Επτά επί Θήβας
τραγωδία του Αισχύλου / From Wikipedia, the free encyclopedia
Επτά επί Θήβας είναι ο τίτλος τραγωδίας του Αισχύλου.
Γρήγορες Πληροφορίες Ἑπτὰ ἐπὶ Θήϐας, Ποιητής ...
Ἑπτὰ ἐπὶ Θήϐας | |
---|---|
| |
Ποιητής | Αισχύλος |
Χορός | Θηβαίες γυναίκες |
Πρόσωπα | Ετεοκλής Αντιγόνη Ισμήνη Αγγελιοφόρος Κήρυκας |
Χώρος | Οχυρό της Θήβας |
Κλείσιμο
Αποτελεί το τελευταίο μέρος της τριλογίας του Αισχύλου για τον Θηβαϊκό κύκλο και το μοναδικό έργο της τριλογίας που σώζεται έως σήμερα (περιλαμβάνονται επιπλέον τα έργα της τριλογίας Λάιος και Οιδίπους και το σατυρικό δράμα Σφιγξ[1][2]). Παρουσιάστηκε στην Αθήνα το 467 π.Χ.[1][2] και με το έργο αυτό, ο Αισχύλος κέρδισε τον ποιητικό αγώνα που πραγματοποιήθηκε κατά το πρώτο έτος της 78ης Ολυμπιάδας.