Βίρτους
From Wikipedia, the free encyclopedia
Στη ρωμαϊκή μυθολογία η Βίρτους (Virtus) ήταν η θεότητα της γενναιότητας και της στρατιωτικής ισχύος, η προσωποποίηση της ρωμαϊκής δύναμης. Στην ελληνική μυθολογία ταυτιζόταν με την Αρετή.
Η Βίρτους σχετιζόταν με τον θεό Χόνος (Honos) που ήταν η προσωποποίηση της τιμής, και συχνά τιμάται μαζί με αυτόν. Το 210 π.Χ.[1][2] ο Marcus Claudius Marcellus έκανε τα σχέδια για την κατασκευή κοινού ναού για τις δύο θεότητες, αλλά το κολέγιο των ποντιφικών αντέδρασε με την αιτιολογία ότι αν γινόταν ένα θαύμα στον ναό δεν θα ήξεραν οι ιερείς σε ποιόν θεό να αποδώσουν τιμές. Έτσι κατασκευάστηκαν ξεχωριστοί ναοί για τον Χόνος και τη Βίρτους. Ο ναός της Βίρτους κατασκευάστηκε κοντά στην πύλη Καπένα και ανακαινίστηκε αργότερα από τον Βεσπιανό.
Η Βίρτους εμφανίζεται με πολλά πρόσωπα, π.χ. σε νομίσματα έχει τη μορφή γέρου ή νεαρού άνδρα. Το 1776 η Αμερικάνικη πολιτεία της Βιρτζίνια στο νέο νόμισμα των τεσσάρων δολαρίων είχε στη μία πλευρά τη μορφή της Βίρτους.