Η νύχτα των ζωντανών νεκρών
Αμερικανική ταινία τρόμου του 1968 / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η νύχτα των ζωντανών νεκρών (αγγλικά: Night of the Living Dead) είναι ταινία τρόμου αμερικανικής ανεξάρτητης παραγωγής του 1968 σε σκηνοθεσία Τζορτζ Ρομέρο και σενάριο του ίδιου, το οποίο συνέγραψε με τον Τζον Ρούσο. Πρωταγωνιστούν οι Ντουάν Τζόουνς, Τζούντιθ Ο'Ντέα, Μέριλιν Ίστμαν και ο Καρλ Χάρντμαν.
Η νύχτα των ζωντανών νεκρών (Night of the Living Dead) | |
---|---|
Κινηματογραφική αφίσα | |
Σκηνοθεσία | Τζωρτζ Ρομέρο[1][2][3] |
Παραγωγή | Karl Hardman και Russell Streiner |
Σενάριο | John A. Russo και Τζωρτζ Ρομέρο |
Πρωταγωνιστές | Duane Jones[3][4][5], Judith O'Dea[2][3][4], Karl Hardman[4][5][6], Marilyn Eastman[4][5], Keith Wayne[3][4][5], Judith Ridley[3][4][5], Kyra Schon[4][5], Charles Craig[4][5], Bill Hinzman, Russell Streiner[4], Bill Cardille, Τζωρτζ Ρομέρο[7], Debbie Rochon[7] και John A. Russo[7] |
Μουσική | William Loose |
Φωτογραφία | Τζωρτζ Ρομέρο |
Μοντάζ | John A. Russo |
Εταιρεία παραγωγής | Image Ten |
Διανομή | Walter Reade και Netflix |
Πρώτη προβολή | 1 Οκτωβρίου 1968 (1968-10-01) Πίτσμπουργκ, (Πενσυλβάνια) |
Κυκλοφορία | 4 Οκτωβρίου 1968 (1968-10-04) |
Διάρκεια | 96 λεπτά |
Προέλευση | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Γλώσσα | Αγγλικά |
Προϋπολογισμός | 114,000–125,000 δολάρια[8][9] |
Ακαθάριστα έσοδα | 30 εκατομμύρια δολάρια[8] |
Έπεται | Dawn of the Dead |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Η πτώση ενός δορυφόρου της ΝΑΣΑ προκαλεί την Ανάσταση κάποιων που έχουν πεθάνει πρόσφατα στις Ανατολικές Πολιτείες των ΗΠΑ και οι οποίοι ψάχνουν να τραφουν με ανθρώπινα οντα.Οι αταφοι νεκροί επανέρχονται πίσω στην ζωή και σαν ζόμπι πλέον επιτίθενται αμείλικτα στους ζωντανούς. Ο μόνος τρόπος για να πεθάνει ένα ζόμπι είναι με ένα δυνατό χτύπημα στο κεφάλι η με αποτέφρωση του σώματος του.Αυτη ειναι η κατάσταση που καλούνται να αντιμετωπίσουν επτά άνθρωποι που είναι παγιδευμένοι σε μια αγροτική αγροικία στη δυτική Πενσυλβάνια, η οποία δέχεται επίθεση από μια συνεχώς διευρυνόμενη ομάδα ζόμπι.
Έχοντας αποκτήσει εμπειρία σκηνοθετώντας τηλεοπτικές διαφημίσεις για την εταιρεία παραγωγής "The Latent Image" με έδρα το Πίτσμπουργκ, ο Ρομέρο και οι φίλοι του Τζον Ρούσο και Ράσελ Στρέινερ αποφάσισαν να εκπληρώσουν τις φιλοδοξίες τους και να κάνουν μια ταινία μεγάλου μήκους. Έχοντας επιλέξει να κάνουν μια ταινία τρόμου που θα κεφαλαιοποιούσε το σύγχρονο εμπορικό ενδιαφέρον για το είδος, προχώρησαν σε μια συνεργασία με τον Καρλ Χάρντμαν και τη Μέριλιν Ίστμαν των "Hardman Associates" και ίδρυσαν την εταιρία "Image Ten". Καθώς εξελίχθηκε μέσα από πολλά προσχέδια, το τελικό σενάριο των Ρούσο και Ρομέρο άντλησε κυρίως επιρροή από το μυθιστόρημα "I Am Legend" του Ρίτσαρντ Μάθεσον του 1954.
Η κύρια φωτογραφία έλαβε χώρα μεταξύ Ιουλίου 1967 και Ιανουαρίου 1968, κυρίως σε τοποθεσίες στην πόλη Έβανς. Εκτός από τους ίδιους ιδρυτές της Image Ten, οι υπόλοιποι ηθοποιοί και το συνεργείο αποτελούνταν από φίλους και συγγενείς, τοπικούς ερασιτέχνες ηθοποιούς, αλλά και κατοίκους της περιοχής. Παρόλο που η ταινία αποτέλεσε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο, ο Ρομέρο χρησιμοποίησε πολλές από τις τεχνικές που είχε μάθει στην εμπορική και βιομηχανική δουλειά του για να ολοκληρώσει την ταινία με προϋπολογισμό περίπου 100.000 δολάρια ΗΠΑ.
Μετά την πρεμιέρα της στο Πίτσμπουργκ, την 1η Οκτωβρίου 1968, η ταινία πέτυχε έσοδα στο box office 12 εκατομμύρια δολάρια στην εγχώρια αγορά και 18 εκατομμύρια δολάρια διεθνώς, κερδίζοντας περισσότερο από 250 φορές τον προϋπολογισμό της, καθιστώντας την ως μια από τις πιο κερδοφόρες κινηματογραφικές παραγωγές όλων των εποχών. Η κυκλοφορία της έγινε λίγο πριν από την υιοθέτηση του συστήματος αξιολόγησης της Ένωσης Κινηματογράφου της Αμερικής, με την ρητή βία και το θράσος της ταινίας να θεωρούνται πρωτοποριακές και πρωτοφανείς για την εποχή, οδηγώντας σε εκτεταμένες διαμάχες και αρνητικές κριτικές κατά την αρχική της κυκλοφορία. Ωστόσο, σύντομα απέκτησε αποδοχή και αναγνώριση μεταξύ των κριτικών και εμφανίστηκε σε λίστες με τις καλύτερες ταινίες που έγιναν ποτέ σε έντυπα όπως το περιοδικό "Empire" και η εφημερίδα The New York Times. Η αναδρομική επιστημονική ανάλυση, που συχνά αναγνωρίζεται ως η πρώτη μοντέρνα ταινία ζόμπι και ως πρόδρομος στην ανάπτυξη του είδους τρόμου, έχει επικεντρωθεί στην αντανάκλασή της στις κοινωνικές και πολιτιστικές αλλαγές στις Ηνωμένες Πολιτείες κατά τη δεκαετία του 1960, με ιδιαίτερη προσοχή στην επιλογή ηθοποιών, όπως του Ντουάν Τζόουνς, έναν Αφροαμερικανό, ο οποίος είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο.[10] Το 1999 η ταινία χαρακτηρίστηκε από την Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου ως «πολιτιστικά, αισθητικά και ιστορικά σημαντική» και επιλέχθηκε να ενταχθεί στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου των Ηνωμένων Πολιτειών.[11][12]
"Η νύχτα των ζωντανών νεκρών" δημιούργησε ένα franchise που περιλαμβάνει πέντε επίσημες συνέχειες που κυκλοφόρησαν μεταξύ 1978 και 2009, όλες σκηνοθετημένες από τον Ρομέρο. Ένα επίσημο ριμέικ, σε σενάριο του Ρομέρο και Σκηνοθέτης|σκηνοθεσία Τομ Σαβίνι, κυκλοφόρησε το 1990 και έχει κερδίσει παρομοίως μια μικρή αποδοχή.[11][13]