Αμπντούρ Ραχμάν Χαν
Εμίρης του Αφγανιστάν / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Αμπντούρ Ραχμάν Χαν (παστού: عبد رحمان خان) (μεταξύ 1840 και 1844 – 1 Οκτωβρίου 1901) ήταν Εμίρης του Αφγανιστάν από το 1880 έως το 1901.[4]
Αμπντούρ Ραχμάν Χαν | |
---|---|
Ο Αμπντούρ Ραχμάν Χαν | |
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | عبد رحمان خان (Πάστο) |
Γέννηση | 1844[1][2] Καμπούλ |
Θάνατος | 1 Οκτωβρίου 1901 Καμπούλ |
Τόπος ταφής | Καμπούλ |
Χώρα πολιτογράφησης | Αφγανιστάν |
Θρησκεία | Σουνιτισμός |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Νασρουλάχ Χαν Χαμπιμπουλάχ Χαν |
Γονείς | Μοχαμάντ Αφζάλ Χαν[3] |
Συγγενείς | Sardar Muhammad Ishaq Khan (ξάδελφος) |
Οικογένεια | Δυναστεία των Μπαρακζάι |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | εμίρης |
Βραβεύσεις | Μεγαλόσταυρος Ιππότης του Τάγματος του Λουτρού |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Ήταν ο τρίτος γιος του Μοχαμάντ Αφζάλ Χαν, και εγγονός του Ντοστ Μοχαμάντ Χαν. Ο Αμπντούρ Ραχμάν Χαν αποκατέστησε την αφγανική κυβέρνηση μετά την αταξία που ακολούθησε τον Β΄ Αγγλοαφγανικό Πόλεμο.
Έγινε γνωστός ως o Σιδηρούς Εμίρης επειδή η διακυβέρνησή του χαρακτηριζόταν από στρατιωτικό δεσποτισμό που βασιζόταν σε έναν καλά διορισμένο στρατό με διοίκηση από αξιωματούχους απόλυτα υποταγμένους με άκαμπτη θέληση και ελεγχόμενοι από ένα ευρύτατο σύστημα κατασκοπείας,[5] και για τη διάλυση εξεγέρσεων διάφορων φυλών οι οποίες καθοδηγούνταν από τους συγγενείς του[6] μία εκ των οποίων είχε ως αποτέλεσμα τη δολοφονία και απομάκρυνση του 60% του πληθυσμού των Χάζαρων.[7]