Ηλιογάβαλος
Ρωμαίος αυτοκράτορας / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Μάρκος Αυρήλιος Αντωνίνος Αύγουστος (Marcus Aurelius Antoninus, π.203[lower-greek 1] – 11 Μαρτίου 222), γνωστός κοινώς ως Ηλιογάβαλος ή Ελαγάβαλος (Heliogabalus ή Elagabalus), ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας από το 218 έως το 222. Ήταν μέλος της δυναστείας των Σεβήρων, Σύριος, και γιος του Σέξτου Βάριου Μάρκελλου και της Ιουλίας Σοαιμάδας , κόρης του Ιουλίου Αβίτου Αλεξιανού υπάτου το 200. Στα νεανικά του χρόνια υπηρέτησε ως ιερέας του θεού Ηλιογάβαλου στην Έμεσα, πατρίδα της οικογένειας της μητέρας του.
Ηλιογάβαλος | |
---|---|
Προτομή του Ηλιογάβαλου στα Μουσεία Καπιτωλίου | |
Περίοδος | 16 Μαΐου 218 - 11 Μαρτίου 222 |
Προκάτοχος | Μακρίνος |
Διάδοχος | Αλέξανδρος Σεβήρος |
Γέννηση | π.203[1] Ρώμη |
Θάνατος | 13 Μαρτίου 222 (18 ετών)[1] Ρώμη |
Σύζυγος | Ιουλία Κορνηλία Παύλα Ακουιλία Σεβήρα Αννία Φαυστίνα |
Επίγονοι | Αλέξανδρος Σεβήρος (θετός) |
Πλήρες όνομα | |
Marcus Aurelius Antoninus Augustus | |
Οίκος | Δυναστεία των Σεβήρων |
Πατέρας | Σέξτος Βάριος Μάρκελλος |
Μητέρα | Ιουλία Σοαιμιάς |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Το πραγματικό του όνομα ήταν Βάριος Άβιτος Βασσιανός[2], ενώ το Ηλιογάβαλος (από ορισμένους Έλληνες συγγραφείς αναφέρεται και ως Ελαγάβαλος) προήλθε από το ιερατικό του λειτούργημα. Έμεινε στην ιστορία για την εκκεντρική και προκλητική συμπεριφορά του[3] καθώς και για την επιβολή στον ρωμαϊκό κόσμο της λατρείας του Θεού Βαλ.