Ιοβιανός
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ιοβιανός Φλάβιος Κλαύδιος (Flavius Claudius Iovianus, 331 - 17 Φεβρουαρίου 364) ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας από το 363 έως το 364. Μετά το θάνατο του Ιουλιανού το 363, και ενώ ο Ιοβιανός βρισκόταν σε εκστρατεία, ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας από το στρατό[1].
Γρήγορες Πληροφορίες Ιοβιανός, Ρωμαίος Αυτοκράτορας ...
Ιοβιανός | |
---|---|
Επιγρ.: D N IOVIANVS PP AVG. | |
Περίοδος | 27 Ιουνίου 363 – 17 Φεβρουαρίου 364 |
Προκάτοχος | Ιουλιανός |
Διάδοχος | Ουαλεντινιανός Α΄ (Δύση) Ουάλης (Ανατολή) |
Γέννηση | 331 Μοισία (στο σημερινό Βελιγράδι, Σερβία) |
Θάνατος | 17 Φεβρουαρίου 364 (33 ετών) Δαδάστανα, Βιθυνία, Μικρά Ασία |
Τόπος ταφής | Ναός των Αγίων Αποστόλων (Κωνσταντινούπολη) |
Σύζυγος | Χαριτώ |
Επίγονοι | Δύο γιοι, εκ των οποίων ένας ονόματι Βαρρονιανός |
Πατέρας | Βαρρονιανός |
Θρησκεία | Χριστιανισμός |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Κλείσιμο