Επικό θέατρο
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο όρος "επικό" στο πλαίσιο του μοντέρνου θεάτρου έγινε δημοφιλής από τον Μπέρτολτ Μπρεχτ. Στην πραγματικότητα όμως χρονολογείται πολλά χρόνια πίσω ως ένα είδος τέχνης που βασίζεται στα ποιήματα του Ομήρου. Κοινό σημείο των δύο αποτελεί μια σειρά από τεχνικές γραφής,τις οποίες ξεκίνησαν να χρησιμοποιούν οι συγγραφείς του επικού θεάτρου.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Οι τεχνικές αυτές είναι οι εξής:
- Μεγάλα σκηνικά (ταξίδια που αναπτύσσονται σε μεγάλη γεωγραφική ή χρονική απόσταση) και περιπέτειες
- Αναφορά σε άλλες γνωστές ιστορίες και μύθους μέσα στο κείμενο
- Ξεκινούν με μια δήλωση του θέματος,μια ερώτηση ή ένα περίγραμμα της πλοκής
- Η πλοκή ξεκινάει από την μέση ("in media res") και οι χαρακτήρες,οι καταστάσεις και οι σχέσεις τους με άλλους χαρακτήρες εκτυλίσσονται μέσω αναδρομών. Δεν ακολουθείται χρονική αλληλουχία.
- Τα θέματα αφορούν την ανθρώπινη φύση και την ηθική.
O Μπρεχτ υποστήριζε το επικό θέατρο[1] σε αντίθεση με το δραματικό, καθώς το πρώτο έθετε ερωτήματα στο κοινό, εξερευνούσε την ανθρώπινη ηθική και πυροδοτούσε την σκέψη. Αντίθετα,το δεύτερο είδος βασιζόταν στην αριστοτελική σκέψη και έδινε έμφαση στην "κάθαρση" των χαρακτήρων και την συναισθηματική αντίδραση του κοινού.