αρνούλ, Σαρλ Αζναβούρ και Ζαν-Κλοντ Μπριαλί στο Ο Διάβολος και οι 10 εντολές (1962) και στο The Longest Day (1962). Έκανε μια κάμεο εμφάνιση στο Καυτό Παρίσι (1964), όπου έπαιζε η σύζυγός του και ο Γουίλιαμ Χόλντεν, και έπαιξε τον Μάρκο Αυρήλιο στο Η πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (1964) δίπλα στη Σοφία Λόρεν, τον Στίβεν Μπόιντ και τον Άλεκ Γκίνες.
Τηλεόραση
Ο Φερέρ στη συνέχεια στράφηκε στην τηλεόραση, σκηνοθετώντας κάποια επεισόδια της σειράς The Farmer's Daughter (1963–66). Έπαιξε έναν δεύτερο ρόλο στην ταινία Το σεξ και το μοναχικό κορίτσι (1964), με πρωταγωνιστές τους Τόνι Κέρτις, Νάταλι Γουντ, Χένρι Φόντα και Λορίν Μπακόλ. Από το 1981 έως το 1984, εμφανιζόταν δίπλα στην Τζέιν Γουάιμαν στη σειρά Φάλκον Κρεστ (όντας και σκηνοθέτης αρκετών επεισοδίων). Έπαιξε έναν ρεπόρτερ σε ένα επεισόδιο του Κολόμπο με πρωταγωνίστρια την Αν Μπάξτερ. Εμφανίστηκε δίπλα στη Σιντ Τσαρίς σε ένα επεισόδιο της σειράς Η συγγραφέας ντετέκτιβ με την Άντζελα Λάνσμπερι σε δύο τηλεοπτικές μίνι σειρές, τα Μέγας Πέτρος: Ο τσάρος των τσάρων (1986) με τον Μαξιμίλιαν Σελ στον ομώνυμο ρόλο και Dream West (1986). Μετέπειτα ταινίες του είναι τα Eye of the Widow (1991) με τον Ρίτσαρντ Τσάμπερλεϊν και Catherine the Great (1995) με πρωταγωνίστρια την Κάθριν Ζέτα-Τζόουνς.
Παραγωγός
Ο Φερέρ έκανε την παραγωγή και πρωταγωνίστησε στη βιογραφική ταινία Ελ Γκρέκο (1966), υποδυόμενος τον διάσημο ζωγράφο Δομήνικο Θεοτοκόπουλο. Έκανε επίσης την παραγωγή του Περίμενε μέχρι να νυχτώσει (1967), με πρωταγωνίστρια την Όντρεϊ Χέπμπορν, μια ακόμη μεγάλη επιτυχία.
Αυτός και η Χέπμπορν χώρισαν το 1968.
Τα τελευταία χρόνια
Ο Φερέρ εργάστηκε ως επί το πλείστον ως ηθοποιός στη δεκαετία του 1970, δουλεύοντας πολύ στην Ιταλία. Μεταξύ των έργων του ήταν A Time for Loving (1972) με την Μπριτ Έκλαντ, Ο Αντίχριστος (1974) Επιθεωρητής Μπράνιγκαν (1974), ένα αστυνομικό δράμα που διαδραματίζεται στο Λονδίνο με πρωταγωνιστή τον Τζον Γουέιν, Επιχείρησις: "Σιωπή" (1975) και Morte sospetta di una minorenne (1975), και τα δύο τελευταία του Σέρτζιο Μαρτίνο, Μοιραίο λάθος (1975), που γυρίστηκε στη Γερμανία με συμπρωταγωνιστή τον Κλάους Κίνσκι, Ο κουρσάρος των ωκεανών (1976), L'avvocato della mala (1977), Ο βιασμός μιας γυναίκας με κίτρινη πιτζάμα (1977) δίπλα στον Ρέι Μιλάντ, I gabbiani volano basso (1977) με τη Ναταλί Ντελόν.
Στις ΗΠΑ, έπαιξε στα Τσακάλια της ασφάλτου (1978), Κινυγοί άγριων πολεμιστών (1978) δίπλα στον Λι Μέιτζορς και The Fifth Floor (1979). Το 1979, συμμετείχε σε ένα επεισόδιο της σειράς Η επιστροφή του Αγίου. Στην Ευρώπη, έπαιξε στις ταινίες Ο επισκέπτης της Κολάσεως (1979) μαζί με τον Γκλεν Φορντ, Νύχτα τρόμου στην πόλη (1980), Το νησί του καταραμένου ηφαιστείου (1980), Στη φωλιά των κροκοδείλων (1980), και οι δύο τελευταίες με την Μπάρμπαρα Μπαχ, και Το ουρλιαχτό των κανιβάλων (1980). Πήγε στη Γερμανία για το Λιλί Μαρλέν (1981) του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ με τη Χάνα Σιγκούλα και τον Τζιανκάρλο Τζιανίνι.
Για τη συνεισφορά του στη βιομηχανία του κινηματογράφου, ο Μελ Φερέρ έχει ένα αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας στο Χόλυγουντ.
Remove ads
Προσωπική ζωή
Ο Φερέρ παντρεύτηκε πέντε φορές, με τέσσερις γυναίκες, με τις οποίες απέκτησε έξι παιδιά. Οι γυναίκες του ήταν:
- Η Φράνις Πίλτσαρντ, η πρώτη και τρίτη σύζυγός του, ηθοποιός που έγινε γλύπτρια.[25] Παντρεύτηκαν το 1937 και χώρισαν το 1939, αφού απέκτησαν μαζί ένα παιδί, το οποίο πέθανε πριν από το διαζύγιό τους.[26][27]
- Η Μπάρμπαρα Τριπ, την οποία ο Φερέρ παντρεύτηκε το 1940 και αργότερα χώρισε. Απέκτησαν δύο παιδιά: την Μέλα Φερέρ (1943 - ) και τον Κρίστοφερ Φερέρ (1944 - ).
- Η Φράνις Πίλτσαρντ, με την οποία ξαναπαντρεύτηκε 2η φορά το 1944 και χώρισαν το 1953, αφού απέκτησαν μαζί άλλα δύο παιδιά: την Πέπα Φιλίπα Φερέρ (1941 - ) και τον Μαρκ Φερέρ (1944 - ).
- Η Όντρεϊ Χέπμπορν, με την οποία ήταν παντρεμένοι από το 1954 έως το 1968. Απέκτησαν έναν γιο, τον Σον Χέπμπορν Φερέρ (1960 - ).
- Η Ελίζαμπεθ Σουκότιν, από το Βέλγιο, με την οποία ήταν παντρεμένοι από το 1971 έως τον θάνατό του το 2008.[26]
Πριν από το γάμο του με την Σουκότιν το 1971, ο Φερέρ είχε σχέση με την 29χρονη σχεδιάστρια εσωτερικών χώρων Τέσα Κένεντι.[28][29]
Εκτός από αγγλικά, ο Φερέρ μιλούσε επίσης άπταιστα ισπανικά και γαλλικά.
Θάνατος
Κάτοικος Καρπιντέρια στην Καλιφόρνια,[19] ο Φερέρ πέθανε από καρδιακή ανεπάρκεια σε ένα αναρρωτήριο στη Σάντα Μπάρμπαρα στις 2 Ιουνίου 2008, σε ηλικία 90 ετών.[23]
Φιλμογραφία
Remove ads
Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads