Ο Βίνσεντ βαν Γκογκ (Vincent Willem van Gogh, προφορά στα ολλανδικά: Φίνσεντ φαν Χοχ) (30 Μαρτίου 1853 – 29 Ιουλίου 1890) ήταν Ολλανδός ζωγράφος. Εν ζωή, το έργο του δεν σημείωσε επιτυχία ούτε ο ίδιος αναγνωρίστηκε ως σημαντικός καλλιτέχνης. Ωστόσο, μετά το θάνατό του, η φήμη του εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα και σήμερα αναγνωρίζεται ως ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους όλων των εποχών.
Γρήγορες Πληροφορίες Βίνσεντ βαν Γκογκ, Όνομα στη μητρική γλώσσα ...
Βίνσεντ βαν Γκογκ |
---|
|
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Vincent van Gogh (Ολλανδικά) |
---|
Γέννηση | 30 Μαρτίου 1853 Ζούντερτ[1][2] |
---|
Θάνατος | 29 Ιουλίου 1890 Ωβέρ-συρ-Ουάζ[3][1] |
---|
Αιτία θανάτου | τραύμα από πυροβολισμό |
---|
Συνθήκες θανάτου | αυτοκτονία |
---|
Τόπος ταφής | Auvers-Sur-Oise Communal Cemetery (49°4′31″ s. š., 2°10′44″ v. d.) |
---|
Κατοικία | Monastery of Saint-Paul-de-Mausole (1889–1890) Cuesmes Maison Van Gogh (1879–1880)[4] |
---|
Εθνικότητα | Ολλανδοί[1] |
---|
Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο των Κάτω Χωρών[5] |
---|
Σπουδές | Académie royale des Beaux-Arts και Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών[6] |
---|
Ιδιότητα | ζωγράφος[7][8][9], σκιτσογράφος[7][8][9] και χαράκτης[7][10][8] |
---|
Γονείς | Θεόδωρος βαν Γκογκ και Anna Carbentus van Gogh |
---|
Αδέλφια | Wil van Gogh (αδελφή) Τεό βαν Γκογκ (αδελφός) Κορ βαν Γκογκ (αδελφός) Elisabeth van Gogh (αδελφή) Anna Cornelia van Gogh (αδελφή) |
---|
Κίνημα | Μεταϊμπρεσιονισμός[11] και εξπρεσιονισμός |
---|
Είδος τέχνης | τοπιογραφία[12][1], Νεκρή φύση[12][1], προσωπογραφία[12][1], αστικό τοπίο[1], interior view[1], αυτοπροσωπογραφία[1] και χριστιανική τέχνη[1] |
---|
Καλλιτεχνικά ρεύματα | Μεταϊμπρεσιονισμός[11] και εξπρεσιονισμός |
---|
Σημαντικά έργα | Οι Πατατοφάγοι, Καφέ Τεράς τη Νύχτα, Η έναστρη νύχτα[13], Υπνοδωμάτιο στην Αρλ, Ηλιοτρόπια, Self-Portrait with Bandaged Ear, Landscape with a Carriage and a Train, Σιταροχώραφο με Κοράκια και Head of an Old Peasant Woman with White Cap |
---|
Χορηγός/οί | Τεό βαν Γκογκ |
---|
Υπογραφή |
---|
|
Σχετικά πολυμέσα |
δεδομένα (π • σ • ε
) |
Κλείσιμο
Η επίδρασή του στα μεταγενέστερα κινήματα του εξπρεσιονισμού, του φωβισμού αλλά και εν γένει της αφηρημένης τέχνης, θεωρείται καταλυτική.