Ενβέρ Χότζα
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ενβέρ Χότζα (Enver Hoxha, 16 Οκτωβρίου 1908 – 11 Απριλίου 1985) ήταν Αλβανός πολιτικός και ηγέτης της Αλβανίας από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι τον θάνατό του το 1985, ως Πρώτος Γραμματέας του Αλβανικού Κόμματος Εργασίας. Ήταν πρόεδρος του Δημοκρατικού Μετώπου της Αλβανίας και αρχηγός των αλβανικών ενόπλων δυνάμεων από το 1944 μέχρι το θάνατό του. Διετέλεσε επίσης πρωθυπουργός από το 1944 έως το 1954 και επίσης κατά διαστήματα ως υπουργός Εξωτερικών και Υπουργός Άμυνας.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ενβέρ Χότζα Enver Hoxha | |
---|---|
Ο Ενβέρ Χότζα το 1985 | |
1ος Γραμματέας του Εργατικού Κόμματος της Αλβανίας | |
Περίοδος 8 Νοεμβρίου 1941 – 11 Απριλίου 1985 | |
Προκάτοχος | Το αξίωμα δημιουργήθηκε |
Διάδοχος | Ραμίζ Αλία |
22ος Πρωθυπουργός της Αλβανίας | |
Περίοδος 23 Οκτωβρίου 1944 – 19 Ιουλίου 1954 | |
Πρόεδρος | Ομέρ Νισάνι Χάτζι Λέσι |
Αναπληρωτής | Μισλίμ Πεζά Κότσι Τζότζε Μεχμέτ Σέχου |
Προκάτοχος | Ιμπραχίμ Μπιτσακτσίου |
Διάδοχος | Μεχμέτ Σέχου |
Υπουργός Εξωτερικών | |
Περίοδος 22 Μαρτίου 1946 – 23 Ιουλίου 1953 | |
Πρωθυπουργός | Ο ίδιος |
Προκάτοχος | Ομέρ Νισάνι |
Διάδοχος | Μπεχάρ Στύλλα |
Υπουργός Λαϊκής Άμυνας | |
Περίοδος 23 Οκτωβρίου 1944 – 31 Ιουλίου 1953 | |
Πρωθυπουργός | Ο ίδιος |
Διάδοχος | Μπετσίρ Μπαλούκου |
Προσωπικά στοιχεία | |
Γέννηση | 16 Οκτωβρίου 1908, Αργυρόκαστρο, Βιλαέτι των Ιωαννίνων, Οθωμανική Αυτοκρατορία |
Θάνατος | 11 Απριλίου 1985 Τίρανα, Λαϊκή Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Αλβανίας |
Εθνότητα | Αλβανός |
Υπηκοότητα | Αλβανία |
Πολιτικό κόμμα | Εργατικό Κόμμα Αλβανίας |
Σύζυγος | Nexhmije Hoxha |
Παιδιά | Ilir Hoxha |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Μονπελιέ |
Επάγγελμα | Πολιτικός |
Βραβεύσεις | Ήρωας της Αλβανίας Εθνικός ήρωας της Γιουγκοσλαβίας τάγμα του Λένιν Τάγμα του Σουβόροφ Α΄ τάξης Τάγμα του Ήρωα του Λαού Order of Skanderbeg |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Η 40χρονη περίοδος της εξουσίας του Χότζα χαρακτηριζόταν πολιτικά από την εξάλειψη της αντιπολίτευσης, ευρεία χρήση της θανατικής ποινής[1][2] ή πολύχρονων ποινών φυλάκισης για τους πολιτικούς του αντιπάλους και απελάσεις από τα σπίτια, όπου ζούσαν οι οικογένειές τους, και φυλάκισή τους σε απομακρυσμένα χωριά, που ελέγχονταν αυστηρά από την αστυνομία και τη μυστική αστυνομία (Σιγκουρίμι). Η κυβέρνησή του χαρακτηριζόταν επίσης από Σταλινικές μεθόδους εξόντωσης των συνεργατών του, που απειλούσαν την εξουσία του.[3] Οικονομικά, κατά την εποχή του, η Αλβανία εκβιομηχανίστηκε και γνώρισε ταχεία οικονομική ανάπτυξη και πρωτοφανή πρόοδο στους τομείς της εκπαίδευσης και της υγείας. Εστίασε στην ανοικοδόμηση της χώρας, που είχε ερημωθεί μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατασκευάζοντας την πρώτη σιδηροδρομική γραμμή της Αλβανίας, εξαλείφοντας τον αναλφαβητισμό και οδηγώντας την Αλβανία στο δρόμο της γεωργικής αυτάρκειας.[4]
Η κυβέρνηση του Χότζα χαρακτηριζόταν από τη διακηρυγμένη σταθερή προσήλωσή του στον αντιρεβιζιονιστικό Μαρξισμό-Λενινισμό από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 και μετά. Μετά τη ρήξη του με το Μαοϊσμό την περίοδο 1976-1978, πολλά Μαοϊκά κόμματα αυτοαναγορεύθηκαν χοτζαϊστικά. Η γνωστότερη ένωση των κομμάτων αυτών σήμερα είναι η Διεθνής Διάσκεψη Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων (Ενότητα και Πάλη).