Κατάλογος τελικών Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου

Το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου είναι διεθνής ποδοσφαιρική διοργάνωση, η οποία καθιερώθηκε το 1930 με το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο, που έλαβε χώρα στην Ουρουγουάη. Στη διοργάνωση συμμετέχουν οι εθνικές ομάδες ανδρών των ομοσπονδιών που είναι μέλη της FIFA, του αθλητικού οργανισμού που διοικεί παγκοσμίως το ποδόσφαιρο. Το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου διοργανώνεται κάθε τέσσερα χρόνια, με εξαίρεση τις διοργανώσεις του 1942 και το του 1946 που δεν διεξήχθησαν λόγω του Δευτέρου Παγκοσμίου Πόλεμου.

Κατάλογος τελικών Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου

Ίδρυση	1930
Αριθμός ομάδων	32 (στην τελική φάση) 211 (στα προκριματικά του 2018)
Τρέχων κάτοχος	Αργεντινή (3ος τίτλος) (2022)
Περισ. κατακτήσεις	Βραζιλία (5 τίτλοι)
Πολυμέσα σχετικά με τη διοργάνωση
wikidata (π • σ • ε )

Η Γερμανία πανηγυρίζοντας μετά τη νίκη επί της Αργεντινής στον Τελικό του Παγκόσμιου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου το 2014.

Το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 2022 έλαβε χώρα στο Κατάρ και είναι το τελευταίο που διεξήχθη προς το παρόν. Νικήτρια ήταν η ομάδα της Αργεντινής. Η επόμενη διοργάνωση θα λάβει χώρα από τις 11 Ιουνίου έως τις 19 Ιουλίου 2026 και θα φιλοξενηθεί σε 16 πόλεις σε τρία έθνη της Βορείου Αμερικής: Καναδάς, Μεξικό και Ηνωμένες Πολιτείες.

Ο τελικός είναι ο τελευταίος σε σειρά αγώνας που διεξάγεται και το αποτέλεσμα αναδεικνύει την πρωταθλήτρια εθνική ομάδα. Αν μετά από 90 λεπτά το αποτέλεσμα είναι ισόπαλο, προστίθενται 30 λεπτά της παράτασης. Εάν το αποτέλεσμα εξακολουθεί να είναι ισόπαλο και μετά την ολοκλήρωση της παράτασης, οι δύο ομάδες εκτελούν πέναλτι. Η ομάδα που θα σκοράρει τα περισσότερα πέναλτι ανακηρύσσεται τότε νικήτρια.^[1] Ο τελικός έχει αποφασιστεί να είναι μονός αγώνας. Μοναδική εξαίρεση ήταν το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1950, όπου η νικήτρια της διοργάνωσης ήταν η νικήτρια ενός ομίλου που αποτελούταν από 4 ομάδες (Ουρουγουάη, Βραζιλία, Σουηδία και Ισπανία). Η νίκη της Ουρουγουάης επί της Βραζιλίας στην τελευταία αγωνιστική με 2-1 στο Ριο Ντε Τζανέιρο, καθόρισε την τελική βαθμολογία μεταξύ των δύο πρώτων στον όμιλο. Από τότε αυτός ο αγώνας αναγνωρίζεται από τη FIFA ως ο de facto τελικός του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1950.^[2]

Στα 22 Παγκόσμια Κύπελλα που έχουν διοργανωθεί, 81 εθνικές ομάδες έχουν συμμετάσχει τουλάχιστον μια φορά. Από αυτές, 13 έχουν φτάσει στον τελικό, ενώ 8 έχουν κατακτήσει το τρόπαιο.^{[σημ. 1]} Με πέντε κύπελλα, η Βραζιλία είναι η πιο επιτυχημένη ομάδα του θεσμού, καθώς επίσης και η μόνη ομάδα που έχει συμμετάσχει σε όλες τις διοργανώσεις του Παγκοσμίου Κυπέλλου.^[4] Η Ιταλία και η Γερμανία έχουν κατακτήσει από τέσσερις τίτλους.

Τρεις τίτλους έχει η Αργεντινή, δύο τίτλους έχουν η Ουρουγουάη και η Γαλλία, ενώ από ένα Κύπελλο έχουν η Αγγλία και η Ισπανία. Το τρόπαιο της Γερμανίας στη διοργάνωση του 2014 αποτελεί τον πρώτο τίτλο της ενωμένης Γερμανίας (τα προηγούμενα τρία κύπελλα τα είχε κατακτήσει ως Εθνική Δυτικής Γερμανίας). Επίσης, η Εθνική Γερμανίας έγινε η πρώτη ευρωπαϊκή ομάδα που κατέκτησε Παγκόσμιο Κύπελλο στην Αμερική, Νότια ή Βόρεια.^[5]

Η εθνική ομάδα που κερδίζει στον τελικό λαμβάνει το Τρόπαιο Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου και το όνομά της αναγράφεται, με χάραξη επί τόπου, αμέσως μετά τη λήξη του τελικού, στο κάτω μέρος του τροπαίου.

Οι τελικοί του 1970 και του 1994, καθώς και του 1986, του 1990 και του 2014 είναι μέχρι και σήμερα οι μόνοι τελικοί στους οποίους αγωνίστηκαν οι ίδιες ομάδες (Βραζιλία - Ιταλία και Γερμανία - Αργεντινή αντίστοιχα). Ο τελικός του 1934 παραμένει ο τελευταίος τελικός μεταξύ ομάδων που συμμετείχαν και οι δύο για πρώτη φορά σε τελικό.^{[σημ. 2]}

Κατάλογος τελικών

Ο ακόλουθος πίνακας παρουσιάζει τους 22 τελικούς της διοργάνωσης.^[2]

Λίστα των Τελικών

†	Αποτέλεσμα μετά από παράταση
*	Ο αγώνας οδηγήθηκε στα πέναλτι (σκορ των πέναλτι)

Έτος	Νικητής	Σκορ	Φιναλίστ	Γήπεδο	Τοποθεσία	Θεατές
1930	Ουρουγουάη	4–2	Αργεντινή	Εστάδιο Σεντενάριο	Μοντεβιδέο, Ουρουγουάη	68.346
1934	Ιταλία	2–1 †	Τσεχοσλοβακία	Στάντιο Νατσιονάλε ΠΝΦ	Ρώμη, Ιταλία	55.000
1938	Ιταλία	4–2	Ουγγαρία	Σταντ Ολιμπίκ Υβ-ντυ-Μανουάρ	Παρίσι, Γαλλία	45.000
1950	Ουρουγουάη	2–11	Βραζιλία	Στάδιο Μαρακανά	Ρίο ντε Τζανέιρο, Βραζιλία	173.850
1954	Δυτική Γερμανία	3–2	Ουγγαρία	Στάδιο Βάνκντορφ	Βέρνη, Ελβετία	62.500
1958	Βραζιλία	5–2	Σουηδία	Στάδιο Ρασούντα	Σόλνα, Σουηδία	49.737
1962	Βραζιλία	3–1	Τσεχοσλοβακία	Στάδιο Νασιονάλ	Σαντιάγο, Χιλή	68.679
1966	Αγγλία	4–2 †	Δυτική Γερμανία	Στάδιο Γουέμπλεϊ	Λονδίνο, Αγγλία	96.924
1970	Βραζιλία	4–1	Ιταλία	Στάδιο Αζτέκα	Πόλη του Μεξικού, Μεξικό	107.412
1974	Δυτική Γερμανία	2–1	Ολλανδία	Ολυμπιακό στάδιο	Μόναχο, Δυτική Γερμανία	78.200
1978	Αργεντινή	3–1 †	Ολλανδία	Στάδιο Μονουμεντάλ	Μπουένος Άιρες, Αργεντινή	71.483
1982	Ιταλία	3–1	Δυτική Γερμανία	Σαντιάγο Μπερναμπέου	Μαδρίτη, Ισπανία	90.000
1986	Αργεντινή	3–2	Δυτική Γερμανία	Στάδιο Αζτέκα	Πόλη του Μεξικού, Μεξικό	114.600
1990	Δυτική Γερμανία	1–0	Αργεντινή	Ολυμπιακό Στάδιο	Ρώμη, Ιταλία	73.603
1994	Βραζιλία	0–0 * (3–2)	Ιταλία	Ρόουζ Μπόουλ	Πασαντίνα, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής	94.194
1998	Γαλλία	3–0	Βραζιλία	Σταντ ντε Φρανς	Σαιν-Ντενί, Γαλλία	80.000
2002	Βραζιλία	2–0	Γερμανία	Διεθνές Στάδιο	Γιοκοχάμα, Ιαπωνία	69.029
2006	Ιταλία	1–1 * (5–3)	Γαλλία	Ολυμπιακό Στάδιο	Βερολίνο, Γερμανία	69.000
2010	Ισπανία	1–0 †	Ολλανδία	Σόκερ Σίτι	Γιοχάνεσμπουργκ, Νότια Αφρική	84.490
2014	Γερμανία	1–0 †	Αργεντινή	Στάδιο Μαρακανά	Ρίο ντε Τζανέιρο, Βραζιλία	74.738
2018	Γαλλία	4–2	Κροατία	Στάδιο Λουζνικί	Μόσχα, Ρωσία	78.011
2022	Αργεντινή	3–3 * (4–2)	Γαλλία	Εθνικό Στάδιο	Λουσαΐλ, Κατάρ	88.966

Υποσημειώσεις

• ¹ Δεν ήταν ο τελικός, αλλά η τελευταία αγωνιστική στον όμιλο.

Αποτελέσματα ανά χώρα

Χάρτης των τροπαιούχων χωρών.

Το τρόπαιο έχουν κατακτήσει συνολικά οκτώ διαφορετικές εθνικές ομάδες, ενώ στον τελικό έχουν συμμετάσχει δεκατρείς διαφορετικές εθνικές ομάδες. Πολυνίκης της διοργάνωσης είναι η Βραζιλία με πέντε τρόπαια. Τις περισσότερες παρουσίες σε τελικό έχει η Γερμανία, με οκτώ συμμετοχές.

Εθνική Ομάδα	Τίτλοι	Φιναλίστ	Έτη κατάκτησης	Έτη φιναλίστ
Βραζιλία	5	2	1958, 1962, 1970, 1994, 2002	1950, 1998
Δυτική Γερμανία/Γερμανία	4	4	1954, 1974, 1990, 2014	1966, 1982, 1986, 2002
Ιταλία	4	2	1934, 1938, 1982, 2006	1970, 1994
Αργεντινή	3	3	1978, 1986, 2022	1930, 1990, 2014
Γαλλία	2	2	1998, 2018	2006, 2022
Ουρουγουάη	2	0	1930, 1950	—
Αγγλία	1	0	1966	—
Ισπανία	1	0	2010	—
Ολλανδία	0	3	—	1974, 1978, 2010
Ουγγαρία	0	2	—	1938, 1954
Τσεχοσλοβακία	0	2	—	1934, 1962
Σουηδία	0	1	—	1958
Κροατία	0	1	—	2018

Αποτελέσματα ανά Συνομοσπονδία

Στους τελικούς των Παγκοσμίων Κυπέλλων έχουν συμμετάσχει εθνικές ομάδες από μόνο δύο συνομοσπονδίες: την ΟΥΕΦΑ και την ΚΟΝΜΕΜΠΟΛ. Η ΟΥΕΦΑ υπερτερεί στο σύνολο, τόσο στις συμμετοχές όσο και στις κατακτήσεις.

Συνομοσπονδία	Τίτλοι	Φιναλίστ	Εθνική Ομάδα	Τίτλοι	Φιναλίστ
UEFA	12	17	Δυτική Γερμανία/Γερμανία	4	4
			Ιταλία	4	2
			Γαλλία	2	2
			Αγγλία	1	0
			Ισπανία	1	0
			Ολλανδία	0	3
			Ουγγαρία	0	2
			Τσεχοσλοβακία	0	2
			Σουηδία	0	1
			Κροατία	0	1
ΚΟΝΜΕΜΠΟΛ	10	5	Βραζιλία	5	2
			Αργεντινή	3	3
			Ουρουγουάη	2	0

Σημειώσεις

1. Η FIFA έχει κατηγοριοποιήσει τις παρακάτω εθνικές ομάδες ως τις ίδιες για τήρηση των αρχείων: Δυτική Γερμανία/Γερμανία, Τσεχοσλοβακία/Τσεχία, Γιουγκοσλαβία/Σερβία και ΕΣΣΔ/Ρωσία.^[3]
2. Τυπικά και στον τελικό του 1958 αγωνίζονταν δύο ομάδες που συμμετείχαν πρώτη φορά σε τελικό, αλλά η συμμετοχή της Βραζιλίας στον de facto τελικό του 1950 θεωρείται γενικά ως προηγούμενη «τελική» συμμετοχή για την ομάδα.