Δυναστεία των Αργεαδών
δυναστεία της αρχαίας Μακεδονίας / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Δυναστεία των Αργεαδών (αρχαία ελληνικά: Ἀργεάδαι) ήταν αρχαίος ελληνικός βασιλικός οίκος. Ήταν η επικρατούσα δυναστεία της Μακεδονίας περίπου από το 700 έως το 310 π.Χ.. Η παράδοσή τους, όπως περιγράφεται σε αρχαιοελληνική ιστοριογραφία, προέρχεται από το Άργος, (παίρνοντας έτσι το όνομα «Αργεάδες»).[1][2]
Ἀργεάδαι | |
---|---|
Χώρα | Μακεδονία |
Προγονικός οίκος | Ηρακλείδες (Τήμενος) |
Τίτλοι | Βασιλεύς της Μακεδονίας, Βασιλεύς της Περσίας, Φαραώ της Αιγύπτου, Ηγεμών της Ελληνικής Συμμαχίας, Στρατηγός Αυτοκράτωρ της Ελλάδας |
Ιδρυτής | Περδίκκας Α' |
Τελευταίος ηγεμόνας | Αλέξανδρος Δ' |
Ίδρυση | 808 π.Χ. |
Διάλυση | 310 π.Χ. |
Νεότεροι κλάδοι | Πτολεμαῖοι (;) |
Εθνικότητα | Έλληνες |
Αρχικά οι άρχοντες της ομώνυμης φυλής,[3] στην εποχή του Φιλίππου του Β’ είχαν αυξήσει την επιρροή τους, με αποτέλεσμα να συμπεριλάβουν στην διοίκηση της Μακεδονίας όλες τις βόρειες περιοχές της Μακεδονίας. Τα πιο εξέχοντα μέλη του οίκου ήταν ο Φίλιππος Β' της Μακεδονίας και ο Αλέξανδρος ο Μέγας, υπό την αρχηγία των οποίων το Βασίλειο της Μακεδονίας άρχισε να κατακτά έδαφος στην νότια Ελλάδα, νίκησε την Αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών και επεκτάθηκε έως την Αίγυπτο και την Ινδία.