Εξελληνισμός
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Εξελληνισμός είναι η ιστορική διάδοση του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και -σε μικρότερο βαθμό- της γλώσσας, σε ξένους λαούς που κατακτήθηκαν από Έλληνες ή μπήκαν με οποιονδήποτε τρόπο στη σφαίρα επιρροής τους, ιδιαίτερα κατά την Ελληνιστική περίοδο που ακολούθησε τις εκστρατείες του Μέγα Αλέξανδρου. Το αποτέλεσμα του εξελληνισμού, μεταξύ άλλων, ήταν στοιχεία ελληνικής προέλευσης να συνδυαστούν με διάφορες μορφές και σε διαφορετική έκταση με στοιχεία του εκάστοτε τοπικού πολιτισμού. Τα ελληνικά αυτά στοιχεία εξαπλώθηκαν από τη λεκάνη της Μεσογείου, ως τα ανατολικά του σημερινού Πακιστάν. Στη σύγχρονη εποχή, η έννοια του εξελληνισμού έχει συνδεθεί με την υιοθέτηση της σύγχρονης ελληνικής κουλτούρας και την εθνική και πολιτισμική ομογενοποίηση της Ελλάδας.[1][2]
- Να μη συγχέεται με την Ελληνοποίηση
Επίσης, η λέξη περιγράφει και την απόδοση μιας ξένης λέξης σε ελληνική μορφή (με ελληνικούς χαρακτήρες, προφορά, μορφή κ.λπ.).