Αφρικανοί Πυγμαίοι
From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι Αφρικανοί Πυγμαίοι (ή Πυγμαίοι του Κονγκό, «Αφρικανοί κυνηγοί-συλλέκτες τροπικών δασών»[1]) είναι ομάδα εθνοτήτων ιθαγενών της Κεντρικής Αφρικής, κυρίως στη λεκάνη του Κονγκό, που παραδοσιακά ακολουθεί τον τρόπο ζωής του τροφοσυλλέκτη και του κυνηγού-τροφοσυλλέκτη. Χωρίζονται σε τρεις, κατά προσέγγιση, γεωγραφικές ομάδες:
- Η δυτική Bambenga, ή Mbenga ( Καμερούν, Γκαμπόν, Δημοκρατία του Κονγκό, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία),
- Η ανατολική Μπαμπούτι, ή Μπούτι, της λεκάνης του Κονγκό (ΛΔΚ)
- Η κεντρική και νότια Batwa, ή Τούα ( Ρουάντα, Μπουρούντι, ΛΔΚ, Τανζανία, Ουγκάντα, Ζάμπια, Αγκόλα και Ναμίμπια). Η πιο διασκορπισμένη (και πιο μεταβλητή στη φυσιολογία και τον τρόπο ζωής) Νότια Τούα ομαδοποιείται επίσης με τον όρο Πυγμοειδείς (αγγλικά Pygmoid).
Διακρίνονται για το μικρό ανάστημά τους, φαινόμενο που αναφέρεται, στην ανθρωπολογική βιβλιογραφία, ως «πυγμισμός». Υποτίθεται ότι προέρχονται από την αρχική επέκταση, κατά τη Μέση Λίθινη Εποχή, των ανατομικά σύγχρονων ανθρώπων στην Κεντρική Αφρική, αν και επηρεάστηκαν σημαντικά από μεταγενέστερες μεταναστεύσεις από τη Δυτική Αφρική. Κατά την πρώτη καταγραφή τους, τον 19ο αιώνα, οι πληθυσμοί των Πυγμαίων περιορίζονται σε μια συγκριτικά μικρή περιοχή εντός της Κεντρικής Αφρικής, σε μεγάλο βαθμό αποδεκατισμένοι από την προϊστορική επέκταση των Μπαντού, και μέχρι σήμερα επηρεασμένοι ευρέως από την υποδούλωση στα χέρια των γειτονικών ομάδων Μπαντού, Ουμπάνγκι και του Κεντρικού Σουδάν.[2]
Οι περισσότερες σύγχρονες ομάδες Πυγμαίων είναι μόνο εν μέρει τροφοσυλλέκτες και εν μέρει εμπορεύονται με γειτονικούς αγρότες για την απόκτηση καλλιεργούμενων τροφίμων και υλών. Καμία ομάδα δεν ζει βαθιά στο δάσος, χωρίς πρόσβαση σε αγροτικά προϊόντα.[3] Συνολικός αριθμός περίπου 900.000 Πυγμαίων εκτιμάται ότι ζούσαν στα δάση της Κεντρικής Αφρικής το 2016, με περίπου το 60% αυτού του αριθμού να βρίσκεται στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό.[4] Ο αριθμός δεν περιλαμβάνει πληθυσμούς Νότιων Twa, οι οποίοι ζουν εκτός του δασικού περιβάλλοντος της Κεντρικής Αφρικής, εν μέρει σε περιβάλλοντα ανοιχτών βάλτων ή ερήμου.
Επιπλέον, οι Δυτικοαφρικανοί κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες μπορεί να κατοικούσαν στη δυτική Κεντρική Αφρική πριν από το 32.000 π.Χ. και στη Δυτική Αφρική από το 16.000 - 12.000 π.Χ. μέχρι το 1000 π.Χ. ή κάποια χρονική περίοδο μετά το 1500 π.Χ.[5][6][7][8] Οι Δυτικοαφρικανοί κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες, πολλοί από τους οποίους κατοικούσαν στην περιοχή δάσους-σαβάνας, τελικά αφομοιώθηκαν πολιτισμικά και αναμίχθηκαν με μεγαλύτερες ομάδες Δυτικοαφρικανών γεωργών, όπως συνέβη με τους μετανάστες αγρότες που μιλούσαν Μπαντού και τις συναντήσεις τους με κυνηγούς-τροφοσυλλέκτες της Κεντρικής Αφρικής.[5]