Αλέξανδρος της Γεωργίας
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Αλέξανδρος, γεωργιανά: ალექსანდრე ბატონიშვილი Αλεξάντρε μπατονισβίλι (1770–1844) ήταν Γεωργιανός βασιλικός πρίγκιπας (batonishvili) από τον Οίκο των Μπαγκρατιόνι, ο οποίος ηγήθηκε πολλών εξεγέρσεων κατά της ρωσικής κυριαρχίας στη Γεωργία. Ήταν γνωστός ως Εσκαντάρ Μιρζά ( اسکندرمیرزا) στην Περσία, τσάρεβιτς Αλεξάντρ Ιρακλίεβιτς (Царевич Александр Ираклиевич) στη Ρωσία και Αλεξάντερ Μιρζά στη Δυτική Ευρώπη.
Αλέξανδρος της Γεωργίας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | ალექსანდრე (Γεωργιανά) |
Γέννηση | 1770[1] Βασίλειο του Κάρτλι και της Καχετίας |
Θάνατος | 1844[1] Ταμπρίζ |
Τόπος ταφής | Ιράν |
Χώρα πολιτογράφησης | Γεωργία |
Θρησκεία | Γεωργιανή Ορθόδοξη Εκκλησία |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Ηρακλής Γρουζίνσκι |
Γονείς | Ηρακλής Β΄ της Γεωργίας και Darejan Dadiani |
Αδέλφια | Princess Elene of Georgia Μιριάν της Γεωργίας Αντώνιος Β΄ της Γεωργίας Βαχτάνγκ-Αλμασχάν της Γεωργίας Γεώργιος ΙΒ΄ της Γεωργίας Ιουλόν της Γεωργίας Παρναόζ της Γεωργίας Princess Anastasia of Georgia |
Οικογένεια | Δυναστεία των Μπαγκρατιόνι |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Ήταν γιος τού προτελευταίου βασιλιά τού βασιλείου τού Κάρτλι και τού Καχέτι στην ανατολική Γεωργία, Ηρακλή Β΄, ο οποίος τού ανέθεσε διάφορα στρατιωτικά και διοικητικά καθήκοντα. Μετά το τέλος τού Ηρακλή το 1798, εναντιώθηκε στην ανάρρηση τού ετεροθαλούς αδελφού του Γεωργίου ΙΒ΄ και στο ανανεωμένο αίτημαη τού νέου βασιλιά για ρωσική προστασία. Μετά τη ρωσική προσάρτηση της Γεωργίας το 1801, ο Αλέξανδρος έφυγε από τη χώρα και πέρασε δεκαετίες σε μία σειρά από προσπάθειες να υπονομεύσει τον ρωσικό έλεγχο της πατρίδας του. Τελικά, η στήριξη τού Αλέξανδρου στην περσική ενίσχυση και στους βορειο-καυκάσιους μισθοφόρους του, τού στέρησε τη λαϊκή υποστήριξη. Μετά την ήττα της τελευταίας μεγάλης εξέγερσής του το 1812, ο Αλέξανδρος εγκαταστάθηκε οριστικά στην Περσία, όπου απεβίωσε στην αφάνεια το 1844.