Ελεονώρα της Ναβάρρας
βασίλισσα της Ναβάρρας / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Ελεονώρα της Ναβάρρας (Leonor, 2 Φεβρουαρίου 1426 - 12 Φεβρουαρίου 1479)[4] από τον Οίκο της Τραστάμαρα, αντιβασίλισσα της Ναβάρρας (1455 - 1479) και για σύντομο χρονικό διάστημα βασίλισσα της Ναβάρρας (1479), ήταν το μικρότερο παιδί και κόρη του Ιωάννη Β΄ της Αραγωνίας και της Λευκής Α΄ της Ναβάρρας.[5] Διετέλεσε για ένα σύντομο χρονικό διάστημα βασίλισσα της Ναβάρρας (1479), στέφθηκε βασίλισσα στις 28 Ιανουαρίου 1479 στην Τουδέλα.[6] Τα Κορτές της Παμπλόνα κήρυξαν την Ελεονώρα στις 9 Αυγούστου 1427 νόμιμη διάδοχο των γονέων της, μετά τον θάνατο της μητέρας της ο πατέρας της κατέλαβε την Ναβάρρα.
Ελεονώρα της Ναβάρρας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 2 Φεβρουαρίου 1426 Ολίτε |
Θάνατος | 12 Φεβρουαρίου 1479[1] Τουντέλα |
Τόπος ταφής | Lescar |
Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Ναβάρρας |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ηγεμόνας |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Γκαστόν Δ΄ της Φουά (από 1436)[2][3] |
Τέκνα | Γκαστόν της Βιάνα[2] Ιωάννης του Ναρμπόν[2] Μαργαρίτα της Φουά[2] Αικατερίνη της Φουά, κόμισσα του Κανντάλ Πέτρος των Φουά, ο Νεότερος Μαρί ντε Φουά Ιάκωβος του Μονφόρ Joan of Foix, Countess of Armagnac |
Γονείς | Ιωάννης Β΄ της Αραγωνίας[2] και Λευκή Α΄ της Ναβάρρας[2] |
Αδέλφια | Λευκή Β΄ της Ναβάρρας Φερδινάνδος Β΄ της Αραγωνίας (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα) Κάρολος, πρίγκιπας της Βιάνα[2] Αλφόνσος δε Αραγόν υ Εσκόβαρ (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα) Martin of Aragon, Heir of Sicily (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα) Ιωάννα της Αραγωνίας (ετεροθαλής αδελφή από πατέρα) |
Οικογένεια | Οίκος της Τραστάμαρα |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Βασιλέας της Ναβάρρας (Ιανουάριος 1479 – Φεβρουάριος 1479) |
Υπογραφή | |
Θυρεός | |
δεδομένα |
Παντρεύτηκε τον Γκαστών Β΄, κόμη της Φουά (1441), μετακινήθηκε με τον σύζυγο της στο Μπήρν.[7] Ο πατέρας της αποκλήρωσε την αδελφή της Λευκή Β΄ της Ναβάρρας και τον αδελφό της Κάρολο της Βιάνα (1455) για χάρη της Ελεονώρας η οποία μετακινήθηκε στην Σανγκουέσα. Συνέχισε να διατηρεί την αντιβασιλεία μετά τον θάνατο του αδελφού της Καρόλου (1461), η Συνθήκη του Ολίτ (1462) την οποία υπέγραψε ο πατέρας της αναγνώρισε τον ίδιο τον Ιωάννη Β΄ βασιλιά της Ναβάρρας ενώ η μεγαλύτερη αδελφή της Λευκή ήταν αιχμάλωτη υπό την φροντίδα της ίδιας της Ελεονώρας. Το 1464 η αδελφή της πέθανε δηλητηριασμένη, οι περισσότεροι θεώρησαν υπεύθυνη για τον θάνατο της τον πατέρα της και την ίδια την Ελεονώρα. Ο πατέρας της ήταν βασιλιάς της Ναβάρρας μέχρι τον θάνατο του (1479) στην συνέχεια ορκίστηκε βασίλισσα η ίδια η Ελεονώρα αλλά πέθανε αμέσως μετά σε δυο βδομάδες σε ηλικία 53 ετών. Ο μεγαλύτερος γιος της Γκαστών είχε πεθάνει πρόωρα (1470), την διαδέχθηκε ο εγγονός της Φραγκίσκος Φοίβος της Ναβάρρας γιος του Γκαστών.