Εδουάρδος Μπρους
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Εδουάρδος Μπρους, κόμης του Κάρικ (Νορμ. Γαλλικά : Edward de Brus, Ιρλ. : Edubard a Briuis, Σκωτ. Γαελικά : Eideard or Iomhair Bruis, περί το 1280 - 14 Οκτωβρίου 1318) ήταν ένας από τους νεώτερους γιους του Ρόμπερτ ντε Μπρους, 6ου λόρδου του Άναντεϊλ και της Μάρτζορι, κόμισσας του Κάρικ και ένας από τους νεώτερους αδελφούς του θρυλικού Ροβέρτου Μπρους. Υποστήριξε τον αδελφό του σε όλες τις προσπάθειες να διεκδικήσει τον θρόνο της Σκωτίας, ο ίδιος διεκδίκησε τον θρόνο της Ιρλανδίας, στέφθηκε Υψηλός βασιλιάς της Ιρλανδίας αλλά σύντομα ηττήθηκε και έπεσε στη μάχη του Φώγκαρτ.[4] Δεν είναι βέβαιο αν ήταν τρίτος ή τέταρτος γιος των γονέων του, ο μεγαλύτερος ήταν ο Ροβέρτος ακολουθούσε ο Νηλ ντε Μπρους, ο ίδιος ήταν τρίτος ή τέταρτος πίσω και από τον Αλέξανδρο. Δεν είναι γνωστή η ημερομηνία που γεννήθηκε αλλά σίγουρα δεν είχε μεγάλη διαφορά ηλικίας με τον Ροβέρτο που γεννήθηκε το 1274, ήταν ικανός να πολεμήσει το 1307 και του δόθηκε σε λίγο η διοίκηση ανεξάρτητου τμήματος στρατού. Ο Ιρλανδός ιστορικός Σον Ντάφυ αναφέρει ότι μεγάλωσε στην Ιρλανδία με τους Ο'Νήλ του Ούλστερ και ο ιστορικός Άρτσι Ντάνκαν (1926 - 2017) βεβαιώνει ότι την ίδια περίοδο πέρασε πολύ χρόνο με τους Μπισέτς των Γκλεν του Άντριμ.[5] Η πρακτική αυτή ήταν συνηθισμένη στα Σκωτσέζικα και στα Ιρλανδικά έθιμα και μπορεί να εξηγήσει την μετέπειτα συμπεριφορά του.
Εδουάρδος Μπρους | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1275 |
Θάνατος | 14 Οκτωβρίου 1318[1] Faughart |
Αιτία θανάτου | πεσών σε μάχη |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | στρατιωτικός ηγέτης |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Isabella of Strathbogie[2] Eleanor de Ross[2] |
Τέκνα | Alexander de Brus, Earl of Carrick[3] Thomas de Bruce[3] |
Γονείς | Ρόμπερτ ντε Μπρους, 6ος λόρδος του Άναντεϊλ[3] και Μάρτζορι, κόμισσα του Κάρικ[3] |
Αδέλφια | Ισαβέλλα Μπρους Χριστίνα Μπρους Μαρία Μπρους Ροβέρτος Α΄ της Σκωτίας Αλέξανδρος ντε Μπρους Νηλ ντε Μπρους Τόμας ντε Μπρους Elizabeth Bruce |
Οικογένεια | Οίκος του Μπρους |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Πόλεμοι/μάχες | Wars of Scottish Independence |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Earl of Carrick |
δεδομένα |
Ο Εδουάρδος πολέμησε πάντοτε στο πλευρό του Ροβέρτου και τον στήριξε σε όλες τις προσπάθειες να ανέβει στον θρόνο της Σκωτίας, οι τρεις αδελφοί του Νηλ, Τόμας Μπρους και Αλέξανδρος Μπρους εκτελέστηκαν από τους Άγγλους αλλά ο ίδιος επέζησε. Είχε σημαντικό ρόλο στην κατάληψη των κάστρων της νότιο-δυτικής Σκωτίας από τους Άγγλους (1313), λόγω μιας άδικης κρίσης του με τον διοικητή του κάστρου του Στέρλινγκ κλήθηκαν οι Αγγλικές δυνάμεις να υπερασπιστούν το κάστρο. Ακολούθησε η μάχη του Μπάνοκμπερν στις 24 Ιουνίου 1314, στην οποία ο ίδιος ήταν διοικητής ενός Σκωτσέζικου στρατιωτικού σώματος.[6] Την περίοδο 1309 - 1314 ο Εδουάρδος δημιούργησε την κομητεία του Κάρικ έναν τίτλο που κατείχε ο από μητέρα παππούς του Νηλ ντε Κάρικ, η μητέρα του και ο μεγαλύτερος αδελφός του. Δεν είναι γνωστό αν παντρεύτηκε, είχε έναν νόθο γιο τον Αλέξανδρο Μπρους που θα κληρονομήσει αργότερα την κομητεία του πατέρα του.[7][8] Στις αρχές του 14ου αιώνα η Ιρλανδία δεν είχε Υψηλό βασιλιά από την εποχή που ο Ρόρι Οκόννορ είχε εκθρονιστεί από τον γιο του (1186), η χώρα ήταν διασπασμένη σε τμήματα που τα κυβερνούσαν Άγγλο - Ιρλανδικές δυναστείες. Το 1258 μερικές από τις δυναστείες αυτές και εκλέκτορες εξέλεξαν στην θέση του Υψηλού βασιλιά τον Μπρίαν Ουα Νιλ που θα ηττηθεί ωστόσο από τους Νορμανδούς στην μάχη του Ντάουνπατρικ (1260)