Γιούλια Τιμοσένκο
Ουκρανή πολιτικός / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Γιούλια Βολοντίμιριβνα Τιμοσένκο (Ю́лія Володи́мирівна Тимоше́нко, 27 Νοεμβρίου 1960) είναι Ουκρανή πολιτικός και πρωθυπουργός της Ουκρανίας από τις 24 Ιανουαρίου ως τις 8 Σεπτεμβρίου του 2005 και ξανά από τις 18 Δεκεμβρίου 2007 ως τις 4 Μαρτίου 2010.
Γιούλια Τιμοσένκο | |
---|---|
Πρωθυπουργός της Ουκρανίας | |
Περίοδος 18 Δεκεμβρίου 2007 – 4 Μαρτίου 2010 | |
Πρόεδρος | Βίκτορ Γιούστσενκο |
Προκάτοχος | Βίκτορ Γιανουκόβιτς |
Διάδοχος | Αλεξάντερ Τουρτσίνοφ |
Περίοδος 24 Ιανουαρίου 2005 – 8 Σεπτεμβρίου 2005 | |
Πρόεδρος | Βίκτορ Γιούστσενκο |
Προκάτοχος | Μίκολα Αζάροβ |
Διάδοχος | Γιούρι Γεχανούροφ |
Προσωπικά στοιχεία | |
Γέννηση | 27 Νοεμβρίου 1960 (59 ετών), Ντνιπροπετρόφσκ |
Εθνότητα | Ουκρανική |
Υπηκοότητα | Ουκρανική |
Πολιτικό κόμμα | Πανουκρανική Ένωση |
Σύζυγος | Oleksandr Tymoshenko (από 1979) |
Παιδιά | Yevhenia Tymoshenko |
Σπουδές | Dnipro University of Technology Εθνικό Πανεπιστήμιο Όλεγκ Γκόντσαρ στο Ντνίπρο |
Επάγγελμα | Πολιτικός Οικονομολόγος |
Βραβεύσεις | Miner's Glory 2nd class Miner's Glory 3rd class Order of the Great September Revolution 1969 (2009) Order of the holy Great Martyr Barbara 2nd class (1998) Σταυρού Παναγίου Τάφου (2009) |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Γεννήθηκε στις 27 Νοεμβρίου του 1960 και είναι αρχηγός του κόμματος της Πανουκρανικής Ένωσης «Πατρίδα» καθώς επίσης και του "Συνασπισμού Τιμοσένκο". Προτού ανέλθει στην πρωθυπουργία και γίνει η πρώτη γυναίκα Πρωθυπουργός στη χώρα της, η Τιμοσένκο διαδραμάτισε σημαίνοντα ρόλο στην Πορτοκαλί Επανάσταση και τα δυτικά ΜΜΕ της έδωσαν το προσωνύμιο της "Ιωάννας της Λωρραίνης της Ουκρανίας".[1] Πριν γίνει πολιτικός σταδιοδρόμησε ως επιχειρηματίας στο χώρο της βιομηχανίας φυσικού αερίου και έγινε πλούσια, μια από τους "ολιγάρχες" των πρώην Σοβιετικών Δημοκρατιών.
Στις 28 Ιουλίου του 2005 ψηφίστηκε από το περιοδικό "Φορμπς" ως η τρίτη ισχυρότερη γυναίκα στον πλανήτη, μετά την Κοντολίζα Ράις και τη Γου Γι.[2]
Το 2009 έλαβε το χρίσμα από το κόμμα της για τις προεδρικές εκλογές του 2010, στις οποίες ηττήθηκε από τον Βίκτορ Γιανουκόβιτς. Μετά την ήττα της, ασκήθηκε εναντίον της δίωξη για κακοδιαχείρηση την περίοδο της θητείας της και καταδικάστηκε σε φυλάκιση επτά ετών. Η δίωξη και η καταδίκη της γενικά θεωρήθηκε προσπάθεια πολιτικής της εξόντωσης. Αποφυλακίστηκε το 2014, έπειτα από τις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στην Ουκρανία. Αμέσως μετά την αποφυλάκισή της, εμφανίστηκε στην πλατεία Ανεξαρτησίας και απευθύνθηκε στους διαδηλωτές, ζητώντας τους να συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις. Η Τιμοσένκο μπορεί να διεκδικήσει ξανά την Πρωθυπουργία ή την Προεδρία της Ουκρανίας, καθώς η καταδίκη της θεωρείται ως μη γενόμενη σύμφωνα με νόμο που ψήφισε η Ουκρανική βουλή.