From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Μαρία Γκλόρια Μακαπαγκάλ Αρόγιο (Maria Gloria Macapagal-Arroyo, 5 Απριλίου 1947) είναι πολιτικός από τις Φιλιππίνες, που χρημάτισε πρόεδρος της χώρας από το 2001 ως τις 20 Ιουνίου 2010. Είναι η δεύτερη γυναίκα που ανέλαβε αρχηγός κράτους της χώρας, μετά την Κορασόν Ακίνο.
Γεννήθηκε ως Maria Gloria Macaraeg Macapagal στη Λουμπάο της Παμπάνγκα στις 5 Απριλίου του 1947[15]. Κόρη του 9ου Προέδρου της χώρας, Ντιοσδάδο Μακαπαγκάλ, σπούδασε Οικονομικά στις Φιλιππίνες και στις ΗΠΑ[16]. Παντρεύτηκε το 1968 τον Χοσέ Μιγκέλ Αρόγιο (Jose Miguel Arroyo) (1946-), με τον οποίο απέκτησε 3 παιδιά. Το 1978 έκανε Μάστερ στο πανεπιστήμιο της Ατενέο ντε Μανίλα και έπειτα διδακτορικό στις Οικονομικές επιστήμες από το πανεπιστήμιο των Φιλιππίνων, το 1985[17] .
Δίδαξε σε διάφορα πανεπιστήμια ως το 1987 και αποφάσισε να ασχοληθεί με την πολιτική το 1992, χρονιά κατά την οποία εκλέγεται στη Γερουσία για τριετή θητεία, όπως και το 1995. Ήδη το 1989 διορίστηκε υφυπουργός εμπορίου. Το 1998 γίνεται αντιπρόεδρος [18]στην κυβέρνηση του Τζόζεφ Εστράδα. Η θητεία της ως αντιπροέδρου ξεκίνησε στις 30 Ιουνίου του 1998. Η Αρόγιο είναι η πρώτη γυναίκα και η μοναδική ως σήμερα που έγινε αντιπρόεδρος στις Φιλιππίνες. Το 2001 ο Πρόεδρος κηρύσσεται έκπτωτος από τη Γερουσία, έπειτα από λαϊκή εξέγερση[19] και σκάνδαλο (κατηγορούνταν για διαφθορά).
Στις 20 Ιανουαρίου 2001, ημέρα απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου για τον Εστράδα, ο Στρατός προσέφερε την υποστήριξή του στην Αρόγιο[20]. Την ίδια μέρα η Αρόγιο ορκίστηκε Πρόεδρος, ενώ ο Εστράδα αμφισβήτησε τις εξουσίες της[21]. Λίγους μήνες μετά ο προκάτοχός της συνελήφθη. Υποστηρικτές του Εστράδα προέβησαν σε διαδηλώσεις διαμαρτυρίας το Μάιο του 2001 και επεχείρησαν να καταλάβουν το προεδρικό μέγαρο,με σκοπό να εξαναγκάσουν σε παραίτηση την Αρόγιο.[22] Τέσσερα άτομα πέθαναν και 100 τραυματίστηκαν στις συγκρούσεις ανάμεσα στους ταραχοποιούς και στις δυνάμεις ασφαλείας.[22][23] Η πρόεδρος κήρυξε τη Μανίλα σε κατάσταση πολιορκίας και διατάχθηκε η σύλληψη των ηγετών της αντιπολίτευσης, οι οποίοι ήταν οι πρωταίτιοι των ταραχών και κατηγορήθηκαν για συνωμοσία με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης.[22] Έπειτα από μία εβδομάδα άρθηκε η κατάσταση πολιορκίας.[23] Στις ενδιάμεσες βουλευτικές εκλογές του 2001 κέρδισαν οι φιλοκυβερνητικοί υποψήφιοι.
Στις 27 Ιουλίου του 2003, η Αρόγιο απειλήθηκε από ανταρσία στο στρατό, αλλά με τηλεοπτικό της μήνυμα «έβαλε στη θέση τους» τα πράγματα. Οι 321 ένοπλοι στασιαστές, αυτοαποκαλούμενοι "Bagong Katipuneros"[24] Τελικά οι στασιαστές παραδόθηκαν και ένας συνεργάτης του Εστράδα συνελήφθη ως υπαίτιος για την απόπειρα πραξικοπήματος.
Στις 10 Μαΐου του 2004 η Αρόγιο επανεξελέγη Πρόεδρος, καθώς κέρδισε άνετη νίκη στις εκλογές, με αντίπαλο τον πρώην κινηματογραφικό αστέρα Φερνάντο Πόε Τζούνιορ[25]. Ορκίστηκε στις 30 Ιουνίου 2004, στο νησί Cebu, και ήταν η πρώτη Πρόεδρος που ορκίστηκε στο μέρος αυτό. Η εκλογική της νίκη αμφισβητήθηκε[26][27] .
Στις 24 Φεβρουαρίου 2006, έγινε νέα απόπειρα πραξικοπήματος εναντίον της και η ίδια κήρυξε το στρατιωτικό νόμο[28]. Ακολούθησε ογκώδης διαδήλωση της αντιπολίτευσης, που διαλύθηκε βίαια από την αστυνομία. Παράλληλα, η κυβέρνηση επέβαλε περιορισμούς στον Τύπο και στα ΜΜΕ.[29] Στις 29 Νοεμβρίου του 2007 ομάδα στρατιωτικών, μεταξύ των οποίων 12 υπόδικοι για παλαιότερη πραξικοπηματική απόπειρα, κατέλαβαν κεντρικό ξενοδοχείο της Μανίλας στο Μακάτι ζητώντας την απομάκρυνση της Αρόγιο. Εν συνεχεία επιβλήθηκε απαγόρευση κυκλοφορίας τη νύχτα.[30] Η νέα εξέγερση τερματίστηκε με την επέμβαση του στρατού σχεδόν αναίμακτα, με απολογισμό 2 ελαφρά τραυματίες[31]. Λίγες ημέρες μετά την ανταρσία, το περιφερειακό δικαστήριο του Μακάτι απήλλαξε των κατηγοριών περί εξέγερσης όλους τους 14 μη στρατιωτικούς που ενεπλάκησαν στο περιστατικό και διέταξε την απελευθέρωσή τους.
Το 2010 την διαδέχθηκε στο προεδρικό αξίωμα ο Μπενίνιο Ακίνο.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.