Ερρίκος Β΄ του Σλέσβιχ
Δούκας του Σλέσβιχ / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ερρίκος Β΄ του Σλέσβιχ ή Ερρίκος Βάλντεμαρσον (Erik 2. af Sønderjylland, 1290 - 12 Μαρτίου 1325), δούκας του Σλέσβιχ (1312-1325) ήταν γιος και διάδοχος του Βάλντεμαρ Δ΄ του Σλέσβιχ και της Ελισάβετ της Σαξονίας-Λάουενμπουργκ, κόρης του Ιωάννη Α΄ της Σαξονίας. Είχε στεφθεί συγκυβερνήτης και χρησιμοποιούσε τον τίτλο του δούκα από την εποχή που ζούσε ο πατέρας του.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ερρίκος Β΄ του Σλέσβιχ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1290 (περίπου) |
Θάνατος | 12 Μαρτίου 1325 ή 1325[1] |
Τόπος ταφής | καθεδρικός ναός του Σλέσβιχ |
Χώρα πολιτογράφησης | Δανία |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ηγεμόνας |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Αδελαΐδα του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ (από 1313)[2][3] |
Τέκνα | Βάλντεμαρ Γ΄ της Δανίας Χέλβιγκ του Σλέσβιχ |
Γονείς | Βάλντεμαρ Δ΄, δούκας του Σλέσβιχ και Ελισάβετ της Σαξονίας-Λάουενμπουργκ[4] |
Οικογένεια | Οίκος των Έστριντσεν |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Δούκας του Σλέσβιχ (1312–1325) |
δεδομένα |
Με την άνοδό του στον θρόνο συμμετείχε στην εκστρατεία του Ερρίκου ΣΤ΄ της Δανίας στο Ρόστοκ, κατά τη διάρκεια της οποίας ορκίστηκε δούκας. Ήρθε σε σύγκρουση με τον βασιλιά διεκδικώντας το νησί του Λάνγκελαιν. Ο βασιλιάς το αρνήθηκε και ως αντάλλαγμα του παραχώρησε το δουκάτο του Σλέσβιχ. Όταν πέθανε ο Ερρίκος ΣΤ΄ το 1319, ήταν υποψήφιος διάδοχος του θρόνου, αλλά εξελέγη ο αδελφός του Χριστόφορος Β΄ της Δανίας, ο οποίος αναγκάστηκε να παραχωρήσει το Λάνγκελαιν στον Ερρίκο Β΄ του Σλέσβιχ για να τον αναγνωρίσει. Ο Ερρίκος Β΄ πέθανε στις 12 Μαρτίου 1325 και τάφηκε στον Καθεδρικό ναό του Σλέσβιχ.