![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/be/Papadiamantis_Aleksandros_by_Nirvanas.jpg/640px-Papadiamantis_Aleksandros_by_Nirvanas.jpg&w=640&q=50)
Η Γυφτοπούλα
μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Γυφτοπούλα είναι το τρίτο μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, και αυτό με το οποίο έγινε γνωστός και αποδεκτός τόσο στο κοινό όσο και στον πνευματικό κόσμο.[1] Πρωτοδημοσιεύθηκε σε συνέχειες στην εφημερίδα Ακρόπολις από τον Απρίλιο έως τον Οκτώβριο του 1884 ενώ σε βιβλίο εκδόθηκε το 1912 από τις Εκδόσεις Φέξη. [2] «Η Γυφτοπούλα» είναι το πρώτο έργο το οποίο ο συγγραφέας το υπογράφει με το πραγματικό του όνομα και είναι το έργο που τον καθιέρωσε στον πνευματικό κόσμο της εποχής εκείνης. Η επί έξι μήνες δημοσίευση του μυθιστορήματος στην εφημερίδα, τον έκανε γνωστό και στο ευρύ κοινό αφού το έργο διαβάστηκε και αγαπήθηκε ιδαίτερα. Ενδεικτικό της επιτυχίας του μυθιστορήματος είναι ότι σχεδόν αμέσως μετά την ολοκλήρωση της δημοσίευσης, μεταφράστηκε στα ιταλικά. Η ιταλική μετάφραση χρησιμοποιήθηκε για τη διασκευή του σε θεατρικό έργo (δράμα), το οποίο κυκλοφόρησε σε βιβλίο το 1885. [3]
![]() Ο Παπαδιαμάντης φωτογραφημένος από τον Παύλο Νιρβάνα στη Δεξαμενή της Αθήνας το 1906. | |
Συγγραφέας | Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης |
---|---|
Τίτλος | Ἡ Γυφτοπούλα |
Ημερομηνία δημοσίευσης | 1884 |
Μορφή | ιστορικό μυθιστόρημα |
Πρώτη έκδοση | Εκδοτικός οίκος Γ. Φέξη |
Προηγούμενο | Οι Έμποροι των Εθνών |
Επόμενο | Χρήστος Μηλιόνης |
Δημοσιεύθηκε στο | Ακρόπολις |
Αριθμός Σελίδων | 313 |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Το ιστορικό πλαίσιο του μυθιστορήματος είναι οι τελευταίες μέρες της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, λίγο πριν την Άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453.Το θέµα είναι η αναζήτηση της ταυτότητας μιας νεαρής κοπέλας, της οποίας η μοίρα είναι συνυφασμένη με την πτώση της Πόλης. Η δράση εκτυλίσσεται κυρίως στον Μυστρά.[4]
Όπως και τα δύο προηγούμενα μυθιστορήματά του, Η Μετανάστις και Οι Έμποροι των Εθνών, ο συγγραφέας επέλεξε ως χρονολογικό πλαίσιο το παρελθόν, με τα ιστορικά γεγονότα να χρησιμεύουν ως βάση για την ανάπτυξη της ιστορίας. Ένα από τα ιστορικά πρόσωπα που εμφανίζονται είναι ο Γεώργιος Γεμιστός ή Πλήθων.[5]
Η γλώσσα στα αφηγηματικά μέρη του μυθιστορήματος είναι η ιδιότυπη καθαρεύουσα του Παπαδιαμάντη ενώ στους διαλόγους χρησιμοποιείται η δημώδης μεσαιωνική γλώσσα της εποχής.