Γεπίδες
From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι Γεπίδες, λατινικά: Gepidae, Gipedae, αρχ. ελλην.: Γεπίδαι, Γιπέδαι, ήταν μία ανατολικογερμανική φυλή που ζούσε στην περιοχή των σύγχρονων κρατών Ρουμανίας, Ουγγαρίας και Σερβίας, περίπου μεταξύ των βουνών Τίσα, Σάβα και Καρπαθίων. Λέγεται ότι είχαν τη θρησκεία και τη γλώσσα των Γότθων και των Βανδάλων.
Αναφέρονται για πρώτη φορά από ρωμαϊκές πηγές τον 3ο αι. Τον 4ο αι. ήταν μεταξύ των λαών, που ενσωματώθηκαν στην Ουννική αυτοκρατορία, στην οποία αποτελούσαν σημαντικό μέρος. Μετά το τέλος τού Αττίλα, οι Γεπίδες υπό τον αρχηγό τους Αρδάρικ, ηγήθηκαν μίας συμμαχίας άλλων λαών που ήταν στην αυτοκρατορία, και νίκησαν τους γιους τού Αττίλα και τους εναπομείναντες συμμάχους τους στη μάχη του Νεδάο το 454. Οι Γεπίδες και οι σύμμαχοί τους ίδρυσαν στη συνέχεια βασίλεια στον Μέσο Δούναβη, που συνόρευαν με τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Το βασίλειο των Γεπιδών ήταν ένα από τα πιο σημαντικά και μακροχρόνια από αυτά, με επίκεντρο το Σίρμιον,, και μερικές φορές η επικράτειά τους αναφέρεται ως Γεπιδία. [2] Κάλυπτε ένα μεγάλο μέρος της πρώην ρωμαϊκής επαρχίας της Δακίας, βόρεια του Δούναβη, και -σε σύγκριση με άλλα βασίλεια τού Μέσου Δούναβη- παρέμενε σχετικά μη εμπλεκόμενο με τη Ρώμη.
Οι Γεπίδες ηττήθηκαν από τους Λομβαρδούς και τους Αβάρους έναν αιώνα αργότερα το 567, όταν η Κωνσταντινούπολη δεν τους υποστήριξε. Μερικοί Γεπίδες ενώθηκαν με τους Λομβαρδούς στην επακόλουθη κατάκτηση της Ιταλίας, κάποιοι μετακόμισαν στη Ρωμαϊκή επικράτεια και άλλοι Γεπίδες ζούσαν ακόμη στην περιοχή τού παλαιού βασιλείου τους, μετά την κατάκτησή του από τους Αβάρους.
Ελάχιστοι αρχαιολογικοί χώροι απέμειναν, που με σιγουριά μπορούν να τους αποδοθούν. Μετά την εγκατάστασή τους στη λεκάνη των Καρπαθίων, ο πληθυσμός τους επικεντρώθηκε κυρίως γύρω από τους ποταμούς Szamos και Körös, αλλά δεν αναμειγνύονταν με άλλα έθνη. [3]