Ελληνική απογραφή 1940
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η ελληνική απογραφή του 1940 ήταν η εικοστή τρίτη επίσημη απογραφή του ελληνικού κράτους. Διενεργήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 1940[1], δώδεκα μέρες πριν από την έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου (28 Οκτωβρίου 1940). Παρά το γεγονός ότι τα στοιχεία που συλλέχθηκαν θα έδιναν μια πλήρη απεικόνιση των δημογραφικών χαρακτηριστικών του πληθυσμού, καθώς συλλέχθηκαν στοιχεία μεταξύ άλλων για τη θρησκεία και τη γλώσσα, ωστόσο αυτά δεν επεξεργάστηκαν πλήρως, λόγω του πολέμου και της Κατοχής που ακολούθησε. Εξαιτίας αυτού, η μόνη δημοσίευση που διαθέτουμε δίδει την κατανομή του πραγματικού και νόμιμου πληθυσμού στις υφιστάμενες το 1940 διοικητικές ενότητες.
Απογραφές Πληθυσμού | ||
← 1928 | 1940 | → 1951 |
Ο συνολικός (πραγματικός) πληθυσμός ανήλθε σε 7.344.860 κατοίκους και παρουσίασε αύξηση, σε σχέση με την προηγούμενη απογραφή του 1928, κατά 1.140.176 κατοίκους. Η πυκνότητα του πληθυσμού ήταν 56,8 κάτοικοι ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Το 32,8% του πληθυσμού ζει σε αστικές περιοχές, το 14,8% σε ημιαστικές και το 52,4% σε αγροτικές περιοχές. Ο πληθυσμός της Περιφέρειας Διοικήσεως Πρωτευούσης ήταν 1.123.346. Η απογραφή κυρώθηκε με Βασιλικό Διάταγμα την 28η Ιανουαρίου του 1946 (ΦΕΚ 29/Α').