Εθνική Βιβλιοθήκη του Βελγίου From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Βασιλική Βιβλιοθήκη του Βελγίου (στα γαλλικά, Bibliothèque royale de Belgique • στα φλαμανδικά: Koninklijke Bibliotheek België, ονομάζεται επίσης και Albertina), είναι η εθνική βιβλιοθήκη του Βελγίου. Η ιστορία της αρχίζει στο τέλος του Μεσαίωνα, από τη βιβλιοθήκη των Δουκών της Βουργουνδίας.
Βασιλική Βιβλιοθήκη του Βελγίου | |
Ίδρυση | 1837 |
---|---|
Τοποθεσία | Βέλγιο, |
Συντεταγμένες | 50°50′40″N 4°21′23″E |
Συλλογή | |
Μέγεθος | 6 εκατομμύρια τεκμήρια |
Πρόσβαση και χρήση | |
Επισκέπτες | δημόσια |
Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
Η έδρα της βρίσκεται στο Mont des Arts (λόφος των τεχνών), στο κέντρο των Βρυξελλών. Διαθέτει σημαντικές βιβλιογραφικές συλλογές, χειρόγραφα και όλα τα βιβλία που εκδίδονται στη χώρα ή βιβλία που εκδίδονται στο εξωτερικό από Βέλγους πολίτες. Είναι ταυτόχρονα έδρα του Κέντρου Αμερικανικών Σπουδών, ενώ συνεργάζεται με διάφορα πολιτιστικά και ακαδημαϊκά ιδρύματα σε όλη τη χώρα[1].
Η Βασιλική Βιβλιοθήκη του Βελγίου με την δομή που ξέρουμε σήμερα ιδρύθηκε το 1837 και άνοιξε για το κοινό το 1839. Το 1842, οι παλιές συλλογές που είχαν παραχωρηθεί στην πόλη των Βρυξελλών αποκτήθηκαν από τη νέα Βασιλική Βιβλιοθήκη.
Η νέα εγκατάσταση εμπλουτίστηκε με πολυάριθμες ιδιωτικές συλλογές κατά τον 19ο αιώνα, συμπεριλαμβανομένων των συλλογών του Van Hulthem και του Fétis. Ομοίως, τον 20ό αιώνα, απορρόφησε τη βιβλιοθήκη του οίκου των Arenberg και τις συλλογές του Jules Vandenpeereboom.
Τα σημερινά κτίρια της βιβλιοθήκης κτίστηκαν μεταξύ 1954 και 1969, ταυτόχρονα με το αρχιτεκτονικό σύνολο που σχηματίστηκε από το συγκρότημα Mont des Arts(Αγγλικά), του οποίου αποτελεί τη μία πλευρά.
Από το 1958, η Βασιλική Βιβλιοθήκη του Βελγίου στεγάζει στους χώρους της τα Αρχεία και το Μουσείο Λογοτεχνίας (AML)[2], το κέντρο τεκμηρίωσης και έρευνας για τη λογοτεχνική, θεατρική και συντακτική κληρονομιά του γαλλόφωνου Βελγίου.
Σε συνεργασία με άλλες επιστημονικές βιβλιοθήκες στο Βέλγιο, καλύπτει τις ανάγκες πληροφόρησης σε όλους τους τομείς της έρευνας, 2., τόσο από τις δικές της συλλογές όσο και από πληροφορίες που συλλέγει από αλλού. Στα πλαίσια των συνεργασιών της μεταξύ βιβλιοθηκών, εκπροσωπείται σε οργανισμούς και σε δραστηριότητες που αφορούν την λειτουργία της και σε εξειδικευμένους τομείς.
Οι κύριες δραστηριότητες της είναι:
Η βιβλιοθήκη διατηρεί:
Η βιβλιοθήκη διαθέτει έξι εξειδικευμένα τμήματα, συγκεκριμένα: Πολύτιμο αποθεματικό, Χάρτες και σχέδια, Μουσική, Γραφείο εκτυπώσεων, Γραφείο χειρογράφων και Νομίσματα και μετάλλια. Η συλλογή νομισμάτων περιέχει ένα από τα πιο πολύτιμα νομίσματα στον τομέα της νομισματικής, ένα τετράδραχμο της Σικελίας του 5ου αιώνα. [3]
Το Μουσικό Τμήμα της Βασιλικής Βιβλιοθήκης του Βελγίου θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα κέντρα του Βελγίου για τη διατήρηση και τη μελέτη αρχείων που σχετίζονται με τη μουσική. Διατηρεί μια πλούσια συλλογή από εκατοντάδες χιλιάδες χειρόγραφες και έντυπες παρτιτούρες, περίπου 100.000 ηχογραφήσεις, μια μεγάλη συλλογή αλληλογραφίας, έντυπα έργα, προγράμματα συναυλιών, αφίσες, φωτογραφίες και άλλα εικονογραφικά αρχεία, για να μην αναφέρουμε διάφορα αντικείμενα όπως μετάλλια, προτομές, μουσικά όργανα. Παρόλο που τα περισσότερα αρχεία που σχετίζονται με τη μουσική της Βασιλικής Βιβλιοθήκης βρίσκονται στο τμήμα μουσικής, ορισμένα πρόσθετα έργα βρίσκονται στα τμήματα χειρογράφων, σπάνιων βιβλίων κτλ...
Το Μουσικό Τμήμα ιδρύθηκε το 1965, με περισσότερα από 5.000 έντυπα και χειρόγραφα αρχεία που αποτελούσαν την ιδιωτική συλλογή του σημαντικού Βέλγου μουσικολόγου του 19ου αιώνα François-Joseph Fétis(Αγγλικά), που αποκτήθηκε από τη Βασιλική Βιβλιοθήκη το 1872. Αυτή η Συλλογή του Fétis είναι σημαντική πηγή για τη μελέτη της πρώιμης μουσικής και περιέχει μια σειρά από σημαντικά αρχεία όπως το αυτόγραφο χειρόγραφο του Johann Sebastian Bach - Suite in G minor.[4] Μεταξύ των παλαιότερων κομματιών της Συλλογής του Fétis είναι αρκετά χειρόγραφα του τέλους του 15ου αιώνα του Johannes Tinctoris.
Το Μουσικό Τμήμα φροντίζει να αποκτήσει είτε με δωρεές είτε με αγορές αρχεία που σχετίζονται με βέλγους μουσικοσυνθέτες όπως οι André-Ernest-Modeste Grétry, Henri Vieuxtemps, César Franck, Eugène Ysaÿe και Guillaume Lekeu, για να μην αναφέρουμε και άλλες ευρωπαϊκές προσωπικότητες όπως οι Albert Roussel, Darius Milhaud, Franz Liszt, Béla Bartók και Edvard Grieg. Πιο πρόσφατα, η αγορά των συλλογών του Marc Danval και του Eric Mathot εμπλούτισε τις συλλογές του Μουσικού Τμήματος με δεκάδες χιλιάδες ηχογραφήσεις και παρτιτούρες τζαζ, και άλλα είδη μουσικής από το Βέλγιο και το εξωτερικό. Μέσω νόμιμης κατάθεσης, η Μουσική Διεύθυνση αποκτά επίσης σημαντικό αριθμό μουσικολογικών έργων και παρτιτούρες που εκτυπώνονται στο Βέλγιο.
Το τμήμα χειρογράφων της βιβλιοθήκης είναι ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο, περιέχει περίπου 35.000 χειρόγραφα, συμπεριλαμβανομένων 4.500 μεσαιωνικών κωδικών. Η συλλογή χειρογράφων που δημιουργήθηκε από τον Philippe le Hardi στη συνέχεια αναπτύχθηκε σημαντικά από τον Philippe le Bon και αποτέλεσε τον αρχικό πυρήνα της Βασιλικής Βιβλιοθήκης. Μέρος αυτής της συλλογής χάθηκε κατά τη διάρκεια της πυρκαγιάς στο παλάτι Coudenberg και άλλο μέρος κλέφτηκε κατά τη διάρκεια της γαλλικής κατοχής. Μεταξύ των χιλίων περίπου πολύτιμων χειρογράφων της Βιβλιοθήκης των Δουκών της Βουργουνδίας μετά τον θάνατο του Καρόλου του Τολμηρού, περίπου 300 χειρόγραφα εκτίθενται τώρα στο μουσείο KBR, στους τοίχους της ίδιας της βιβλιοθήκης.
Τα πολύτιμα χειρόγραφα φυλάσσονται σε διάφορα πυρίμαχα χρηματοκιβώτια και μπορούν να προβληθούν μόνο μετά από θετική απάντηση σε γραπτό αίτημα. Τα αντίγραφα είναι διαθέσιμα χωρίς προηγούμενο αίτημα.
Συχνά δανείζονται χειρόγραφα έργα για προσωρινές εκθέσεις. Τα δάνεια έχουν αυστηρούς όρους και καλύπτονται από ασφάλεια για αρκετά εκατομμύρια δολάρια στα πιο πολύτιμα έργα.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.