Πάολα Νικολέσκο

Η Πάολα Νικολέσκο, περισσότερο γνωστή ως "Πάολα" (1916-1990, πραγματικό όνομα Παυλίνα Σπηλιωτοπούλου-Νικολέσκο), ήταν Ελληνίδα σοπράνο, πρωταγωνίστρια της αθηναϊκής οπερέτας και γενικότερα του ελαφρού μουσικού θεάτρου, ιδίως κατά την εποχή του Μεσοπολέμου.

Πάολα Νικολέσκο
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Πάολα Νικολέσκο (Ελληνικά)
Γέννηση	1916 Αθήνα
Θάνατος	1990
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Ελληνικά
Ομιλούμενες γλώσσες	Ελληνικά
Σπουδές	Ωδείο Αθηνών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	τραγουδίστρια όπερας
δεδομένα

Βιογραφικά στοιχεία

Η Πάολα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1916, ως δεύτερο τέκνο, μετά την αδερφή της Μαρία, του Δημητρίου και της Αικατερίνης Σπηλιωτοπούλου. Η οικογένειά της μετοίκησε σύντομα στον Βόλο, όπου η Πάολα αργότερα φοίτησε στο ωδείο της πόλης. Εκεί την ανακάλυψε ο διευθυντής του Ωδείου Αθηνών ως εξαιρετικό ταλέντο και την έφερε στην Αθήνα, καλύπτοντας τα έξοδα των σπουδών της στο Ωδείο μέχρι την αποφοίτησή της ως αριστούχου.

Η πρώτη της εμφάνιση ήταν στη «Μάντρα» του Αττίκ το 1930, μόλις στα 14 της^[1]. Το 1931 πρωτοεμφανίστηκε σε οπερέτα, στο έργο «Τσιν-Τσι-Λα» (ιταλ. «Cin-Ci-Là») του Κάρλο Λομπάρντο^[2] με τον θίασο Παρασκευά Οικονόμου. Αργότερα σχημάτισε δικό της θίασο, με τον οποίο έδωσε επιτυχημένες παραστάσεις στην Αθήνα, αλλά και σε άλλες πόλεις και γειτονικές χώρες, ενώ μεταπολεμικά περιόδευσε και στην Αγγλία, τη Γαλλία και για μία δεκαετία στις ΗΠΑ.

Η Πάολα συνεργάστηκε μεταξύ άλλων με τον συνθέτη και στιχουργό Χρήστο Χαιρόπουλο, του οποίου αποτέλεσε την μούσα έμπνευσης. Μάλιστα αυτός της έγραψε αφιερωματικά το τραγούδι "Πάολα", το οποίο στη συνέχεια η ίδια πρωτοερμήνευσε.

Θεατρικές παραστάσεις

• "Τσιν-Τσι-Λα", οπερέτα (1931)
• "Η τετραπέρατη", επιθεώρηση (1932)
• "Όνειρο ήταν και πάει", οπερέτα (1933)
• "Κάτι άλλο", επιθεώρηση (1935)
• "Ακουαρέλλες", επιθεώρηση (1943) ^[3]
• "Ταμπλ ντοτ", επιθεώρηση-ρεβύ (1943)

Αξιόλογες ερμηνείες

• "Αγαπημένη μου χρόνια πολλά"
• "Αν βγουν αλήθεια"
• "Βασίλισσα, Βασίλισσα" ^[4]
• "Γιατί να με ζηλεύεις"
• "Γιατί να πεις πως μ' αγαπάς"
• "Γλυκιά μου Μόνικα"
• "Γυναίκες γυναίκες"
• "Γυναίκες τρελλές"
• "Δυο πράσινα μάτια"
• "Δωσ' μου λίγη αγάπη"
• "Έτσι αγαπήθηκαν" (σε σύνθεση της ιδίας)
• "Η Αθηναία"
• "Καταραμένη να 'σαι"
• "Κι όμως, κι όμως"
• "Ματάκια κλαμμένα"
• "Μη γελάς όταν στενάζω"
• "Μη πιστέψεις τη γυναίκα"
• "Όνειρο ήταν και πάει"
• "Πάμε στο άγνωστο"
• "Πάολα" ^[5]
• "Περιμένω γράμμα σου"
• "Πλάνο φιλί"
• "Ρεζεντά" ^[6]
• "Σαν έφυγες μακριά μου"
• "Τέτοια μάτια γαλανά" ^[7]
• "Της κιθάρας το κλάμα"
• "Της Κολομπίνας το φιλί" ^[8]
• "Τι είναι η γυναίκα"
• "Τι έχεις κι όλο κλαις"
• "Τι κι αν χαθείς"
• "Ψαροπούλα"

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Βιογραφικό της καλλιτέχνιδος από το "Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο" του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης, ιστότοπος http://greekarchivesinventory.gak.gr/
• Σύντομο βιογραφικό της Πάολας, από τον ιστότοπο retrodb.gr
• Πληροφορίες για κάποια τραγούδια της^{[νεκρός σύνδεσμος]}, από τον ιστότοπο του Ελληνικού Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου (elia.org)
• Πληροφορίες για κάποια τραγούδια της, από τον ιστότοπο kithara.gr

Βιβλιογραφία

• «Το λεξικό της ελληνικής μουσικής», Τάκης Καλογερόπουλος, εκδ. Γιαλλέλη (1998), Τόμος 4, σελ. 561-562